صلح با طالبان به نتیجه نمی رسد

صلح موضوعی است که در این روزها توسط مقامات بلند مرتبه سیاسی در مورد آن صحبت ها می شود. هر کدام نظرات خود را راجع به آن دارند. اما صلح باید چگونه باشد؟ چه شرایطی برای مذاکرات صلح ضروری است؟

آصف بکتاش آگاه امور سیاسی در برنامه ای رسانه ای گفت: در پروسه صلح مردم طرف اصلی هستند که آنها کنار گذاشته شده اند. مقامات پاکستان چندین بار به افغانستان سفرهایی کردند و گفته اند که دشمنان افغانستان دشمنان پاکستان هستند. اظهار کرده اند که حاضر هستند به مخالفان مسلح دولت افغانستان فشار وارد کنند تا آنها را به میز مذاکره حاضر کنند. گویا این که آنها خواهان این هستند که صلح و ثبات در افغانستان بیاید و تامین این صلح در افغانستان به نفع آنها نیز هست. ولی چندی قبل ما شاهد اظهارات آقای مشرف بودیم که به صراحت گفتند که ما طالبان را پرورش و حمایت کردیم. این اظهارات پرده از دروغهایی که پاکستان در طول سیزده سال به افغانستان گفته بود برداشت.

وی پاکستان را صادق به وعده مانند گذشته نمی داند و می گوید: در سالهای گذشته نیز پاکستان وعده داده بودند که در طول شش ماه صلح در افغانستان تامین خواهد شد ولی نه تنها صلح در افغانستان نیامد بلکه ابعاد جنگ در افغانستان توسعه پیدا کرد بلکه ابعاد تروریستی گسترده شد. پیش شرط هایی که مطرح شده واینکه گفته می شود که سی درصد قدرت به طالبان داده شود و گروه حقانی نیز در مذاکرات شریک داده شوند، این مذاکرات با این پش شرط ها هیچ گاه به نتیجه می رسد.

وی در ارتباط با شرایط مذاکره پیشنهادکرد: قبل از اینکه مذاکرات آغاز شود آتش بس بی قید و شرط یک مورد بسیار ضروری و عمده است. مذاکراتی هم که صورت می گیرد بدون قید و شرط باشد. محلی را که در آن انتخابات صورت می گیرد معین باشد و در عین زمان یک جدول زمانی را که مذاکرات در کدام مرحله و به چه توافقاتی برسد باید معین شود. تامین امنیت محل مذاکرات مهم است. ناظرین بی طرف در جریان مذاکرات مهم است تا مشاهده شود که روی کدام موارد آنهاتوافق می کنند