14 حمل 1394 - یادداشت

به مذاکرات صلح امیدوار نیستم

به مذاکرات صلح امیدوار نیستم

موضوع مذاکره با مخالفان مسلح و موضوع نزدیک تر شدن افغانستان با پاکستان پر رنگ تر شده است. مذاکرات با طالبان باید چگونه و با چه شرایطی پیش برود؟ آیا روابط نزدیک با پاکستان به نفع افغانستان است؟ آیا پاکستان برای صلح افغانستان تلاش خواهد کرد؟

 

امان الله پیمان عضو مجلس نمایندگان در برنامه «تحول» گفت: مذاکره یک اصل است. ما به عنوان یک شهروند افغانستان آرزو داریم که افغانستان روزی به صلح دست پیدا کند و ما به آرمانی که ملت در آرامش باشد، برسیم.

 

وی در مورد چگونگی مذاکرات صلح اظهار کرد: حکومت، تازه آمده و مذاکرات نیز تازه آغاز شده است. باور اشرف غنی این است که تا زمانی که پاکستانی ها نخواهند مذاکرات صلح بی نتیجه خواهد بود اما با فشارهای اخیری که در منطقه وارد شد بخصوص بر پاکستانی ها فضا برای مذاکرات باز تر شده است. مردم باید در جریان هر مذاکره قرار بگیرند، دیدگاه های مردم افغانستان نسبت به آینده مردم افغانستان و سوالاتی که در زمینه مذاکرات مطرح است، باید همه به اطلاع مردم برسد.

 

وی در خصوص شرایط مذاکرات صلح عنوان کرد: این مساله نباید در پرده ابهام صورت بگیرد و ما نفهمیم، امیدواریم از کاری که رهبران شروع کرده اند نتیجه ای مثبت بگیرند ولی با توجه به آن نقاط تاریخی با مشکلاتی که بر سر پشتونستان و دیورند داشتیم آیا آقای اشرف غنی حاضر است که دیورند را به پاکستانی ها بدهد؟

 

پیمان در ارتباط با موارد مورد صحبت در مذاکرات صلح گفت: زمانی ما ناگزیر هستیم که با همسایه ها کنار بیاییم اما بعضی موانع در این مورد وجود دارد. تا زمانی که ما از خود گذشتگی نکنیم پاکستان کار خاصی برای ما نمی کند.

بیشتر بخوانید  رابطه نزدیک طالبان و تحریر الشام از نگاه لطیف پدرام

 

وی در پایان افزود: آیا ما حاضریم خط دیورند را بدهیم؟ ما باید با پاکستان بر سر مسایل دیورند و ترانزیت صحبت کنیم. این موضوع تا ابد نمی تواند نامشخص باشد. برخی مشکلات منطقه ای دیگر داریم که باید با پاکستانی ها تعهد صورت بگیرد که مسایل استقلالیت آنها را حفظ کنند. من چندان به مذاکرات صلح امیدوار نیستم اما روند مذاکره را تایید می کنم تا همیشه نگویند که نماینده های مردم یا مردم افغانستان انتقاد و اعتراض سر می کشند و هیچ گاه این موضوعات را تایید نمی کنند.

همرسانی کنید!