حکومت فرصت بیشتری پیدا کرد

روز رای گیری روز سرنوشت سازی در پارلمان برای مردم و نامزد وزیران معرفی شده بود. در رای دهی مجلس نمایندگان به تنها هشت نفر از آنها رای اعتماد گرفته و ده نفر از آنها رد شدند. پنج نفر هم به دلیل دو تابعیتی بودن از همان ابتدا مورد تایید مجلس قرار نگرفتند.

شاه حسین مرتضوی روزنامه نگار در برنامه «پس از صد روز» گفت: رای دهی در مجلس نشان داد که اعضای دو تیم دو رهبر حکومت وحدت ملی منسجم و هماهنگ نیستند. همانطور که دیروز به طور مثال یک نامزد وزیر 180 رای می آورد و نامزد وزیر دیگر از همان تیم زیر صد رای داشت. در زمان حکومت کرزی وی حداقل 120 نماینده مجلس هماهنگ با خود داشت و هر تصمیمی که می خواست انجام دهد و رای بیاورد انجام می شد. آشفتگی حکومت در این جا نیز مشهود است.

وی رای پارلمان را تحت تاثیر زد و بندهی سیاسی دانست و افزود: متاسفانه پارلمان افغانستان نه برنامه نامزد وزیر را می شنود و نه نامزد وزیر به سوالات نمایندگان پاسخ درستی می دهد. این نشان می دهد که پارلمان افغانستان با برنامه ای از قبل تعیین شده رای می دهد و برنامه های ارایه شده چندان برایش اهمیتی ندارد. افرادی که رد شدند، داکتر رحیمی، برنا کریمی، زکی، داکتر بصیر و رحمان اولی ، افرادی بسیار توانا بودند و برنامه های قابل قبولی داشتند اما رای نیاوردند. این موضوع بدین معناست که پارلمان افغانستان ناخوانده قضاوت می کند و تحت تاثیر زد و بندهای سیاسی است.

مرتضوی یکی از دلایل رای نگرفتن افراد رد شده را اینگونه بیان کرد: رهبران تیم آنها اشرف غنی و عبدالله آنگونه که باوزیران کلیدی برخورد کردند، با اینها نکردند. وزیران کلیدی حکومت، آقای علومی و آقای ربانی رای گرفتند. وزیر معدن، انکشاف دهات و مالیه هم رای گرفتند. احتمال می رود که نگاه اشرف غنی و عبدالله به دیگر وزرا بسیار جدی نبوده است.

وی در ارتباط با دلایلی که بیش از نیمی از اعضای کابینه رد شدند، گفت: حکومت برخلاف مصوبه مجلس، افراد دو تابعیتی را معرفی کرده بود که آن پنج نفر از همان ابتدا رد شدند، دلیل دیگر این بود که حکومت برای گزینش افراد با وجود وقت فراوانی که داشت، با بی دقتی تمام کار کرده بود و تخصص گرایی را هم به هیچ عنوان در کابینه رعایت نکرده بود. چندین تن از نامزد وزرا افراد متخصص و خوبی بودند که در وزارت مربوط به تخصص معرفی نشده بودند و به همین دلیل رد شدند.

وی در پایان گفت: خوب شده است که حکومت فرصت بیشتری پیدا کرده است که برای گزینش افراد دقت بیشتری به خرج دهند. گزینش اعضای کابینه ناسنجیده بود و پیامدهای آن را هم دیدند.