آغازجریانی خطرناک در دانشگاهها!

جریان گرفتن این گونه حرکت ها زاده دولت های افغانستان در طول پانزده سال اخیر است. اگر این دانشجویانی که این اعتراض را راه انداخته اند، بیست سال داشته باشند، هنگامی که نظام جدید روی کار آمد، پنج ساله بوده اند. آنها در زیر سلطه همین نظام که ابتدا کرزی و حالا اشرف غنی است رشد کرده اند و روزگار سپری نموده اند و چنین بار آمده اند. دولت افغانستان دیگر نمی تواند بگوید که همه چیز تولید پاکستان است این تظاهرات نشان داد که افراط گرایی می تواند از درون افغانستان و تاسف بارتر اینکه، از درون دانشگاه تولید شود.

تعداد زیادی از دانشجویان دانشگاه ننگرهار پرچم های داعش و طالبان را برافراشتند. این دانشجویان با برافراشتن پرچم های گروه طالبان، داعش و حزب اسلامی می گویند که از جمهوری خسته شده اند و خواستار تشکیل یک عمارت اسلامی در کشور هستند. اگر چه یکی از اعتراض کنندگان دلیل این کار را فساد اداری و وضعیت بد دانشگاه ننگرهار می خواند اما این حرکت پرسش ها و نگرانی های فروانی را برانگیخته است. روشن نیست این دانشجویان چگونه بدون هیچ هراسی پرچم های این گروه ها را بلند می کنند اما کسی با آنها کاری ندارد. اما چگونه دانشگاه ننگرها به پایگاه داعش و طالبان مبدل شد و این حرکت چه پیامدی خواهد داشت؟

عبدالحفیظ منصور عضو مجلس نمایندگان در برنامه «فراخبر» گفت: این قضیه موضوعی بسیار جدی است. قبل از این هم حدود چند ماه پیش در دانشگاه کابل، شعارهایی در حمایت از داعش نوشته شده و پرچم های سیاهی در حمایت از داعش بلند شده بود. این موضوع نباید سهل گرفته شود بلکه باید به ریشه یابی این مشکل پرداخته شود.

وی در خصوص نوع اعتراض دانشجویان نگرهار اظهار کرد: اعتراض مدنی حق هر شهروند افغانستان است و دانشگاهی ها گل های سرسبد کشور هستند و باید مورد عزت قرار بگیرند اما اعتراض مدنی که ما هر روز گونه های مختلف آن را تجربه می کنیم، مظاهره و راهپیمایی دارد و مظاهره کنندگان حق شان را از مسوولان می خواهند اما در اعتراض های مدنی هیچگاه مردم نگفتند که ما عمارت و خلافت می خواهیم. این خواستن دانشجویان با خواستن های قبلی فرق می کند. گزارشاتی هم رسیده است که در دانشگاه ننگرهار فعالیت گروه های افراطی بسیار فعال و جدی بوده است. این موضوع بسیار جدی است و نباید از آن سرسرکی گذشت. این حرکات خطرناک هستند و دولت باید به فکر توقف آن باشد اما مشخص نیست که تا کنون چرا دولت اقدامی علیه آن نکرده است.

منصور دولت افغانستان را باعث رشد افراطیت در کشور می داند و می گوید: جریان گرفتن این گونه حرکت ها زاده دولت های افغانستان در طول پانزده سال اخیر است. اگر این دانشجویانی که این اعتراض را راه انداخته اند، بیست سال داشته باشند، هنگامی که نظام جدید روی کار آمد، پنج ساله بوده اند. آنها در زیر سلطه همین نظام که ابتدا کرزی و حالا اشرف غنی است رشد کرده اند و روزگار سپری نموده اند و چنین بار آمده اند. دولت افغانستان دیگر نمی تواند بگوید که همه چیز تولید پاکستان است این تظاهرات نشان داد که افراط گرایی می تواند از درون افغانستان و تاسف بارتر اینکه، از درون دانشگاه تولید شود. دیگر فقط این مدارس پاکستان نیست که افراط گرا تولید می کند بلکه موسسات تحصیلات عالی افغانستان نیز جای امنی برای پرورش و تقویت این نهادها هستند.

این نماینده مجلس در خصوص زمینه های به وجود آمدن مشکل ابراز داشت: این مورد بر می گردد به به وزارت تحصیلات عالی که عزل و نصب هایی درست نداشتند، وزارت معارف که در مواد درسی توجه نکردند، وزارت مساجد و ارشاد که منبرها را تنظیم نکردند. بخشی از اعتراض دانشجویان نسبت به حضورخارجی ها است که آنها در اینجا آمده اند و هیچ کاری برای تامین امنیت شان نکردند. آمریکا به نام تامین امنیت به اینجا آمده اما برعکس عمل می کند و ناامنی را دراینجا ایجاد می کند. ریش سفیدان را علیه همدیگر می شوراند و مال و ناموس و آبروی مردم را در معرض تهدید قرار می دهد. در اینجا است که موضوع امنیت بسیار مهم می شود و حق به دانشجوها داده می شود. باید به آمریکا گفت که شما که ابرقدرت جهان هستید و این همه تجهیزات پیشرفته استخباراتی دارید و به گفته پوتین «آب را در مریخ می بینید، چطور داعش و طالبان را در افغانستان نمی بینید.» تا آنها را از بین ببرید.

وی ادامه داد: این دانشجویان در اعتراض خود می گویند که ما پانزده سال از عمرمان را در زیر پرچم دولتی که با حمایت آمریکا سرپا بوده است سپری کردیم و از آن اطاعت کردیم اما نه تنها امنیت تامین نشد بلکه روز به روز بدتر شد. به همین دلیل حضور آمریکایی ها در کشور ما به مثابه یک تهدید عمل می کند و ما را روز به روز به سمت بدترشدن اوضاع داخلی پیش می برد و اینگونه مسایل خطرناک را به وجود می آورد.

به باور منصور حکومت خود، تروریست پرور است و گفت: حالا که دانشجویان به این گونه اعتراض های اشتباه دست می زنند، مقصر آنها نیستند، بلکه وزارت معارف ما است که بازنگری جدی و اساسی در کتاب های معارف نکرده است، دانشجویان در این دانشگاه ها فقط ظاهر دین را یاد می گیرند و چیزهایی با آنها کار می شود که با تفسیرهایی اشتباه، همان افراط گرایی را دامن می زند. هیچ وقت بر سر این، کار نمی شود که در کتابها دقیق شوند و موضوعات افراط گری را از کتابها حذف کنند، کنفرانس هایی برگزار شود تا تدوین کتابها با برنامه و تفکر انجام شود. بارها از طرف نخبگان به حکومت اعتراض شده است که مساجد ما در کشور بسیار مهم هستند، چرا که مردم ما مسلمان هستند و صدای ملای مسجد را می شنوند. در اینکه ما چطور این سیستم و منبرها را تنظیم نموده و مفکوره لازمه را برای آنها ارایه کنیم هیچ کاری صورت نگرفته است. با این رفتاری که دولت دارد، امروز دانشگاه ننگرهار و فردا دانشگاهی دیگر محل پرورش افراط گرایی خواهد شد. راهی را که دولت می رود هم در قسمت حکومت داری و هم در امر مبارزه با تروریست و هم در قسمت تبلیغات، تعلیم و تحصیل، خود، تروریست پرور و افراطی پرور است. به شکلی که این پرچم ها به پیش می رود شکی در این نیست که این اعتراض ها سازمان یافته است. آنها بسیار مرتب اعتراض می کنند.حکومت هم هیچ کاری با آنها ندارد و آنها آزادانه فعالیت می کنند.