انتخاب شایسته، دروغ بزرگ کابینه

پس از کشمکش های فراوان و نزاع بر سر چوکی های وزیران در بین دوتیم حکومت وحدت ملی، سرانجام کابینه معرفی شد. اعضای معرفی شده برای کابینه چطور معرفی شده اند و آیا می توان به کارکرد و تخصص آنها اعتماد داشت؟ آیا رییس جمهور و رییس اجرایی پس از صرف این همه زمان افرادی را معرفی کرده اند که متعهد به کشور و متخصص به وزارت شان هستند؟ آیا مسایل قومی مانند گذشته نقش پر رنگی داشته و یا کمرنگ شده است؟

فاطمه عزیز عضو مجلس نمایندگان در برنامه «کنکاش» گفت: مدت زمان زیادی برای معرفی کابینه معرفی شد و وعده ها در حد شعار باقی ماند. کسانی که برای کابینه معرفی شده اند همه ناکارآمد و ناشایسته نیستند، افرادی در بین شان وجود دارد که متخصص و کاری هستند اما انتظارات مردم و وعده هایی که به آنها داده شده بود در کابینه محقق نشده است. تعدادی از افراد در میان آنها وجود دارند که بر خلاف رشته تحصیلی شان به وزارت آمده اند. به طور مثال کسی که در رشته اقتصاد هیچ گونه تحصیلاتی ندارد وزیر اقتصاد معرفی شده است. فردی دیگری که در رشته مخابرات تحصیلاتی ندارد وزیر مخابرات معرفی شده است.

وی ادامه داد: همانطور که گفته شد امکان دارد آن تعدادی که کارا هستند بتوانند وظایف خود را به خوبی انجام دهند اما چون تعداد زیادی ازنامزد وزرا با استفاده از رابطه اشخاص و افراد آمده اند، تعدادی از آنها به وسیله تنظیم ها آمده اند، تعدادی از آنها نظر به روابطی که داشتند آمده اند اینها بیشتر از این که به مردم خود خدمت کنند و به مردم خود متعهد باشند بیشتر متوجه آن شخصی هستند به وسیله آن به کابینه راه پیدا کرده اند و این گونه است که افغانستان راهی به سوی پیشرفت باز نمی کند.

فاطمه عزیز چانه زنی هایی که در این سه ماه وجود داشت را بر سر همین افرادی که از طریق روابط آمده اند تلقی کرد و گفت: این چانه زنی ها برسر این بود که از بین این افرادی که با رهبران ارتباطات دارند کدام شخص، به رهبران متعهد تر است و پس از راه یافتن به کابینه به او وفادارتر می ماند. در این میان افراد شایسته ای در افغانستان هستند و به این کابینه راه پیدا نکردند چرا که آنها با این رهبران، با این کسانی که کابینه را می ساختند روابط نداشتند. این نهایت بی عدالتی در کشور ما را می رساند. بر خلاف شعارهایی که رهبران برای اجرای عدالت در کمپاین های انتخاباتی می دادند.

این نماینده مجلس مسایل قومی را نیز در تشکیل کابینه دخیل دانست و افزود: افراد و اشخاصی هم وجود دارند که به خاطر قومیتی که دارند به کابینه راه یافتند. آنها پیشتاز و رهبران اقوام بوده اند که حضورشان درحکومت وحدت ملی پر رنگ بوده است. در سیزده سال گذشته هم نقش خود را در حکومت داشتند. آنها بر اثر زور و فشار یا چاپلوسی و دست بوسی افراد خود را در کابینه معرفی می کردند. به عبارتی مسایل قومی هنوز در تشکیل کابینه و راه یافتن به قدرت پررنگ است. کسانی که این زور و چاپلوسی و روابط را نداشتند اما شایسته هستند نمی توانستند به کابینه راه یابند. افراد مستقل حتی به دروازه های دو رهبر نمی توانستند برسند. در واقع ادعای رهبران برای انتخاب شایسته ها دروغین بوده است.

وی یکی از مشکلات بزرگ دیگر را در معرفی کابینه این چنین بیان کرد: رهبران نامزد وزیرانی را که معرفی کرده اند ذکر کرده اند که هر وزیر از جانب کدام رهبر معرفی شده است. چرا نمی گویند که از جانب حکومت وحدت ملی معرفی شده اند؟ این نشان از این می دهد که هنوز آنها به وحدتی که شعار می دادند و لازمه کشور و حکومت است نرسیده اند.