افغانستان در حال حاضر هم اشغال است

سی و شش سال قبل در ششم جدی هنگامی که مردم در بسترهای شان خوابیده بودند گروه بزرگی از نظامیان شوروی وقت پا به افغانستان گذاشتند و بدین ترتیب نه سال جنگ را در افغانستان رقم زدند. در این سالها ده ها هزار شهید و افراد زیادی معلول شدند. خانه های بسیاری ویران شد، گروه های بسیار بزرگی از مردم مجبور به ترک خانه و دیار و آواره ی کشورهای دیگر شدند. این واقعه سبب تداوم جنگ و حضور هرچه بیشتر دیگر کشورها در افغانستان شد و همچنان ادامه دارد.

محمد اکبر اوریا کارشناس امور سیاسی، شروع جنگ را در کشور به رویارویی قدرت های جهانی ارتباط داده گفت: شش جدی شروع مداخله شوروی در افغانستان است. این نتیجه نبردی بسیار خطرناک در سطح جهانی است. رویارویی قدرتهای بزرگ، مردم افغانستان را به یک آزمون بسیار خطرناک وارد کرد که منجربه قربانی های بسیار برای وطن ما شد.

اوریا جنگ را تنها به شوروی محدود ندانسته بل نقشه وسیع آمریکایی می داند که روس ها را به افغانستان آورد و بقیه کشورها هم از این طرح بطور ناخودآگاه حمایت کردند: در این جای شکی نیست که شش جدی در افغانستان شروع جنگ و شروع شدت جنگها بود. نباید فراموش کرد که عملکرد اتحاد شوروی وقت در نتیجه برنامه بسیار خطرناکی بود که آمریکا، انگلیس، کشورهای عربی و پاکستان آن را سازمان دهی می کردند.

وی اعتراف صرح آمریکایی ها را دلیل آورده ادامه داد: آمریکا به صراحت اعتراف می کند که ما وسیله این رویداد هستیم، ما خود اراده کردیم تا روس ها را به خاطر گرفتن انتقام از ویتنام به افغانستان که نقطه ضعف اتحاد شوروی است بکشانیم. مداخله نظامی شوروی در افغانستان به خاطر ترس و هراس از گسترش ترورزیم در سرحدات جنوبی بود که ما امروز شاهد آن هستیم.

این کارشناس امور سیاسی عملکرد روسیه در افغانستان را اشغال ندانست و آن را مداخله نظامی خواند و گفت: شوروی و افغانستان در آن زمان روابط بسیار نزدیک نظامی داشتند. در آخرین لحظاتی که محمد داوود خان رییس جمهور افغانستان بود 2500 مشاور نظامی شوروی در افغانستان با تسلیحات وجود داشتند. در سال 1336 ظاهرشاه و داوودخان با اتحاد شوروی همبستگی و و ابستگی پیدا کرد. تعلیم و تربیه و تسلیح اردوی ملی همه به شوروی مربوط بود. پایگاههای نظامی که امروز ناتو در آن حضور دارد قبلاً توسط شوروی ساخته شده بود.

اوریا دعوت شوروی به افغانستان را توسط افرادی از داخل کشور نفی کرده و عنوان کرد: پروتکلی وجود ندارد که افغانستانی ها شوروی را دعوت کرده باشند که به کشور ما بیایند. هیچ کس در هیچ موقعیتی حاضر نیست که بخواهد خارجی ها در کشورش باشد.شوروی به خاطر رقابت در جنگ سرد وارد افغانستان شد. این بالاتر از اراده مردم افغانستان است، از توانمندی گروه های سیاسی بالاتر است که آنها مداخله کرده باشند، تا شوروی به کشور بیاید. آنها با حجم زیادی از نظامیان وارد افغانستان شدند اما این به منزله اشغال افغانستان محسوب نمی شود چون اشغال سلب استقلال از یک کشور است و آنها نگفتند که افغانستان مستعمره ما است، افغانستان حق ندارد پایگاه نظامی اش به دست خودش باشد.

اوریا شوروی را در مقابل عمل انجام دیده با اقدام های کشورهای رقیب چاره ای جز آمدن به افغانستان برایش متصور نمی داند: وقتی پروژه ی نیروهای موثر مخرب مانند آی اس آی و ام آی 6 با همکاری موساد اسراییل در پاکستان سازمان دهی می شود و در این میان از احساسات پاک مردم ما سوء استفاده می شود، این پروژه برای کشورهای شرقی به احساس خطر تبدیل می شود. شوروی برای سرحدات جنوبی خود احساس خطر کرده بود و مجبور بود که خود وارد بازی شود. از این جهت شوروی که وارد شد، برمبنای این نبود که شخص یا گروهی از داخل افغانستان پیشنهاد کرده باشد که به کشور وارد شوند.

وی در پایان گفت: بدترین دشمن شوروی در آن زمان ناتو بود تا این زمان حتی جرات نکرده است که بگوید شوروی افغانستان را اشغال کرد. فقط این مطبوعات بودند که ورود شوروی به افغانستان را اشغال دانستند. اشغال ورود ناتو به افغانستان است، امضای پیمان نامه امنیتی است و از این طریق پذیرفتن یهود در کشور است. حالا است که افغانستان اشغال است نه در آن زمان که شوروی وارد کشور شد.