یکماه مهلت برای مهاجران هموطن در پاکستان

عمران خان رییس حزب تحریک انصاف پاکستان خواستار اخراج مهاجران افغان از پشتونخواه پاکستان شد. این در حالی است که بیش از دو میلیون مهاجر افغانستانی در پاکستان زندگی می کنند. در اوایل حکومت کرزی برنامه این بود که بیشتر مهاجرانی که در کشورهای همسایه زندگی می کنند به کشور برگردند اما نسبت به شرایط بد امنیتی و مالی تعداد کمی از این مهاجران بازگشت کردند. در حال حاضر به مهاجران داخل پاکستان مهلتی یک ماهه برای بازگشت داده شده است. آیا در این مهلت کم و با توجه به شرایط نا مناسب کشور امکان بازگشت این افراد وجود دارد؟

احمد سعیدی تحلیلگر مسایل سیاسی در برنامه «1+99» گفت: حکومت پاکستان قبلاً توافق کرده بود که به مهاجرانی که در پاکستان حضور دارند، تا پایان سپتامبر سال 2015 کارت داده شود و بتوانند در آنجا زندگی کنند. از وقتی نواز شریف به حکومت رسیده است، پشتونخواه که بیشتر مهاجران افغانستانی در آنجا زندگی می کنند به دست عمران خان است و وی نتوانسته است در طی حکومت خود در آنجا دستاوردی داشته باشد و مشکلات سیاسی، اقتصادی و امنیتی در این شهر وجود دارد. با وجودی که وی یک پشتون است اما با پشتون ها میانه ی خوبی ندارد و اعلام کرده است که مهاجران از جاهایی که سکونت دارند بیرون آیند و به کمپ ها بروند یا در طی یکماه به افغانستان بازگردند. با این کار می خواهد نوعی فشار به حکومت افغانستان وارد کند.

سعیدی نگاه دیگر عمران خان به مهاجران را رقابت وی با دولت مرکزی پاکستان دانسته افزود: عمران خان از طرفی دیگر می خواهد به حکومت مرکزی پاکستان که در راس آن نواز شریف قرار دارد وانمود کند عامل اینکه حکومتش در پشتونخواه کامیاب نبوده است همین مهاجران افغانستان هستند و با بیرون کردن آنها وضعیت خوب می شود.

این کار عمران خان عملی نیست چرا که به این مهاجران کارت داده شده است. در این موضوع سازمان ملل و پناهندگی هم مطرح است. در همین پشتونخواه حدود یک و نیم میلیون مهاجر وجود دارد و در حال حاضر در زمستان بازگشت شان به کشور امکان ندارد. این کار نوعی فشار و تهدید است چرا که افغانستان امکانات لازم را ندارد که بازگشت این مقدار مهاجر را بپذیرد.

وی از خلاف ورزی پاکستان در قراردادهای مهاجرت در کنار سیاست های مزورانه اش گفت: با توجه به اینکه توافقنامه ای در میان است پاکستان خلاف این توافقنامه عمل می کند و ساز مخالف می زند. حکومت مرکزی پاکستان با درنظرداشت معیارهای ملی و بین المللی پذیرفته تا آخر سال 2015 مهاجران در آنجا بمانند. البته برای مهاجرانی که کارت دارند. تعدادی از مهاجران هم بدون مدرک هستند. آنها می توانند برای اشخاص بدون مدرک مشکل ایجاد کنند. امکان دارد که تعدادی از افراد و خانواده ها سرگردان و پریشان شوند اما حق ایجاد مشکل برای دیگران را ندارند.

وی دولت افغانستان را فاقد راه حلی برای وضعیت مهاجران دانست و گفت: راه های حل باید از طریق امکانات در کشور صورت بگیرد. حال این حکومت که هنوز نتوانسته است کابینه ی خود را بسازد، برای پروژه های انکشافی خود هیچ پولی ندارد، خزانه اش آنقدر خالی است که معاش مامورین خود را نمی تواند بدهد تا آنها دزدی نکنند، هیچ کاری نمی تواند بکند. بعضی ها در رسانه ها در مورد مهاجران آرمان گرایانه حرف می زنند و فکر می کنند آنها در آسایش هستند. باید بگویم آنها مهاجران سیاسی نیستند. بیشتر آنها مهاجران اقتصادی هستند و به خاطر کار می روند، مهاجران ایران به خاطر کار به آنجا می روند چرا که در اینجا کار وجود ندارد و خانواده های آنها گرسنه هستند. افغانستان وقتی می تواند مهاجران خود را بپذیرد که امکانات مالی و امنیتی و سرپناه برای بازگشت کنندگان داشته باشد. بدبختانه افغانستان هیچ کدام از اینها را ندارد.

این تحلیلگر امور سیاسی با مقایسه ی مهاجران ایران و پاکستان گفت: سفری که محقق به ایران داشت پر دستاورد بود مهاجرانی که فاقد مدرک بودند حضورشان شش ماه دیگر در آنجا تمدید شد و به پانصد نفر محصلین افغانستانی بورس تحصیلی داده شد اما با سفر اشرف غنی به پاکستان پاکستانی ها یازده ماده امضا کردند اما حتی یکی از آنها اجرایی نشد. اعتماد ما به پاکستان کار اشتباهی است.