کارهای ناتمام وزرای قبلی همچنان ناتمام

اعضای کابینه به مجلس نمایندگان معرفی شده است. جنجالهایی در پارلمان مبنی بر حذف افراد دو تابعیتی وجود دارد. رییس جمهور هم حذف آنها را پذیرفته است اما افرادی با پرداخت پول و رشوه سعی دارند این قانون را لغو کرده و آن را ندیده بگیرند. این نامزد وزیران با این اوضاع چگونه می توانند از پارلمان رای اعتماد بگیرند؟ روند گرفتن رای اعتماد از مجلس نمایندگان چیست؟ آیا نامزد وزیران تنها با پرداخت پول و رشوه می توانند رای اعتماد بگیرند یا بر حسب شایستگی و برنامه های شان؟

داکتر امین فرهنگ وزیر پیشین تجارت در برنامه «آماج» گفت: در مورد دو تابعتی ها اشتباه بزرگ و فاحش را هر دو رهبر حکومت وحدت ملی انجام داده اند. آنها این ماده را به تمام معنا درک می کردند. حتی یکی از آنها مبتکر این ماده بود. آنها می دانستند که پارلمان تابیعیت دوگانه را قبول نمی کند. پس چرا کسانی را معرفی کردند که تابعیت دوگانه داشتند؟ حال در پارلمان بر سر این موضوع جنجال است و گفته می شود که بین وکلای مجلس پولهایی برای رای دادن به افراد دو تابعیتی توزیع شده است.

وی در ارتباط با چگونگی رای اعتماد گرفتن خودش از مجلس در زمان نامزد وزیری گفت: همه افرادی که تابعیت دوگانه دارند خطرناک نیستند و اینگونه نیست که آنها فسادهایی در افغانستان می کنند و از اینجا فرار می کنند. ما افراد زیادی را داشتیم که فقط تابعیت افغانستان را داشتند، بعد از انجام فساد در کشور فرار کردند و به کشوری دیگر رفتند. من هفت سال قبل که نامزد وزیر بودم و به مجلس معرفی شدم تابعیت آلمان خود را لغو کردم. درمورد چگونگی رای اعتماد گرفتن من از مجلس، با کمال افتخار می گویم که با درخواست هیچ یک از نمایندگان گردن ننهادم و به هیچ یک از آنان پولی ندادم. من در مجلس حرفهای خود را زدم، برنامه های خود را اعلام کردم و نماینده ها به اراده خود به من رای دادند، رای زیادی هم دادند. به این ترتیب بدون پرداخت هیچ رشوه ای به مجلس رای اعتماد گرفتم.

فرهنگ افزود: افزاد زیادی بودند در زمان نامزد وزیری من که درخواست هایی چون نصب برخی افراد را در جایگاه هایی خاص، یا قبول برخی پروژه ها را درخواست کردند اما من توجهی به آنها نداشته و آنها را از خود راندم در مجلس هم رای اعتماد گرفتم. بعد از آن چند سال بعد همان افراد توطئه ای برای من ساختند و باعث شدند که من استیضاح شوم و در مجلس فقط یک نفر به من رای اعتماد دهد.

وی در توضیح دلیل استیضاح خود گفت: در تمام دورانی که من وزیر تجارت بودم سه نفر از نمایندگان مجلس به نزد من آمدند تقاضایی کردند که برای مردم و منطقه شان بود. من از جمله وزیرانی بودم که از روز اول تا روز آخر به طور نمونه دوست، رفیق و قوم خود را به جایگاهی مقرر نکرده ام. اما نماینده های مجلس در موضوع نفت به من اتهام وارد کردند که من چهار و نیم ملیون دالر اختلاس کرده ام. در حالی که در آنموقع بودجه وزرات تجارت آنقدر نبود که من آن را برده باشم. بعد از آن به کدام بانک برده ام؟ چرا آن بانک را معرفی نمی کنند؟ چرا از من سوال نمی کنند؟ فقط من را از مجلس سلب اعتماد کردند و رای اعتماد ندادند. من چند بار به کرزی گفته بودم که درمورد من محکمه دایر کند اما وی از این کار امتناع کرد. حالا هم می گویم که درمورد من محکمه دایر کنند تا من پاسخگو باشم. آنها می دانند که این موضوع توطئه و اتهام است برای همین آن را پیگیری نمی کنند.

وزیر پیشین تجارت، نحوه گرفتن رای نامزد وزیران را اینگونه تشریح می کند: هر وزیری که برای یک وزرات کاندید می شود، برنامه اش را که تشریح می کند، می گوید من این کارها را انجام می دهم. بعضی برنامه ها برنامه هایی است که بسیار طولانی مدت است و در مدت کوتاهی یک وزیر نمی تواند آن را انجام دهد. باید بگوید من فلان پروژه را آغاز می کنم به هر جایی که رسید نفر بعدی همان را ادامه دهد تا تکمیل شود. یکی از مشکلات کشور ما این است که وزیران جدیدی که می آیند برنامه های جدیدی را آغاز می کنند و برنامه های وزیران قبلی نا تمام می ماند. بعدها همان وزیر به انجام ندادن کارهایش متهم می شود.