رهبران نباید با سرنوشت مردم بازی کنند

صلح افغانستان موضوعی است که از سالها قبل آغاز شده و تا به حال به نتیجه ای نرسیده است. حکومت جدید با قاطعیت آن را دنبال کرده و امیدواری زیادی به رسیدن به آن دارد. اما آیا با رسیدن به این صلح دستاوردهای سیزده سال گذشته همچنان محفوظ می ماند؟ خواست طالبان در قبال این صلح چه خواهد بود؟

یوسف امین آگاه امور سیاسی در برنامه ای رسانه ای گفت: در مذاکرات صلح نباید دستاوردهای سیزده ساله افغانستان از بین برود. مهم ترین دستاوردی که ما داشتیم قوانین اساسی افغانستان است. متاسفانه مشاهده می شود همان کسانی که ادعای حفظ قانون می کنند خود قوانین را نقض می کنند و به آن احترام نمی گذارند. در افغانستان همیشه ما منافع شخصی، گروهی و قومی را مد نظر می گیریم.

وی در ارتباط با نوع صلحی که مردم خوهان آن هستند عنوان کرد: صلح نام بسیار مقدسی است که تمام دنیا و بشریت به آن نیاز دارد. این صلحی که رهبران ما در پی آن هستند، صلح منافع بسیار کوچک است. صلحی قومی و گروهی است نه آن صلحی که ما آرزوی آن را داریم. ما به دنبال صلح کاذب نمی گردیم مردم نیاز به آرامشی دارند که از صلح واقعی به وجود آید تا چند سال بعد دوباره دچار جنگی به مراتب شدیدتر نشوند.

امین افزود: جنگ در منطقه دوام و شدت دارد. وضعیت ثبات منطقه و جهان روز به روز خراب تر می شود. به نام های مختلف مردم مسلح می شوند. گروههای افراطی نوی به وجود می آید و امنیت منطقه و جهان زیر تهدید است. حالا از جانب پاکستان دروازه نوی برای صلح افغانستان باز شده است. برای این دروازه باید ببینیم که پاکستان چه چیزی پاکستان از ما می خواهد.

این آگاه سیاسی در ارتباط با درخواستهای دو طرف در مذاکرات صلح گفت: خواست ما از طالبان مشخص است. ما از آنها می خواهیم که قوانین اساسی را بپذیرند و سلاح های خود را کنار بگذارند. خواست طالبان هم این است که دیگر سربازان خارجی در افغانستان نباشند و در قوانین اساسی هم باید تغییرات و تعدیلاتی به وجود بیاید. این خواست طالبانی است که از حکومت افغانستان ناراضی بوده اند و سلاح به دست گرفته اند. خواست طالبانی که در حلقات استخباراتی منطقه و جهان هستند این است که یک عمارت اسلامی در جهان می خواهیم چرا که مبارزه ما به خاطر قدرت نیست.

وی در پایان گفت: رهبران ما باید به این موضوع توجه داشته باشند که ما صلح می خواهیم اما نه به ضرر منافع ملی. به این توجه داشته باشند که این صلح به خاطر حفظ منافع شخصی شان نباشد، به خاطر حفظ چوکی هایشان نباشد که با سرنوشت مردم، به نام صلح بازی کنند. اگر آنها قصد داشته باشند صلح واقعی را بیاورند ما به آن لبیک می گوییم.