آیا طالبان خارج از دایره اسلام هستند

شماری از روحانیون کشور طی نشستی جنگ کنونی افغانستان را محکوم کردند. هر چند مضمون و هدف این نشست یکی بود اما عالمان دین، طرز دید و بینش متفاوتی نسبت به طالبان داشتند. آنها طالبان را گروه های تکفیری خواندند. طالبان گروهی بودند که طی چهارده سال به طور مداوم از مردم فجیع و بی رحمانه قربانی گرفتند اما حکومت هیچ گاه مضع مشخصی در برابر آنها نداشتند و گاه آنها را برادر و گاه مخالفان سیاسی خواندند.

آیا واقعا طالبان از دایره اسلام بیرون هستند؟ مکتب اعتقادی طالبان کدام است؟ آیا مردود خواندن و تقبیح کردن عملکردهای طالبان به وسیله روحانیون، رویکرد طالبان را تغییر می دهد؟

موسی فریور استاد دانشگاه در برنامه «آماج» گفت: تکفیر و حذف گروه ها بحثی است که نیازمند دقت زیادی است. در این گونه مباحث نباید باشتاب زدگی وارد شد. خداوند فرموده است که بدون علم مجادله و مباحثه نکنید. دین ما دین حکمت، منطق و استدلال است. در این شکی نیست که نظام موجود مخالفانی دارد. مخالفان سیاسی در خود نظام دارد که به عنوان اپوزیسیون سیاسی یاد می شوند. مخالفان مسلح دارد که برای براندازی نظام با منطق و استدلال و نوع قرایتی که از اسلام دارند مبارزه می کنند. وجود نیروهای خارجی هم مستمسکی بسیار قوی برای مخالفان مسلح از لحاظ فقهی و شرعی است.

وی در خصوص اینکه طالبان از دایره اسلام بیرون هستند یا خیر، اظهار کرد: سیاست تکفیری یا بینش تکفیری بینشی است که با اسلام در تضاد است، مخالف این هستم که بگوییم طالبان از دایره اسلام بیرون هستند اما هر کسی که به نام اسلام جنایت می کند، هر کسی که قوانین صریح و غیر قابل انکار اسلام را زیر پا می گذارد، دشمن اسلام است.

فریور در خصوص واجب بودن یا نبودن جهاد علیه طالبان عنوان کرد: هر کسی که مستضعف است و مستکبر می خواهد وی را متضرر بسازد، بر مسلمانان واجب است که از او حمایت کنند. هر کسی که قوانین اسلام را زیر پا می گذارد و انسانهای بی گناه را می کشد از نظر اسلام گناهکار است.

وی در خصوص علت دشمنی طالبان با نظام افغانستان گفت: اساس و بنیاد این نظام بر کژی گذاشته شده است. دنیا اعتراف می کند که ما شاهد اثرات کنفرانس بن و بعد از آن معاهده بن هستیم. از همان آغاز اساس و بنیاد نظام افغانستان در این کنفرانس بر کژی گذاشته شد. به این معنا که گروههایی که در افغانستان مطرح بودند و در سرنوشت افغانستان ذی دخل بودند، برخی از آنها عمداً از کنفرانس و معاهده بن حذف شدند. نخواستند کنفرانس جامعی را ایجاد کنند که آینده افغانستان دیگر به بن بست مواجه نشود. العزر ابراهیمی، آقای زلمی و حامد کرزی گردانندگان افغانی کنفرانس بن بودند آنها خود گفتند که این اشتباه بوده است. نباید مخالفان مسلح دولت از معادله سیاسی کشور حذف می شدند. وقتی طالبان، حزب اسلامی افغانستان، حقانی و امثالهم از حاکمیت رانده شدند آنها به طرف مخاصمه دعوت شدند.

استاد دانشگاه ادامه داد: بعد از آن حکومتیان متوجه اشتباه خود شدند و آمریکایی ها شورای عالی صلح را ایجاد کردند. برای آن یکصد و پنجاه میلیون دالر خرج کردند که در افغانستان صلح بیاید اما یکصد و هفتاد میلیون دالر را برای جنگ، قتل و آدم کشی مصرف کردند. این وضع موجود را هم ما نمی توانیم با اندیشه تکفیر و با حذف گروهها درست کنیم. این بینشی منفی است و علمایی که این نظر را دارند باید بدانند که این بحث بحث خطرناکی است.

فریور جنایات انجام شده در کشور را از جانب گروههای بی شماری می داند و در این مورد می گوید: جنایت هایی که در افغانستان رخ می دهد تنها از جانب طالبان رخ نمی دهد. این جنایات توسط خارجی ها هم انجام می شود، توسط قوای مسلح افغانستان هم انجام می شود. حقوق شهروندان ملکی افغانستان، حقوق مردم بی پناه افغانستان، توسط هر سه جناح همه روزه و بدون استثنا مورد تعدی قرار می گیرد. مقابله با هر کسی که برمال و جان مسلمانان می تازد و تجاوز می کند بر هر مسلمانی واجب است.

وی در پایان گفت: به کسانی که در راس حکومت هستند، می گویم که جنگ راه حل نیست و این جنگ به نفع دشمنان اسلام است. این دشمنان اسلام هستند که آمده اند و بین ما را به هم انداخته اند. اگر ما مسلمان هستیم باید از این شعار غربی ها درس بگیریم که می گویند: «تفرقه بینداز و کمک کن» و باید آگاهانه با این جنگ برخورد کنیم.