15 سنبله 1395 - یادداشت
آریانا نیوز: امریکایی ها با دادن تجهیزات قلابی ، مسئولان تشکیلات خودگردان را فریب داده اند و مسئولان امنیتی نیز پیش از به کارگیری تجهیزات، اقدام به آزمایش کارآمدی آنها نکردند.
تشکیلات خودگردان دارای پولیس و دستگاهی امنیتی است که امریکایی ها ضمن دریافت مبالغ گزاف، تجهیزات آنها را با وسواس تمام تأمین می کنند.
براساس اخبار واصله در درگیری هایی که بین نیروهای امنیتی تشکیلات خودگردان با باشنده گان فلسطینی در شهر قدیمی نابلس به وجود آمد، مردم محلی اقدام به پرتاب اشیاء از پشت بام ها بر سر نیروهای امنیتی کردند.
علاوه بر این تعدادی تیر نیز از سلاح های دست ساز که میزان قدرت آنها بسیار ناچیز است به سمت این نیروها فَیْر شد.
محک تجهیزات امریکایی در نابلس
نیروهای امنیتی دارای کلاه و واسکت ضد مرمی امریکایی بودند. هنگامی که این حملات ضعیف علیه آنها انجام شد نیروهای امنیتی انتظار داشتند کسانی که به سر آنها ضربه وارد شده است، از جای خود برخیزند اما در کمال ناباوری شاهد آن بودند که ضربات واصله آنچنان بر نیروهای امنیتی اثر کرده است که توان از جای برخواستن را نداشته اند.
سؤال نیروهای امنیتی در ماجرای شهر قدیمی نابلس این بود که آیا آنچه بر سر دارند کلاه های نجات است یا ضربه گیر؟
انواع واسکت و کلاه ضد ضربه در فلسطین
به طور کلی سه نوع واسکت و کلاه ضد مرمی و ضد ضربه در فلسطین یافت می شود. نوع اول توان مقابله با ضربات سبک و چاقو را دارد.
نوع دوم توان مقاومت در مقابل ضربات چاقو و سلاح های سبک را دارد و نوع سوم در مقابل سلاح های اتوماتیک و جنگی نیز مقاوم است.
نوع سوم بسیار گران و کمیاب است و قیمت آن بعضا به 2 هزار دالر می رسد. اما دو نوع دیگر در بازار فلسطین و شهرهای سرزمین های اشغالی یافت می شود. حتی مأموران و اعضای سازمان های بین المللی نیز دو نوع اول را در اختیار خبرنگاران و فعالان سیاسی قرار می دهند.
امتحانی که واسکت های ضد مرمی و کلاه های ضد ضربه در درگیری نابلس پس دادند نشان داد، این تجهیزات از سه نوع واسکت و کلاه موجود در بازار فلسطین نیز ضعیف تر و بلکه به کلی قلابی اند.
سپرهای شیشه ای در درگیری اردوگاه الدهیشه
دو سال قبل از این، مسئولان میدانی دستگاه امنیتی تشکیلات خودگردان تصمیم گرفتند اعتراض جوانان فلسطینی را در اردوگاه الدهیشه در جنوب بیت لحم، سرکوب کنند. جوانان فلسطینی که با واکنش نیروهای امنیتی تشکیلات خودگردان مواجه شده بودند اقدام به پرتاب سنگ به سمت آنها کردند.
در مقابل نیروهای امنیتی با سپرهای شیشه ای از خود دفاع کردند. غافلگیری حقیقی در آنجا رخ داد که سپرهای شیشه ای مقابل چهره های شگفت زده نیروهای امنیتی تشکیلات خودگردان شکستند و 26 عسکر دستگاه امنیتی زخم برداشتند.
در همان زمان قومندانان دستگاه امنیتی تشکیلات خودگردان از نیرنگ و حیله امریکایی ها سخن گفتند و اینکه سپرهایی که در مقابل سنگ ها توان مقابله ندارند چگونه می توانند در مقابل مرمی هایی که از برخی سلاح های سنگین شهرک نشینان فَیْر می شوند مقاومت کنند؟
سؤال کنونی نزد حامیان تشکیلات خودگردان این است که آیا امریکایی ها با دادن این تجهیزات قلابی ، مسئولان تشکیلات خودگردان را فریب داده اند؟ چرا مسئولان امنیتی پیش از به کار گیری تجهیزات اقدام به آزمایش کارآمدی این تجهیزات نکردند؟
و سؤال حقیقی اینجا است که در این میان چه کسانی مسئول پرداخت پول و دریافت تجهیزات قلابی بوده اند؟
در این موضع دو احتمال می تواند وجود داشته باشد: نخست اینکه به دلیل سهل انگاری این تجهیزات به دست نیروی میدانی رسیده باشد. دوم آنکه با تبانی و دریافت رشوه از قلابی بودن تجهیزات چشم پوشی شده باشد.
آنچه محتمل تر است
در تمامی سیستم های نظامی امنیتی، فرآیندی وجود دارد تا تجهیزات هنگام عملیات و در میدان به بهترین شکل عمل کنند و فرآیند کنترول پیش از عملیات بسیار دقیق و از امور غیر قابل اغماض است. در مواردی که کوچکترین قصوری صورت گرفته باشد کسانی که مقصر تشخیص داده می شوند در محکمه های نظامی به اشد مجازات می رسند.
از سوی دیگر سابقه تشکیلات خودگردان نشان داده است امکان دوم همواره محتمل تر است و احتمال اینکه با تبانی و دریافت امتیاز و رشوه، یا دادن حق السکوت در مقابل برخی تخلفات، از این اقدام چشم پوشی کرده باشند، قوی تر است.
دولتی خیانتکار به هم قراردادانش
امریکایی ها با این اقدام نشان دادند حتی به هم قراردادان خود نیز تعهدی ندارند و همواره در هر نقطه ای که بتوانند هر کسی را حتی اگر دوستشان باشد به راحتی فریب می دهند و هیچ گاه قابل اعتماد نبوده و نیستند.
