پروسه صلح با طالبان به جایی نمی رسد

عبدالرب رسول سیاف از فرماندهان جهادی تاکید می ورزد که مردم باید در متن گفتگوهای صلح باشند و این روند بر اساس خواست مردم به پیش برود. هرگاه خواست رهبران و مجاهدین در نظر گرفته نشود، مردم زیان خواهند کرد. رییس اجرایی نیز تاکید کرد که در پروسه صلح حقوق مردم پایمال نخواهد شد و کسانی که شعله ور کردن آتش جنگ را وسیله امتیاز خواهی قرار دهند به هدف نخواهند رسید. چه چیزی فرماندهان جهادی را از گفتگوی حکومت با طالبان نگران کرده است؟

عبدالودود پیمان عضو مجلس نمایندگان در برنامه «فراخبر» گفت: حرف های استاد سیاف نگرانی نداشت، در روزهای اول هم نسبت به طالبان نیت خوب به آنها داشت به آنها کمک می کرد و روابط خوبی با آنها داشت. استاد سیاف تلخی جنگ را نسبت به هر کسی بیشتر درک کرده است. نگرانی وی این است که مانند گذشته میلیاردها دالر برای پروسه صلح خرج شود بازهم نتیجه ای نداشته باشد. استاد سیاف وجوهات مشترکی با طالبان دارد. در حجاب، در تطبیق حدود شرعیت، آزادی که از آن به بی حیایی تعبیر می شود.

وی افزود: استاد سیاف نسبت به سایر اعضای کابینه و نسبت به اشرف غنی و دیگر اعضای حکومت مشابهات و وجوهات مشترک بیشتری با طالبان دارد. تنها نقطه اختلاف وی با طالبان جنگ و کشتار مردم است. وی عقیده دارد اگر طالبان می خواهند وارد نظام کشور شوند در این جا دموکراسی است، اگر مردم آنها را قبول کنند و رای بگیرند می توانند وارد حکومت شوند.

پیمان اعتقادات بین مردم و طالبان را مشترک دانست و تفاوت را در نحوه برداشت آنها از دین می داند و می افزاید: من خودم هم با اعتقادات طالبان وجوه مشترک دارم. ولی در پالسی و نحوه سلیقه و برخورد و برداشتی که آنها از شریعت دارند، تفاوت ها مشخص می شود. ما جنگ نمی خواهیم و آنها می خواهند با جنگ کار خود را به پیش ببرند. در برداشت ما از دین انتحار و انفجار حرام است و آنها فرد انتحار کننده را بهشتی می خوانند.

این نماینده مجلس در ارتباط با روند صلح با طالبان اظهار کرد: طالبان یک سیاست مزورانه ای را به کار می برند. از رییس جمهور گذشته ما در سیزده سال با همین سیستم استفاده کردند، دروغ گفتند، حرفهای ناحقی را می گفتند مانند اینکه گفتگوهای صلح ما افشا نشود و پوشیده باشد. از این موضوع طالبان استفاده کردند تا امروز که داکتر اشرف غنی را هم به همان سیستم نگه می دارند و این کار فقط وقت گذرانی است. حتی طالبان وقتی برای مذاکره برای صلح می آیند رویشان پوشیده است و شناسایی نمی شوند. پس این حرفها به جایی نمی رسد و این پروسه صلح رسواتر از پروژه گذشته خواهد شد.