فساد های تیمی را افشا کنید

هفت ماه از تشکیل حکومت و امضای توافقنامه ایجاد حکومت وحدت ملی می گذرد اما نه تنها توافقی میان رهبران ایجاد نشد بلکه آتش اختلافات هر روز شعله ورتر شده و تبعات زیادی را در افغانستان رقم می زند. دشمنان این مرز و بوم و سوء استفاده گران داخلی با استفاده از این اوضاع آشفته به انجام کارها و رسیدن به اهداف خود پرداخته اند. واقعه بدخشان، اختلاس وزرات دفاع و رویداد انتحاری بلخ از جمله تبعات این حکومت آشفته، سراسر اختلاف و بی تفاوت است. چرا حکومت این گونه عمل می کند و چرا حاضر به حل اختلافات و رسیدگی به امور نیستند؟

حشمت غنی احمد زی آگاه امور در برنامه «آماج» گفت: اداره افغانستان به این شکل شده است که اگر رییس تغییر می کند دیگر زیر دستان هم فکر می کنند که من هم از بین می روم. به همین دلیل سعی می کند تا وقتی در جایگاهی نشسته است با انجام فساد، رشوه گیری و اختلاس پولی به دست آورد تا بعد از برکناری آسوده باشد. بدتر ازهمه این ها این است که اگر به طور مثال وزیری رشوه گیری و اختلاس کرده است، اوضاع را طوری بدتر می کند که خود بتواند از اوضاع نجات پیدا کند و این رسمی عادی در افغانستان شده است. فساد به طور تیمی انجام می شود تا اگر موضوع برملا شد افراد بسیاری در آن دخیل باشند. این افراد هم همه کسانی در رده های بالا هستند که محکوم کردن آنها سخت باشد.

وی در ارتباط با پروسه ناقص صلح و قدرت گرفتن دشمن از آن اظهار کرد: موضوع پروسه صلح با طالبان، بسیار کودکانه پیگیری شد. رییس جمهور بسیار کودکانه باور کرد که می تواند با طالبان صلح کند و دیگر نیازی نیست که اردوی ملی را قوی بسازد. این ضعف در جنگ بدخشان مشخص شد که باعث شد نیروهای امنیتی در جنگ شکست بخورند و سر بیست و هشت نفر بریده و بسیاری دیگر زخمی و اسیر شوند.

برادر رییس جمهور با انتقاد از اختلافات رهبران حکومت و به وجود آوردن این اوضاع چنین گفت: بزرگترین مشکل حکومت وحدت ملی این است که هفت نفر موجود در حکومت به جای اینکه جمع می شدند و باهم یک تیم واحد را می ساختند و یک و تیم ویک برنامه برای حکومت ایجاد می کردند اینجا هفت تیم مختلف است که این مملکت را به هفت جهت مخالف می کشاند. با وجود این هفت تیم درحکومت آیا امکان این وجود دارد که کشور به سرنوشت خوبی برسد؟ حالا این هفت نفر باید جمع شوند و اگر نمی توانند برای درازمدت برنامه ریزی کنند حداقل مساله روز را که حل نمایند. به مسایلی چون جنگ بدخشان و عدم حضور فرماندهان و اختلاس وزرات دفاع که رسیدگی کنند.

احمدزی قدرت طلبی رهبران را باعث طولانی شدن تشکیل کابینه دانست و عنوان کرد: در این کشور بسیاری از افراد منافع خودشان، بسیار مهم تر از منافع مردم و منافع کلان مملکت است. در معرفی کاندید وزار علومی و لودین از نگاه مفکوره هیچ تفاوتی با هم نداشتند که این همه درگیری و اختلاف بر سر آنها بود. این موضوع نشان می دهند که رهبران به فکر منافع خود هستند و نه به فکر منافع ملت و کشور. هر کدام از این کسانی که در حکومت و به دور رهبران هستند هر کدام به نوعی در فساد آلوده هستند. آنها بر اساس شایستگی انتخاب نشده اند بلکه بر اساس روابط انتخاب شده اند.

وی اظهار کرد که اگر حکومت به این روند ادامه دهد، کشور بدتر از قبل می شود و گفت: در این حکومت دو تیم مشغول به خرد کردن و تحقیر دو تیم هستند. در حالی که خرد کردن تیم مقابل به معنای خرد کردن و بردن آبروی کل حکومت است. با این روندی که حکومت با آن پیش می رود، رهبران چگونه می خواهند جواب مردم را بدهند؟ چگونه جواب خون سرباز غریبی را می دهند که سر خود را در جنگ داده است تا این نظام و حکومت سرپا بماند؟