14 حمل 1394 - یادداشت

در اراده آمریکا برای آوردن صلح تردید است

در اراده آمریکا برای آوردن صلح تردید است

طالبان هشدار داده اند که تا ختم خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان جنگ را در کشور ادامه خواهند داد. این موضوعی است که پروسه صلح را مخدوش می سازد. اگر افغانستان نتواند با کمک کشورهایی مانند چین و یا عربستان و آمریکا صلح را به کشور بیاورد، اقداماتی که دولت تا به حال انجام داده است مایوس کننده خواهد بود. از طرفی رییس جمهور اعلام کرده است که رویکرد ما با مخالفان مسلح رویکرد تهاجمی خواهد بود مگر اینکه بیایند و به ما بپیوندند.

 

داکتر اکرم عارفی استاد دانشگاه در برنامه «بازنگاه» گفت: به نظر می رسد که این بار رییس جمهور ما واقع بینانه تر از مراحل اولیه درمورد صلح با طالبان اظهار نظر کرده است. به راستی که سیاست منطقه ای پاکستان خصوصاً در قبال افغانستان بسیار پیچیده بود. از سالهای 68 به بعد تغییر بسیار کمی در سیاستهای پاکستان مشاهده می شود. از آن زمانی که این کشور در صدد این بود که از جناحهای خاصی در جهت به کنترل درآوردن دولت افغانستان حمایت کند تا امروز با اینکه زمینه های سیاسی شان بسیار محدود شده و تغییرات بسیار کلانی در عرصه مسایل افغانستان و کل جهان به وجود امده، در عین حال در باور نظامیان پاکستان تغییری به وجود نیامده است.

 

وی در خصوص نگاه اولیه دولت برای صلح با پاکستان اظهار کرد: در قدم های اولیه برای صلح با پاکستان دولت افغانستان خوش بینی زیادی داشت و شاید هم ضرورت داشت که اظهار خوش بینی بیشتری کند اما این موضوع اثر خاصی بر پاکستان نداشت. با اینکه سفرهای زیادی انجام گرفت. از همان ابتدا مشخص بود که این سفرها تاکتیکی است و بعد اهداف موردی را تعقیب می کند.

 

داکتر عارفی پاکستان را آماده کامل برای صلح نمی داند و می گوید: قضیه صلح با پاکستان و طالبان بسیار پیچیده است تلاشهایی که تا الان شده است به اینجا رسیده است که در قبال آن می گویند زمینه ها برای صلح مساعد شده است. این زمینه ها از جانب چه کسانی مساعد است؟ تا به حال که طالبان هیاتی را تعیین نکرده اند و اعلام آمادگی نکرده اند. از جانب پاکستان هم به جز صحبتهای کلی که حتی در زمان رییس جمهور قبلی وجود داشت، صحبت دیگری نیست. همان حرفهایی مثل: پاکستان درامور افغانستان دخالت نمی کند، پاکستان خواهان صلح و آمدن امنیت در افغانستان است، پاکستان از تمام تلاشهای معطوف به صلح در افغانستان حمایت می کند، ما فقط در همین حد، مسایلی کلی شنیدیم. به جز یک مورد که وزیر داخله پاکستان گفته بود که همکاری های پاکستان و افغانستان می تواند معجزه ایجاد کند.

 

وی در ارتباط با دادن امتیازات به پاکستان گفت: ما نمی توانیم آن را نوعی اشتباه تلقی کنیم چرا که می خواهیم فضای قبلی بشکند، تنش ها کاهش پیدا کند و فضا اعتمادآمیز شود. لازم بود که افغانستان یک سری گامهایی در این ارتباط بردارد.

 

عارفی در ارتباط با دلیل تمایل صلح پاکستان اظهار کرد: پاکستان متوجه شده است که هزینه ای که از حضور فعالیت طالبان در افغانستان متوجه خودش است بسیار بالا است. از طرفی دیگر شکلی از خشونت و تروریزم می تواند در داخل پاکستان هم رو به توسعه باشد پاکستان امروز با یک بخشی از کشور خود که مناطق آزاد قبایلی است درگیر است. جنگی که امروز در پاکستان صورت می گیرد چند بعد دارد و می تواند به زود آن کشور را نا امن کند. به همین دلیل است که تمایل اندکی به صلح در افغانستان دارد.

 

استاد دانشگاه در ارتباط با تاثیر کشورهای همسایه و جهان برای صلح با پاکستان عنوان کرد: نفوذ کشورهای همسایه و بیرونی روی پاکستان بسیار محدود است. ما در دوره ای شاهد فشارهای کشور انگلیس و آمریکا روی پاکستان بودیم اما تاثیر خاصی نداشت. گاهی نتیجه گیری این می شود که آمریکا و سازمان ملل از فشار بر پاکستان عاجز می شود و در آخر این پاکستان است که سیاستهای خود را به پیش می برد. بعد از آن هم روی اراده و تصمیم آمریکا هم تردید است. چرا که نمی دانیم آمریکا افغانستانی آرام و با ثبات را می خواهد یا خیر. روی توانایی آمریکا برای آوردن صلح در افغانستان هم تردید است.

همرسانی کنید!