آیا بدون برقراری آتش بس، نشست با طالبان نتیجه ای خواهد داشت؟

در حالی اشرف غنی نشست در پاکستان را بی پیشینه می خواند که حملات طالبان به شدت جریان دارد و هنوز از آتش بس و توقف درگیری خبری نیست و حملات انتحاری و گروهی طالبان هر روز از مردم افغانستان قربانی می گیرد. آیا بدون برقراری آتش بس، نشست با طالبان نتیجه ای خواهد داشت؟

رییس جمهور غنی گفتگوهای مستقیم با طالبان را گامی بزرگ و بی پیشینه در چهارده سال گذشته خواند. اشرف غنی می گوید که در مورد روند صلح نود درصد اجماع وجود دارد و مذاکرات صلح بر اساس اجماع ملی، مشوره و به دور از پنهان کاری به پیش خواهد رفت. در حالی اشرف غنی نشست در پاکستان را بی پیشینه می خواند که حملات طالبان به شدت جریان دارد و هنوز از آتش بس و توقف درگیری خبری نیست و حملات انتحاری و گروهی طالبان هر روز از مردم افغانستان قربانی می گیرد. آیا بدون برقراری آتش بس، نشست با طالبان نتیجه ای خواهد داشت؟

صالح محمد ریگستانی عضو مجلس نمایندگان در برنامه «فراخبر» گفت: در پنجاه سال اخیر در کشورهای مختلف و در جنگ های مختلف، دو نوع مذاکرات وجود داشته است. یکی اینکه، با شروع مذاکره آتش بس اعلام می شود و دیگری اینکه همانطور که مذاکرات انجام می شود جنگ نیز جریان دارد. مشاهده می شود که ما به طرف گزینه دوم می رویم به همین دلیل امکان دارد جنگ تشدید شود. هیچ کس طرفدار این گزینه نیست. ملت افغانستان به قدر کافی از این جنگ ها خسته شده اند.

وی آتش بس را بهترین گزینه برای شروع مذاکره می داند و می گوید: در اینجا و در این مذاکره می شود صداقت پاکستان را محک زد، اگر آتش بسی صورت بگیرد، اعتماد اولیه به وجود می آید که پاکستان از حمایت گروه های افراطی در حال دست کشیدن است و استراتژی اش تغییر کرده است. آتش بس می تواند ازاین لحظه باعث قطع خونریزی شود و به یک صلح دایمی بینجامد. در این مذاکره یکی از پیشنهادات اصلی باید آتش بس باشد. تا هم صداقت پاکستان سنجیده شود و هم یک نوع امیدواری برای کاهش خونریزی ها به وجود آید.

ریگستانی در خصوص مواردی که در این مصالحه مطرح می شود اظهار کرد: دولت افغانستان هنوز در حالت دفاعی قرار دارد و گمان نمی رود دولت تا هنوز بسته ای امتیازی به طالبان پیشنهاد داده باشد اما می شود حدس زد که اگر دولت با طالبان به یک نوع مصالحه برسد، چه ویژگی هایی می تواند در این بسته امتیازی باشد. یکی اینکه طالبان بیایند و به دولت فعلی افغانستان شامل شوند. یعنی شامل کابینه، ولایت ها و سفارت خانه ها و پست های سیاسی شوند. دوم اینکه می توانند به عنوان یک حزب سیاسی به رسمیت شناخته شوند. سوم، دولت افغانستان وعده دهد که تغییر در قانون اساسی می آورد. در برابرهمه اینها، این تقاضا را خواهد کرد که همه طالبان سلاح های خود را بر زمین بگذارند. پاکستان هم باید آموزشگاه هایشان را ببندند. اینها چیز هایی است که ممکن است در این معامله و مصالحه مطرح شود. البته من باور ندارم که این مذاکره به صلحی جامع بینجامد چرا که این بخشی از طالبان هستنند که صحبت می کنند و عملاً گروهی دیگر که همان طالبان دیروز است می جنگند که توطیه ای جدید برای افغانستان است.

وی در پایان گفت: دولت افغانستان باید خود را قوی بسازد و نیروهای امنیتی افغانستان را تقویت کنند. نزدیک ترین راه برای مصالحه این است که ما خود را قوی تر بسازیم. این مهم ترین راه و نزدیک ترین راه است. مذاکره راهی نیست که ما را به صلح وصل کند.