پاکستان ماجراجویی که در کردار خود صادق نیست

پاکستان علاوه بر اینکه این بار در کردار خودصادق نیست، ماجراجویی هم می کند. بدین ترتیب از آمریکا می خواهد کمک ها را از حالت تعلیق بیرون آورند.

اخیراً نخست وزیر پاکستان از حکومت افغانستان خواسته است که دوباره گفتگوها را با مخالفان مسلح افغانستان آغاز کند. بازهم پاکستان پیشنهاد جدیدی به حکومت افغانستان داده است. پاکستان با وجود پیشینه بسیار بدی که در پیشنهادات و تعهداتش داشته امیدوار است که افغانستان این پیشنهاد را قبول کند. با این تفاسیر تصمیم حکومت چه خواهد بود و یا چه باید باشد؟ چرا پاکستان در این برهه از زمان چنین پیشنهادی داده است؟

احمد سعیدی کارشناس مسایل سیاسی در برنامه «تحول» گفت: این پیشنهاد نواز شریف از جانب پاکستان پیشنهاد اول نیست و پیشنهاد آخر هم نخواهد بود اما این پیشنهاد با سایر پیشنهادات تفاوت زیادی دارد. چندی قبل آمریکایی ها زمزمه هایی داشتند مبنی بر اینکه کمک هایی را که به پاکستان وعده کرده بودیم، به تعلیق در می آوریم، چرا که پاکستان وعده از بین بردن تروریزم را داده بود، اما عمل نکرد. این در حالی است که در روزهای پیش رو، نواز شریف سفری به آمریکا و دیداری با اوباما خواهد داشت. به اوباما خواهد گفت که من برای از بین بردن تروریزم به افغانستان پیشنهاد میز مذاکره و مصالحه دادم اما آنها نپذیرفتند. پاکستان علاوه بر اینکه این بار در کردار خودصادق نیست، ماجراجویی هم می کند. بدین ترتیب از آمریکا می خواهد کمک ها را از حالت تعلیق بیرون آورند.

وی معتقد است پاکستان بازهم پیشنهادی فریبکارانه مطرح کرده و افزود: در گذشته رییس جمهور افغانستان بیست بار به پاکستان سفر کرد، نزد دولتمردان آنها تضرع و زاری کرد، پاکستان طالبان را حاضر به مذاکره و مصالحه نکرد. حالا که ولایت های ما یکی پس ازدیگری سقوط می کند، حالا پاکستان، طالبان را به میز مذاکره نمی کشاند. این سناریویی است جدید که پاکستانی ها آن را نوشته اند. رهبران حکومت وحدت ملی باید این موضوع را درک کنند.

سعیدی رهبران حکومت را افرادی می داند که به هیچ جبنه ای از حکومت داری توجه ندارند و فریب آنها توسط کشورهای دیگر کار آسانی است، پاکستان هم در این میان در پی فریب افغانستان است و گفت: چرا وقتی که صد و بیست هزار نیروی خارجی در کشور حضور داشت، وقتی قدرت دست ما بود، پاکستانی ها، طالبان را به میز مذاکره نیاوردند. حالا سه فاز آغاز شده است. بعد ازسال 2014 نیروهای خارجی که از اینجا رفتند، پاکستان تحرکات طالبان را بیشتر کرده است. در آغاز 2015 جنگ ها را در افغانستان شدید کرد که باعث سقوط شهرها شد. افغانستان باید بفهمد که در 2016 این بازی خونین است. همه این پیش بینی های دقیق وجود دارد و این در حالی است که رییس جمهور، رییس اجرایی و حکومتی ها در ارگ نشسته اند و مشغول و سرگرم به کارهای شخصی خود هستند و به آنها می پردازند.

وی معتقد است تداوم حضور نیروهای خارجی هیچ نفعی برای امنیت کشور ندارد و عنوان کرد: چندی است آمریکا اعلام کرده است که در خروج نیروهایش از افغانستان تجدیدنظر خواهد کرد، کسانی که در حکومت هستند بسیار خوشحال شده اند و فکر می کنند که آمریکا برایشان همه چیز است. فکر می کنند که چون آمریکا در افغانستان می ماند امنیت ایجاد می شود خطاب به آنها می گویم: فکر نکنید آمریکا امنیت می آورد بلکه این ناامنی هایی که در کشوروجود دارد، همه به خاطر وجود آمریکایی ها است. این مشکل از دولتمردان ما است که نمی دانند موضوعاتی که در کشور ما جریان دارد از کجا سرچشه می گیرد. نه می دانند پاکستان چگونه کشوری برای ما است و نه می دانند آمریکا چگونه دوستی برای ما است؟ یا می دانند و خود را به ندانستن می زنند.

این آگاه سیاسی با انتقاداز حکومت گفت: در حال حاضر حکومت ادعا می کند که همه ولسوالی ها و ولایت ها در کنترل وی است و اجازه نمی دهد که افغانستان بیش از این ویرانه شود. حکومت اگر حکومت است چرا به مردم آگاهی نمی دهد. چرا به مردم نمی گوید، اینهایی که تبلیغ می کنند که کابل و ولایت ها سقوط نمی کند و همه چیز امن و امان است دشمنان مردم افغانستان هستند. ستون پنجمی های پاکستان هستند. در حالی که ما هرروز شاهد سقوط یک ولسوالی هستیم. در همین وضعیتی که پاکستان در حال نیرنگ زدن است چرا حکومت بسیج ملی ایجاد نمی کند؟

وی در خصوص راه حل بیرون رفت از این اوضاع اظهار کرد: در این کشور باید حکومتی بیاید که از آرای مردم و پشتوانه ملی برخوردار باشد. مدیریت ضعیف و ناتوانی نداشته باشد، درک درستی از بازی های منطقه ای و فرامنطقه ای داشته باشد. منافع ملی برایش بر منافع شخصی ارجحیت داشته باشد. حکومتی که در حال حاضر داریم هیچ کدام از این ویژگی ها را ندارد. ما با این حکومت به بیراهه می رویم و نه تنها به جایی نمی رسیم بلکه همانطور که تا به حال بوده، هرآنچه داریم را هم از دست می دهیم.