در توانایی جنرال دوستم شک دارم

جنرال عبدالرشید دوستم معاون اول رییس جمهور غنی در پی حمله موشکی به یک مراسم عروسی در هلمند می گوید: ولایت هلمند را از وجود طالبان پاک خواهد کرد. وی هفته گذشته برای پاکسازی بخش هایی از شمال کشور به آنجا رفته بود و می گوید که تلاش های جدی را برای روند صلح آغاز کرده است و تا چند روز دیگر شمار بزرگی از مخالفان مسلح به روند صلح خواهد پیوست. جنرال دوستم قبلا گفته بود با کسب اجازه از رییس جمهور با نیرویی بیست هزار نفری به نبرد به طالبان خواهد رفت اما از آنجایی که رییس جمهور طالبان را مخالفان سیاسی می خواند، جنرال دوستم تا کجا در نبرد با طالبان پیش خواهد رفت؟

محمد یونس فکور تحلیلگر مسایل سیاسی در برنامه «فراخبر» گفت: جنرال دوستم به رییس جمهور می گوید به وی اجازه داده شود تا نیرویی بیست هزار نفری را در شمال ایجاد کند و در لوگر و قندهار بجنگد. طبیعی است که در این میان امکانات مادی و معنوی هم باید در اختیار داشته باشد. از این متعجب هستم دولت بعد از گذشت نود روز نتوانسته وظیفه قانونی خود را که حرکت در یک خط مشی و یک سیاست است انجام دهد و نظرات شخصیت دوم حکومت با رییس جمهور متفاوت است و هرکدام ساز خود را می زنند. بهتر این است که جنرال دوستم با داکتر اشرف غنی و داکتر عبدالله سیاست رویارویی با طالبان را هماهنگ بسازد و بعد از آن اظهارات دسته جمعی را اشاعه کنند که مردم بدانند دولت به کدام راه می رود. در غیر آن صورت مردم را به تشویش می اندازند.

وی ایجاد لشکر توسط جنرال دوستم را در مقابل طالبان خطرناک دانست و اعتقاد داشت که ممکن است همین لشکر بعد ها تبدیل به مخالفان نظام شوند و بر ضد نظام بجنگند و چنین افزود: در این شکی ندارم که جنرال دوستم از اشرف غنی اجازه گرفته است اما گمان نمی کنم که رییس جمهور این اجازه را داده باشند که لشکری بیست و پنج هزار نفری ایجاد کند. جنرال دوستم در این نظام فرمانده عالی قوای مسلح افغانستان بود. والی هایی که در آن منطقه «جوزجان و میمنه» منصوب می شدند با مشورت جنرال دوستم انجام می شد. چطور امکان دارد در این دو شهر که خود حامیان نظام هستند طالبان رشد کرده باشند.

این آگاه سیاسی گفت: جنرال دوستم معاون اول رییس جمهور است اما در توانایی های وی که بتواند در همه افغانستان بجنگد جای شک و تردید است. تردید در این است که جنرال دوستم از لحاظ سیاسی همیشه یک رهبر محلی باقی مانده است. حزب، جنبش و طرفداران قابل ملاحظه آن از یک قوم بوده است.

فکور، جنرال دوستم را فاقد توانایی رهبری نیرویی ملی دانست و عنوان کرد: این که جنرال دوستم مشهور است و همه مردم افغانستان وی را می شناسند بدین معنا نیست که وی شخصیتی ملی است بلکه وی یک سیاستمدار محلی است. دلیل حرف من این است که جنبشی را که وی رهبری و ایجاد کرده است اغلب مربوط به یک قوم است. اگر به جنبش ملی اسلامی توجه کنیم هشتاد در صد آن از برادران ازبک تغذیه می شود بنابراین توانایی این را که به یک رهبر ملی بدل شود خدشه دار ساخته است. در قانون اساسی آمده است که احزابی که تشکیل می شود نباید بر اساس مذهب، زبان، قوم و منطقه باشد. من خطاب به جنرال دوستم می گویم: اگر علاقه مندی به این داری که معاون اول ریاست جمهوری هستی و می خواهی به شخصیتی ملی و افغانی بدل شوی حزبت را اصلاح کن و آن را مطابق با قانون اساسی بساز. حداقل در ترکیب و برنامه های آن ملیت ها و دیگر اقوام افغانستان را شامل بساز.

وی با انتقاد از حرکت جنرال دوستم گفت: هر تلاشی که در افغانستان برای تامین امنیت و مبارزه علیه طالبان بیرون از چوکات اردو و پولیس و بیرون از رهبری قوای امنیتی و شورای امنیتی افغانستان صورت میگیرد مرگ آور است. شخصیتی محلی وقتی نیرویی را ایجاد می کند از همان محل ایجاد می کند و بازهم مساله قومی ایجاد می شود.