می خواهیم با چه کسانی صلح کنیم؟

پروسه صلح با طالبان از مدت ها پیش توسط کرزی آغاز شده بود، حالا توسط اشرف غنی داغ گردیده و متحدان غربی افغانستان و کشورهای منطقه هم مانند چین و پاکستان ظاهراً از این روند حمایت می کنند. رویکردی که تا به حال از جانب طالبان استقبال نشده است. طالبانی که پس از سیزده سال در برابر حکومت ها در افغانستان جنگیدند، حالا صلح می کنند؟ آیا طالبان می خواهند سلاح های خود را کنار بگذارند؟ چه چیزی این گروه را وادار به پذیرفتن صلح می کند؟ آیا طالبان امروز با طالبان سیزده سال پیش متفاوت هستند؟

عبدالرحیم ایوبی عضو مجلس نمایندگان در برنامه «آماج» گفت: قرارداد طالبان با ISI پاکستان حالا به پایان می رسد. حالا گروه افراط گرای دیگری به نام داعش ساخته شده است. داعش در ولایات مختلف افغانستان دیده شده و در حال جذب نیرو می باشد.

وی در ارتباط با لزوم صلح در کشور عنوان کرد: حکومت افغانستان موظف است که برای صلح در افغانستان تلاش کند. در صورتی که داعش در افغانستان موجود باشد، برای ما صلح نمی آید. فقط نام آنها عوض می شود. صلح در صورتی معنا دارد که داعش وجود نداشته باشد. می خواهیم با چه کسانی صلح کنیم؟ با کسانی که میلیونها انسان را در کشور ما کشتند و حالا به داعش پیوسته اند؟

ایوبی معتقد است دیگر نباید به طالبان اجازه ابراز وجود داد و به هر ترتیبی شده آنها باید در موضع ضعف قرار بگیرند و گفت: طالب با هر عنوانی که باشد، باید به زور وفشارهم که شده در انزوا قرار بگیرد و باید به پروسه صلح داخل شود. دیگر بهانه ای برای آنها وجود ندارد که صلح نکنند. طالبان یک دلیل برای جنگ داشتند که آمریکایی ها در افغانستان هستند و ما جهاد می کنیم. به نام جهاد برای اسلام گرایی و مذهب بود که جان هم وطنان زیادی را گرفتند.

این نماینده مجلس حرف و عمل حکومت افغانستان را در ارتباط با صلح و بیرون رفتن نیروهای خارجی از کشور یکی ارزیابی نمی کند و می گوید: طالبان در افغانستان تا توانستند انتحاری و انفجار و کشتار به راه انداختند به این نام که خارجی ها در کشور هستند. حالا حکومت می گوید که ما با طالبان صلح می کنیم، چرا که خارجی ها در سال 2016 از افغانستان خارج می شوند در حالی که ما تا سال 2024 با آمریکایی ها پیمان استراتژیک داریم.

وی حکومت افغانستان را برای انجام تمامی کارهای مهم کشور ضعیف دانسته و افزود: حکومتی که یک والی را نمی تواند تعیین کند، استاد سیاف را نمی تواند راضی کند، اسماعیل خان را نمی تواند راضی کند، یک وزیر دفاع مملکت که برای شان بسیار هم مهم است که بدیلی هم برای آن ندارند را نمی توانند از پارلمان برایش پذیرش بگیرند. حالا می خواهند کسانی را در افغانستان به صلح بیاورند که میلیون ها انسان را کشته و به آتش کشانده اند. چه کسی جوابگوی خون کودکان و فرزندانی است که بی گناه کشته شده اند. حالا چطور می توانند با راحل شریف یک قرار داد را امضا کنند تا با کسانی که مردم را کشته اند صلح کنند؟