ما استقلال نداریم

زمان زیادی نمی گذرد از اینکه رییس جمهور کشور ما اشرف غنی، طالبان و مخالفان مسلح را مخالفان سیاسی می خواند و حمله به آنها را منع می کرد و صلح با آنها را سرلوحه کار خود قرار داده و به آن امیدوار بود و وعده های فراوانی در این مورد می داد اما اینک می گوید: بیایید یک جهاد ملی را شروع کنیم، بدون این کار این مردم می خواهند ما را تباه کنند، این مردم از ما نیستند. این سیاست های کوتاه مدت ما را به کجا خواهد رساند؟

غلام حسین ناصری عضو مجلس نمایندگان در برنامه «تحول» گفت: رییس جمهور موضع گیری های متفاوتی از آغاز حکومت وحدت ملی تا به حال داشت. اینگونه موضع گیری ها را سیاست مقطعی و روزمره می گویند که مبتنی بر عقلانیت سیاسی نیست. آن موضع گیری سیاسی، عقلانی است که متخصصان سیاسی که در این زمینه تجربه دارند، آن را ارزیابی کرده باشند.

وی معتقد است سیاست روزمره در کشور باعث به وجود آمدن اوضاع پیچیده امروز شده و افزود: این وضعیت اوضاع را پیچیده می کند، رییس جمهور و نهادهای امنیت باید در این حوزه وظیفه خود را خوب انجام می دادند، حالا که این کار را نکرده اند و در این مورد ناکام بوده اند، می خواهند مردم را فریب دهند که انگار به فکر بوده اند اما این کار انجام نشده است. برای این موضوع هیچ گونه مشورتی هم صورت نگرفته است. خودرایی باعث می شود که سیاست ها در کشور این گونه باشد.تصمیم گیری به موقع و به جا در موردی خاص نباشد و اشتباهاتی اینگونه فجیع انجام شود.

این نماینده مجلس با انتقاد شدید از رییس جمهور در ارتباط با دعوت مردم به جهاد ابراز داشت: انبوهی از آدمها به عنوان شورای عالی صلح که میلیاردها افغانی صرف آنها شده است، هیچ کاری در مورد صلح نکردند و فقط معاش گرفتند. کار آنها امروز به آنجا رسیده است که رییس جمهور کشور نسبت به کسانی که علیه نظام افغانستان می جنگد، اعلام جهاد می کند. در حالی که فقط چند روز پیش بود که همچنان دم از صلح می زد. حالا چه شد راهکارها و راهبردهایی که برای صلح به مردم ارایه دادند و می گفتند صلح به مراحل خوبی رسیده است. حالا اشرف غنی ما صلح را باور کنیم یا جنگ را؟

وی رییس جمهور را مسوول اوضاع کشور می دانند می گوید: در این اوضاع جدید افغانستان، رییس جمهور مسوولیت سنگینی بر عهده دارد، پارلمان افغانستان هم در کنار رییس جمهور مسوولیت دارد. این سیاست های روزمرگی بود که افغانستان را به اینجا رسانده است اما بازهم متاسفانه این دور باطل ادامه دارد.

ناصری تک روی های رییس جمهور را از عوامل به وجود آمدن اوضاع آشفته کشور می داند و می گوید: این شیوه کار و این برخورد و این موضع گیری مربوط به یک نظام نیست. رییس جمهورهای کشورها وقتی در کنفرانسی در سازمان ملل شرکت می کنند، تمام کارشناسان سیاسی، نظامی و منطقه ای و بین المللی خود را جمع می کنند و بعد به عنوان یک خط مشی واحد مقاله ای تنظیم می کنند و ارایه می دهند. در صورتی که رییس جمهور ما چنین کاری نمی کند و خود به تنهایی مقاله تنظیم می کند و می خواند. در سیاست های خود هم به صورت فردی، یک روز مخالفان مسلح را مخالفان سیاسی می خواند و روز دیگر می گوید که با آنها صلح کرده ایم، روز دیگر اعلام جهاد می کند و هیچ کس در این تصمیم گیری ها شریک در مشورت نبوده است حتی داکتر عبدالله که هم قطار سیاسی وی است. حکومت افغانستان باید از تک روی و تک تصمیم گیری صرف نظر کند و باید بیشتر از این مردم افغانستان را زجر ندهد.

وی سیاست های تولید شده در کشور را طراحی شده توسط خارجی ها می داند و می گوید: هر حکومت که در هر کشوری روی کار می آید در ابتدای کار دارای برنامه مدون و مشخص است اما حکومت ما همانطور که گفته شد هیچ برنامه ای ندارد و فاقد این ظرفیت است. آنها حتی نمی توانند پلان های سیاسی خود را در یک هفته تنظیم کنند پلان های سیاسی کشور ما بیست و چهار ساعته تغییر می کند. روزمرگی در سیاست افغانستان منشا بیرونی دارد. منشا آن در خارج است. منشا آن در عربستان، پاکستان، آمریکا یا هر کشور دیگری که اینجا دارای منافع هستند است. ما در تصمیم گیری های خود استقلال نداریم، وقتی که رهبری یک حکومت و نظام استقلال نداشته باشد مسلم است که وی نمی تواند کار را به جایی برساند. کلید سیاست های ما در خارج از کشور است که آنها هم به نفع منافع خود هر روز سیاست ها را تغییر می دهند.