سرپرست دفاع فردی بی لیاقت است!

شکیبا هاشمی عضو مجلس نمایندگان، سرپرست دفاع را فردی بی لیاقت خوانده و افزود: امروز که در کشور ما جنگی به این شدت جریان دارد، جای شرم است که هنوز وزیر دفاع نداریم.

ولایت قندوز، ولسوالی های تخار و ولسوالی های برخی ولایات شمالی سقوط می کنند و در آتش جنگ می سوزند، مردم آواره و کشته می شوند و رییس امنیت و وزیر داخله با معذرت خواهی در پارلمان، داغ مردم رنج دیده و جنگ زده را تازه می کنند. معذرت خواهی برای جنگی که از پیش تعیین شده و همه حکومتیان می دانند که چه اتفاقی خواهد افتاد جز تازه شدن داغ مردم فایده دیگری ندارد. اگر آنها متاثر و متاسف هستند چرا هیچ اقدامی برای از بین بردن تروریستها انجام نمی دهند؟ چرا آنها آزادانه به شهرها می آیند و فعالیت می کنند در حالیکه حکومت در خواب خرگوشی فرو رفته و این مردم هستند که کشته می شوند و به تاراج می روند و همه چیز حتی ناموس خود را از دست می دهند؟

شکیبا هاشمی عضو مجلس نمایندگان در برنامه «فراخبر» گفت: متاسفانه حکومت وحدت ملی اراده ای برای دفاع از حاکمیت ملی افغانستان ندارد. گواه این حرف، این است که اردو و پولیس ما می گویند، ما در جبهات جنگ نیاز به نان نداریم بلکه نیاز به امکانات و ابزار جنگی داریم. این سربازان توانایی دارند اما رهبران حکومت وحدت ملی جبهات جنگ را به سمتی که باید مدیریت نمی کنند و امکانات در اختیار آنها قرار نمی دهند تا آنها بجنگند.

وی سرپرست دفاع را فردی بی لیاقت خوانده و افزود: امروز که در کشور ما جنگی به این شدت جریان دارد، جای شرم است که هنوز وزیر دفاع نداریم. اشرف غنی تمام تلاش خود را کرده است که سرپرست دفاع را در حد وزیر دفاع صلاحیت دهد. در حالیکه سرپرست دفاع هیچگونه صلاحیتی ندارد. استراتژی جنگ را وزیر دفاع می سازد، برنامه جنگ را وی باید تدوین کند اما متاسفانه سرپرست دفاع ما در کنفرانس مطبوعاتی خود می گوید: کسانی بوده اند که تروریستها را در قندوز راهنمایی کرده اند، اگر اینطور است پس شما کجا بوده اید که جلوگیری کنید و به عنوان سرپرست دفاع نگذارید که این اتفاقها بیافتد؟

هاشمی معذرت خواهی وزیر داخله و رییس امنیت را به خاطر سقوط قندوز تقبیح کرده و گفت: حالا وزیر داخله و رییس امنیت به سادگی می گویند معذرت می خواهیم که قندوز سقوط کرد. این موضوع ناشی از مدیریت ضعیف یک اداره محلی بوده است. علومی می گوید که معذرت می خواهیم که نتوانستیم جنگ را سازماندهی درست کنیم. معذرت خواهی چه دردی را دوا می کند؟ سازماندهی را باید وزارت دفاع انجام دهد اما می بینیم که وزیر دفاع اصلاً از مسایل نظامی چیزی نمی داند.

وی ادامه داد: اگر از مسایل نظامی می دانست هنگامی که وزیر سرحدات پیمانی را با طالبان در دندغوری امضا کرد، باید از آن جلوگیری می کرد اما متاسفانه وی خود را کنار کشید. یا جدای از همه اینها، ما که با آمریکا پیمان امنیتی امضا کرده ایم چرا باید در افغانستان جنگ باشد؟ چرا وزیر دفاع با آمریکا وارد مذاکره نمی شود که این چه اوضاعی است که در کشور ما ساخته است؟

این نماینده مجلس دخالت های رییس جمهور را در سکتورهای امنیتی یکی از عوامل مهم سقوط شهرها می داند و می گوید: رییس جمهور گفته من در همه کارهایم، مطابق قانون اساسی افغانستان عمل می کنم اما در قانون اساسی افغانستان وظایف تمام وزیران مشخص است. خصوصاً وظایف وزیرانی که مربوط به سکتورهای امنیتی هستند. می بینیم که اشرف غنی در امورات سکتورهای امنیتی ما مداخله می کند و نمی گذارد که وزارت خانه ها به درستی کار و مدیریت کنند. به طور مثال در تفاهمنامه امنیتی که با پاکستان امضا کرد،رییس امنیت از آن هیچ اطلاعی نداشت. همه این موضوعات نشان می دهد رییس جمهور فردی خودکامه است که برای امنیت کشور هیچ اهمیتی قایل نیست و فقط می خواهد برنامه هایی را که از قبل برای وی تعیین شده، به پیش ببرد.

هاشمی کشته شدن زنجیره ای رهبران جهادی را در راستای برنامه همین سقوط شهرها در افغانستان دانسته و اظهار کرد: پلان هایی طرح ریزی شده بود که فرماندهان قوی در مناطق مختلف کشته شوند تا کشورهای غربی به راحتی بتوانند برنامه های خود را پیاده کنند و شهرهای مهم رادر افغانستان سقوط دهند. این قتل های زنجیره ای قبل از سال 2014 اتفاق افتاد. اگر آقای سمنگانی زنده می بود و اگر یک دست و پای وی هم قطع می بود هیچ کس نمی توانست دندغوری را بگیرد، اگر مطلب بیک زنده می بود قندوز سقوط نمی کرد، اگر داوود داوود و سید خیلی زنده می بود هیچ کدام از این اتفاقها در افغانستان نمی افتاد. این یک برنامه بود که این مهره های قوی به شهادت برسند.