صداقت؛ حلقه ای گم شده در کلام گلبدین حکمتیار

آریانا نیوز: هارون معترف فعال سیاسی گفت: باورم این است که آنچه صلح و امنیت و برابری و برادری از آدرس حکمتیار اشاره می شود کمتر در آن صداقت دیده می شود. اگر بیشترین دامن به مساله قومی و زبانی و سمتی و مساله حکومت مرکزی و غیر مرکزی و حکومت قدرتمند از طرف آقای حکمتیار زده شده، ریشه در اختلافات و عقده های قومی دارد.

گلبدین حکمتیار رهبر حزب اسلامی می گوید که ایجاد حکومت های ایتلافی آغازی برای تجزیه یک کشور است. رهبر حزب اسلامی می گوید که در جنجال های به میان آمده میان حکومت و حزب جمعیت اسلامی دخیل نمی شود. به گفته وی حکومت می تواند این مشکل را حل کند. به گفته حکمتیار اگر در گذشته حکومت بالای اقوام و حکومت ها تقسیم نمی شد امروز این معضل به میان نمی آمد. وی بار دیگر تاکید کرده است که به هیچ کسی اجازه برهم زدن نظام را نمی دهد. حکمتیار انتخابات را یگانه راه حل بیرون رفت از وضعیت فعلی در کشور می داند.

هارون معترف فعال سیاسی در گفتگو با خط کابل گفت: باورم این است که آنچه صلح و امنیت و برابری و برادری از آدرس حکمتیار اشاره می شود کمتر در آن صداقت دیده می شود. اگر بیشترین دامن به مساله قومی و زبانی و سمتی و مساله حکومت مرکزی و غیر مرکزی و حکومت قدرتمند از طرف آقای حکمتیار زده شده، ریشه در اختلافات و عقده های قومی دارد. مثلا اشاره حکمتیار به جزیره قدرت عمدتا به بلخ و به ولایت استاد عطامحمدنور است. مثلا نفوذ اسماعیل خان من‌حیث یک تاجک تبار در هرات است. همینطور قدرت مردمی و شمالی کلان این همه نفوذ مردم، پایگاه اجتماعی مردم از نظر حکمتیار بیشتر در مسایل قومی دارد.

وی، حکومت و ارگ را اکنون در انحصار یک قوم خاص می داند و می گوید: افغانستان من‌حیث یک کشور کثیرالقومی و مُـلکی که اقلیت های قومی مُـلکی را دارد. اقوم افغانستان هیچ کدامشان بر اساس آمار و ارقام تفاوت آماری فاحش ندارند. بنابراین برادر کلان و برادر کوچک، قوم کلان و قوم کوچک اصلا وجود ندارد بنابراین استدلال حکمتیار بیشتر بر اساس قوم کلان اکثریت و اقلیت دامن زدن به مسایل قومی است. بنابراین این کشور با ترکیب قومی و با تنوع قومی نیازمند قدرت های متنوعی در کشور است تا میزان قدرت حفظ شود. گاهی در کابل حکومت ها شکل گرفته بر اساس تبار و قوم و قبیله ریشه های خود را دوانده است. در حال حاضر ارگ و حکومت در انحصار یک حلقه قومی در انحصار قرار دارد. بنابراین ما من‌حیث یک جریان سیاسی و عمدتا یک نسل باورمان این است که افغانستان هر قدر به طرف کثرت گرایی سیاسی، به طرف ایجاد جزیره های قدرت، قدم بگذارد بیشتر توازن قدرت حفظ می شود تا اینکه حکومت در مرکز مصادره شود و در انحصار قوم قبیله ای قرار بگیرد.

معترف، معتقد است حکمتیار با حرف های کنونی اش به مسایل قومی دامن می زند وی افزود: حکمتیار یک مدت طولانی بنابر سیاست اعتراضی از حکومت کرزی برید و در افغانستان نیامد حالا که پس از تقریبا دو دهه به کشور برگشته توقعات مردم این است که بر وصف برابری و برادری و شکستن سرحدات قومی سخن بگوید. بحث مطرح کردن زبان، مطرح کردن قومیت خاص، مساله اکثریت و اقلیت چیز شایسته ای نیست که حکمتیار بیاید آن را مطرح کند. هیچ کسی تیکه دار هیچ ولایتی نیست و نه کسی تیکه دار ولایت می تواند باشد و نه هیچ قومی تیکه دار ارگ می تواند بشود. این را همه از ذهن خود دور کنند. افغانستان مُـلکی قومی و کثیرالقومی است. برتری جویی و تمامیت خواهی را نه تنها آقای حکمتیار نباید داشته باشد بلکه کسی هم حق این را ندارد داشته باشد.

این فعال سیاسی ادامه داد: دوم، اقوام افغانستان بر اساس طبیعی در هر ولایت نفوذ خودشان را دارند. این به معنای تیکه داری نیست. اگر از لحاظ شایسته سالاری هم ارزیابی کنیم کارنامه های اسماعیل خان در هرات خیلی درخشان بود. همچنان اگر قرار باشد که کارکرد عطامحمدنور را مورد پرسش قرار دهند باید توجیه منطقی وجود داشته باشد. در حالیکه امنیت و صلح و ثبات و توسعه در مزار و هرات و بلخ بسیار چشمگیر است. من سخنگوی هیچ فرد و والی نیستم اما ادعای تیکه داری جایی را ندارد و هر کسی که در هرکجا هست بر اساس شایسته سالاری و بر اساس کارکردش و براساس کارنامه هایش محاسبه می شود و شایسته سالاری اولویت دارد. مردم افغانستان متوجه استند که از زمانیکه حکمتیار به کابل آمده و به پروسه صلح تن داده بیشترین سوژه هایی را که مطرح شد مسایل قومی و مسایل تضاد تباری بیشتر بوده است.