این حکومت دست نشانده پاکستان است؟

با تغییر سیاست افغانستان در قبال پاکستان و به کنار نهادن روابط با هند، عده زیادی از نخبه های سیاسی کشور، این رویکرد را نقد کرده و به شدت خواستار متوازن نمودن این روابط هستند.آیا روابط گسترده با پاکستان فقط به نفع پاکستان است؟ افغانستان چه ضرر و منفعتی از این تغییر رویکرد می تواند داشته باشد؟

نظری پریانی روزنامه نگار در برنامه «نگرش» گفت: افغانستان فعلاً دست رد به سینه هند زده و با آغوش باز پاکستان را پذیرفته است. در واقع در پنج ماهی که از عمر حکومت وحدت ملی می گذرد شاهد حرکاتی تعریف شده و متوازن در روابط خارجی مان با منطقه و در برخورد با هند و پاکستان نیستیم.

وی درارتباط با زیان این حرکات سیاسی نا متوازن عنوان کرد: این حرکات ممکن است آتشی را در افغانستان شعله ورکند که دامن منطقه را بسوزاند. پاکستان در پنج ماه گذشته ی حکومت وحدت ملی به اهدافی که در طی بیست سال می خواست برسد رسیده است. پاکستان قصد داشت به این اهداف از طریق اشغال افغانستان یا نشاندن دست نشانده ای در حکومت افغانستان یا حضور نسبی که در کشور ایجاد می کرد و هزینه های بسیاری برای این کشور داشت برسد اما حالا می بینیم که به آن اهداف مهم که عمق اهداف استراتژیک پاکستان را احاطه می کند و کنار زدن هند یکی از هدفهای مهم است به سادگی در این حکومت دست پیدا کرده است.

پریانی در ارتباط با سیاست های پاکستان محورانه اشرف غنی اظهار کرد: اگر مقداری بیشتر سیاست ها پاکستان گرایانه شود و ما احساس کنیم که ارگ ریاست جمهوری بیش از حد متوجه منافع پاکستان است طبیعی است، این احساس پیش می آید که این حکومت دست نشانده پاکستان است. ما در سیاست خارجی کشور نگران وضعیتی هستیم که نشان می دهد اگر اینگونه ادامه دهیم همه چیز را به پاکستان می بازیم.

این روزنامه نگار نقد ارتباط افغانستان با پاکستان را در این دانست که تا زمانی که در ذهن پاکستانی ها، در خط و مشی از قبل ترتیب شده، درنگاه استراتژیک شان با افغانستان و اهدافی را که آنها تعیین کرده اند تغییرات بنیادی به وجود نیاید وارد شدن در تونل سیاست خارجی پاکستان به معنای تباه کردن افغانستان و تسلیم دادن افغانستان به شکل اعلام نشده است.