آیا تحمیل یک هویت برهمه اقوام افغانستان کار درستی است؟

آریانا نیوز: برخی از منابع معتقدند که واژه افغان نمی تواند بر همه باشنده گان افغانستان اطلاق شود…

منابع در حکومت، در خصوص علت تأخیر توزیع تذکره های برقی را برخاسته از اختلاف نظرها میان حکومت و برخی از حلقه های سیاسی می دانند. این در حالیست که شماری از نماینده گان در مخالفت با تصمیم کمیته مختلط برای درج واژه های دین، قوم و ملیت در تذکره های برقی، امضا گردآوری کردند. عبداللطیف پدرام عضو ولسی جرگه در این باره گفته است که به هیچ عنوان این قانون ستم گرانه است، ظالمانه و فاشیستی است قابل قبول نیست. شامل پروگرام بسازید که تصمیم بگیریم. اما شمار دیگری از اعضای ولسی جرگه می گویند که هیچ مشکل قانونی در توزیع تذکره های برقی وجود ندارد.

کلیم الله همسخن، عضو جنبش رستاخیز در پروگرام مثبت و منفی گفت: چالش و بن بست اساسی، زورگویی، تحمیل هویت و هویت ستیزی که بسیار سیستماتیک طی چندین قرن در افغانستان جریان داشته و امروز به اوج خود رسیده است که آقای اشرف غنی و حکومت غنی می خواهد در اوضاع ستیز و نسخ هویت دیگران، یک هویت را بر همه اقوام افغانستان تحمیل بکند و این برای دیگران قابل قبول نیست.

وی، با بیان اینکه واژه افغان نمی تواند بر همه باشنده گان افغانستان اطلاق شود افزود: ما واکنش های مردم را در فضای مجازی، رسانه ها و شورای ملی دیدیم که مردم در مقابل این هویت ستیزی ایستاد شده و ایستاد خواهند شد. بنابراین توزیع تذکره ها به حکومت اشرف غنی و کارمندان اداره تذکره برقی و همه کسانی که می خواهند چنین کاری را کنند سنگین خواهد بود و مردم در برابرشان می ایستند.

همسخن، رییس جمهور را فردی قوم گرا می خواند و می گوید: اگر آقای اشرف غنی کسی بود که به قانون حرمت می گذاشت چرا مصوب ولسی جرگه را قانونی که یکبار توشیح شده، خودش امضا کرده، باز دوباره ضد آن فرمان صادر کرد؟ این بحث قطعا قومیت گرایی و تبارگرایی را نشان می دهد.

این عضو جنبش رستاخیز، در خصوص هویت حقیقی قوم افغان بیان داشت: واژه افغان مشخصا معرف هویت دو تا از قبایل پشتون است. آن جمعی که خود را با افتخار افغان می گوید دو قوم کلان یوسف زی ها و افریدی ها هستند که در پاکستان استند و در افغانستان هم زنده گی نمی کنند.

وی، در پاسخ به این سوال که چرا در مقابل قانون تصویب شده مخالفت می کند، کاری که طالبان می کنند اظهار داشت: همین قانون اساسی هم که این چیزها را خلق می کند برای ما پذیرفتنی نیست. همین قانونی که برای ما اصطلاحات ملی می سازد اما زبان ما را که فارسی است دری می خوانند. ما این قانون را نمی پذیریم. این حکومت هیچ تفاوتی با طالبان ندارد اگر با سیاست یکسان ساز خود ادامه دهد. اما تفاوت من با طالبان این است که من با منطق حرف می زنم و می گویم تو هم باش، من هم باشم و همگی تحت آرمان های مشترکی که برای سرزمین مان ایجاد می کنیم دولت ساخته شود. نه به شیوه ای که در ترکیه نتیجه نداد و از مردم قربانی گرفت. تفاوت من با طالبان این است که من سر نمی برم، مکتب نمی سوزانم و مردم را نمی کشم. اما این قانون برای اقوام مختلف مستبدانه است. در همان زمان لوی جرگه، هم نماینده گان ما به این قانون جعلی رای ندادند. برای اینکه سرود ملی به زبان پشتو باشد رای ندادند. البته بحث برتری زبانی مطرح نیست. برای بسیاری چیزها در این قانون نماینده گان ما رای ندادند. اما یک جمعی از نخبگان پشتون که دیدگاه های قوم گرایانه دارند، خلیلزاد، کرزی و اشرف غنی چنین قانونی را ساختند که برای من من‌حیث یک باشنده این کشور قابل قبول نیست.

همسخن، در خصوص هدف از همسان سازی نام اقوام در تذکره می گوید: راه حل این معضل کنونی این نیست که همه اقوام با یک واژه تعریف شوند. من تاجک به هیچ عنوان قبول ندارم که در تذکره من افغان نوشته شود. ما به این قوم احترام زیادی داریم، اما در پشت همین نام یک سری بحث های سیاسی مطرح می شود، بحث نشان دادن پشتونستان مطرح می شود. می خواهند به دنیا مطرح کنند که این افغانستان یک کشور متعلق به پشتون ها است. این قانون مسبتدانه است و مردم به این آگاهی رسیده اند. حداقل می فهمند که افغان و تاجک و ازبک و هزاره کیست.