4 دلو 1393 - یادداشت
رییس جمهور غنی شماری از احزاب سیاسی پاکستان را با هدف گفتگو درباره گسترش روابط میان دو کشور و مبارزه با هراس افکنی به کابل دعوت کرده است. احتمال می رود این نشست در پایان همین هفته در کابل برگزار شود. پیش از این پاکستان میزبان هیات پارلمانی افغانستان بود. رفت و آمدهای مقام های افغانستان و پاکستان چه تاثیری روی روابط دو کشور دارد؟
داکتر فرامرز تمنا رییس مرکز مطالعات راهبردی وزارت خارجه در ارتباط با سفر مقام های بین پاکستان و افغانستان گفت: خوشبختانه برای اولین بار سیاست خارجی افغانستان از جانب حکومت مشخص تر شد. در مراسم تحلیف 5 حلقه سیاست خارجی که رییس جمهور مطرح نمودند پاکستان را در حلقه اول قرار دادند. این اهمیت پاکستان و سایر کشورهای همسایه را در سیاست خارجی ما نشان می دهد.
وی با مقصر دانستن پاکستان در عرصه های امنیتی کشور مخالف بوده افزود: موضوع مورد بحث این است که آیا تمام مشکلاتی که در افغانستان وجود دارد به نوع روابط ما با پاکستان برمی گردد یا به عبارتی پاکستان ویرانگر تمام خوبی های افغانستان است؟ این چنین نیست شاید در طول سیزده سال گذشته بیشترین کمک را کسانی به تحکیم جایگاه پاکستان در سیاست های غرب کردند که پاکستان را متهم به تمام بحرانهای افغانستان می کردند.
این آگاه امور سیاسی، پاکستان را تنها عامل نا امنی های کشور نمی داند و می گوید: پاکستان تنها کشور در منطقه است که به نا امنی در افغانستان و نقش آفرینی در ناامنی های افغانستان نیاز دارد. یعنی جایی که پاکستان می تواند در سیاستهای غرب بدرخشد نقش آفرینی این کشور در افغانستان است. پس غرب در این نا امنی ها نقش مهمی دارد. لذا من باور ندارم که پاکستان مسبب تمام مشکلاتی است که ما در داخل افغانستان داریم. بخش عمده آن برمی گردد به مسایلی که افغانها می توانند خود آن را اصلاح کنند.
تمنا علت نا امنی در افغانستان را ضعف در سیاستهای خارجی قلمداد کرد و افزود: در طول سیزده سالی که گذشت تلاش نمودیم پاکستان را در خصوص پروسه صلح به میز مذاکره بکشانیم و حمایت این کشور را در این زمینه و سایر مسایلی که به امنیت افغانستان گره خورده است داشته باشیم اما به آن موفقیتی که انتظار می رفت نرسیدیم. ضعف اصلی هم در سیاست های خارجی ما بوده است. سیاستمداران ما تصور می کردند که تمام مشکلاتی که در کشور است ناشی از عدم همکاری پاکستان است. پاکستان وقتی همکاری جدی با کشور ما خواهد داشت که منافعش در امنیت افغانستان باشد و صلح و ثبات ما به منافع پاکستان گره بخورد. به جای اینکه سیاست خارجی ما بیشتر به جبنه های اقتصادی و ترانزیتی استوار می بود باید همکاری پاکستان را در راستای تامین امنیت در افغانستان می داشتیم.
وی با نظر برخی نظریه پردازان که می گویند افغانستان از هر فازی که با پاکستان وارد شده است موفق نبوده است مخالفت کرده و گفت: دو میلیارد دالر از یک میلیون دالر در سال 2001 افزایش مبادلات تجاری بین دو کشور داریم اینها ثمره موفقیت در روابط بین دو کشور محسوب می شود. کنفرانس همکاری های قلب آسیا و مشارکت فعال پاکستان وسایر پروژه هایی که ما با پاکستان داریم همه سنگ بناهایی است که در سیزده سال گذشته گذاشته شده است.
وی در پایان عنوان کرد: من یکی از مخالفان سرسخت برجسته سازی نقش منفی پاکستان در افغانستان بودم چرا که هر چقدر ما پاکستان را برجسته سازیم، به برجسته ساختن پاکستان در نظام جهانی کمک می کنیم و این به جلوگیری از حملات پاکستان کمک می کند. اشتباهات ما در سیاست خارجی افغانستان در قبال پاکستان نباید تکرار شود. اگر پروسه شورای عالی صلح موفق نبوده باید تبدیل به یک پروژه شود.
