25 حمل 1394 - یادداشت
پنجاه روز از ربوده شدن سی و یک تن از هموطنان و شهروندان افغانستان می گذرد اما دولت هیچ ترتیب اثری برای آن نداده است و فقط با گفتن جمله ما سکوت استراتژیک کرده ایم و بیکار نیستیم خود را مبرا از این موضوع نموده است. چرا حکومت این گونه عمل کرده و چه راه حلی برای این بی خیالی حکومت وجود دارد؟
باقی سمندر عضو جامعه مدنی در برنامه «تحول» گفت: نماینده هایی که در پارلمان هستند و حکومت نشینان نباید نام خود را انسان بگذارند، چرا که برایشان هیچ تفاوتی نمی کند که سی و یک نفر از شهروندان ما در بند ربایندگان هستند و آنها در جایگاه امن خود نشسته و تماشا می کنند. قراین نشان می دهد که در پشت پرده این ربوده شدن معاملات سیاسی در جریان است و پای حلقات بزرگ استخباراتی و منطقه ای در میان است.
وی طرحی این گونه را برعلیه بی اقدامی حکومت پیشنهاد می کند: بخشی از اعضای پارلمان که هنوز جوهره و گوهر انسانی دارند، انسانی بیندیشند و یک گروه قوی پارلمانی بسازند. این گروه اعلام کند که ما هفته بعد تا آخر دوره پارلمان از پارلمان برای اعتراض بیرون می آییم و پارلمان را تحریم کنند و ب دولت فشار بیاورند که جان شهروندان افغانستان را نجات دهند و اینگونه در مقابل این وقایع بی تفاوت ننشینند.
باقی سمندر با انتقاد از این بی تفاوتی گفت: تعدادی از نمایندگان باید بیرون آیند و بگویند که ما مجلس را تحریم می کنیم چرا که عکس العمل پارلمان و حکومت در مورد قضیه سی و یک نفر انسانی نبوده است. سی و یک انسان و شهروند چهل و پنج روز است که به گروگان گرفته شده اند و مورد ظلم و ضرب و شتم قرار گرفته اند و اسیر هستند.
وی جریان این سی و یک نفر را ماجرایی سیاسی دانسته و افزود: این سی و یک نفر در واقع قربانی معاملات پشت پرده بین آمریکا و پاکستان و دیگر کشورها هستند. امروز مردم افغانستان گروگان گرفته شده اند. سرنوشت و حیات سیاسی افغانستان گروگان گرفته شده اند. چرا گوش ها کر شده اند و نمی شوند؟ به مردم می گویم: ای مردم بیدار شوید و نگذارید افغانستان به خاک و خون بغلطد. نگذارید پای سازمانهای استخباراتی یک بار دیگر به افغانستان باز شود و ما را بدبخت تر از آنچه که بوده ایم کند.