خروج امریکا از افغانستان، یک شکست مصلحتی دیگر برای واشینگتن

آریانا نیوز: خروج نظامیان امریکایی از افغانستان نیز شکست دیگری برای واشینگتن خواهد بود و…

به گزارش اسمال وال ژورنال در تاریخ 24/04/2018، افغانستان من‌حیث ویتنامی دیگر، تصاویر شگفت آوری از شکست امریکا را به تصویر خواهد کشید. زمانی که چرخبالهای امریکایی برای انتقال آخرین کارکنان، بر بام سفارت امریکا در افغانستان می نشینند. همان طور که در گذشته شاهد شکست امریکا در ویتنام بودیم، خروج نظامیان امریکایی از افغانستان نیز شکست دیگری برای واشینگتن خواهد بود و ارگ سفید باید مانند یک کسب و کار بد، ضرر و زیان خود را در این لشکرکشی بپذیرد.

پس از خروج نیروهای امریکایی و سقوط سایگون پایتخت ویتنام جنوبی، تنها مُـلکی فقیر از ویتنام به جای مانده بود که قرن ها تحت تسلط چین، جاپان و فرانسه اداره می شد. ویتنام نیز مانند همسایه قدرتمند شمالی خود یعنی چین، مُـلکی کمونیستی بود. علی رغم شباهت های ویتنام با چین، اما نفوذ سیاسی، اقتصادی و نظامی چین در آسیا و بحیره آرام، کشور ویتنام را به گونه ای تحت فشار قرار داد که برای مقابله با پکن، مجبور شد به سمت امریکا برود تا تعادل در منطقه حفظ گردد. این همبستگی بالقوه، می تواند دسترسی گران بهایی را برای امریکا و دیگر متحدانش در مقابله با چین ایجاد نماید.

در واقع شکست استراتیژیک امریکا در ویتنام، به واشینگتن فرصت داد تا بر روی مقابله با تهدید شوروی متمرکز شود. همچنین ظرفیت و توانایی نیروی های نظامی خود را بازسازی نماید تا من‌حیث یک ابر قدرت در برابر شوروی قرار گیرد. از طرفی، چنانچه امریکا نیروهای خود را از ویتنام خارج و قوای نظامی خود را تقویت نمی کرد، ممکن بود فروپاشی اتحاد شوروی به تاخیر افتد و یا حتی هیچ گاه تحقق نیابد. همان طور که 18 سال درگیری امریکا در خاورمیانه، به رقبای منطقوی آن کشور (مانند روسیه، چین و ایران) اجازه داد تا توانایی های خود را تقویت نمایند.

در حال حاضر جنگ افغانستان، طولانی ترین جنگ در تاریخ افغانستان می باشد. بر خلاف گزارش هایی که از پیروزی امریکا علیه طالبان نشر می شود، اما نیروهای امریکایی فاصله بسیاری با پیروزی دارند. طالبان توانایی بالایی در انطباق استراتیژی و تاکتیک های خود، با رویکردهای نظامی و سیاسی امریکا دارد. پناهگاه ها در پاکستان، ناتوانی حکومت وحدت ملی در ارایه حاکمیت محلی موثر در مناطق مختلف کشور، و همچنین ناتوانی حکومت در برآورده ساختن انتظارات مردم و فساد گسترده بخصوص میان پولیس محلی، به مراتب ویرانگرتر و مخرب تر از اقدامات طالبان می باشند. به همین دلیل برخی کارشناسان بر این باورند، حکومت افغانستان بدون کمک های قابل توجه امریکا و ناتو، سقوط خواهد کرد.

بازیگران عمده منطقوی همچون روسیه، چین، ایران، هند، پاکستان و همچنین عربستان سعودی منافع استراتیژیکی در یک افغانستان با ثبات دارند. در حالی که تعریف هر کدام از این کشورها از واژه افغانستان با ثبات و رسیدن به آن هدف، متفاوت است. اگرچه ایران ثبات در افغانستان را در نتیجه یک حکومت اسلامی میانه رو می داند، اما عربستان سعود در تلاش است با تاسیس مکاتب دینی در مناطق مختلف افغانستان، یک حکومت اسلامی افراط گرا (مانند طالبان) در افغانستان تاسیس کند. بیشتر مردم افغانستان را قبرستان امپراطوری ها می دانند. اما مکس بوت و دیگر کارشناسان افغانستان را یک منطقه حائل میان امپراطوری ها می دانند. البته گاهی اوقات نیز افغان ها نقشی مهم در منطقه ایفا می کنند. مانند حمله به هند در دهه 1600 و یا جنگ های انگلو – افغان که در سال 1919 پایان یافت.

خروج نیروهای امریکایی از افغانستان، کشورمان را برای بار دیگر به یک منطقه حائل و گذار میان دیگر قدرت های منطقوی تبدیل خواهد کرد. خروج نیروهای امریکایی از افغانستان همانند خروج از ویتنام، به ارگ سفید این فرصت را می دهد که تلاش های خود را بر مواجه با روسیه، ایران، چین و کوریای شمالی متمرکز کند. در این صورت امریکا به بهانه مبارزه با گروه های تروریستی مانند القاعده و داعش، حضور حداقلی خود را در افغانستان حفظ خواهد کرد. البته کاهش حضور امریکا، افغانستان را مجبور می کند تا در طول زمان، همانند ویتنام تبدیل به یک شریک استراتیژیک برای امریکا گردد. در نتیجه ارگ سفید ابزار موثر دیگری برای جلوگیری از توسعه چین و روسیه پیدا می کند. افغانستان همچنین این امکان را برای امریکا و متحدان غربی آن می سازد که نفوذ خود را در منطقه تاریخی جاده ابریشم گسترش دهند و با این پلان رقابت کنند.

با توجه به مقاله فوق، می توان نتیجه گرفت، تحولات اخیر افغانستان در راستای منافع امریکا می باشند. گزارش سیگار و دیگر نهادهای امریکایی نشان می دهند، پس از سقوط رژیم طالبان در سال 2001، اکنون این گروه در قدرتمندترین وضعیت خود به سر می برد و بر حدود نزدیک به نیمی از افغانستان نفوذ دارد. علی رغم تشدید حملات نیروهای امنیتی افغان به پشتیبانی ناتو و تلفات سنگین طالبان، اما نیروهای امنیتی افغان نیز خسارت های شدیدی از حملات طالبان می بینند. از طرفی هم، داعش فعالیت خود را در نقاط مختلف افغانستان گسترش داده و برخلاف انتظارات، حملات گسترده ای را در کابل و دیگر نقاط کشور انجام می دهد. کارشناسان بر این باورند، فساد سیستماتیک نیز در تمام حکومت ریشه دوانده است و به باور آن ها، همه چیز برای بهره برداری بیشتر امریکا در افغانستان محیا می باشد.

تهیه کننده: صدرا