رابطه با آمریکا و پاکستان رابطه شخصی یک رییس جمهور

با اینکه حکومت وحدت ملی چراغ های سبزرنگ زیادی را در راهبردهای سیاست خارجی اش در بحث صلح کشور روشن ساخته و امیدواری های زیادی را در اذهان عامه و جریان سیاسی افغانستان تزریق کرده، اما و اگرهایی هم در مورد صلح افغانستان و در مورد مساله امنیت افغانستان در بین تحلیلگران سیاسی افغانستان وجود دارد. آیا صلح با طالبان پایان نا امنی افغانستان خواهد بود؟ چه چیزی غیر از طالبان می تواند بیشتر افغانستان را تهدید کند؟

همایون شاه آصفی تحلیلگر مسایل سیاسی در برنامه «تحول» گفت: در اواخر دوران آقای کرزی روابط ما با پاکستان بسیار تیره شده بود. حالا این کوشش های اشرف غنی و داکتر عبدالله در ارتباط با روابط با پاکستان مثبت ارزیابی می شود. این رویکرد سیاستی منسجم با کشورهایی است که بر کشور پاکستان تاثیر داشتند حالا بین افغانستان و پاکستان نسبتاً فضایی خوب پیدا شده است و راکت و پراکنی هایی که در کنر و در نورستان بود خاموش است. این شروع خوبی برای حکومت وحدت ملی است اما صد درصد به آن نمی شود اعتماد کرد.

وی سیاست گذشته کرزی را با پاکستان اشتباه دانسته و گفت: سیاست افغانستان را جغرافیای آن تعیین کرده است. سیاست می تواند تغییر کند اما جغرافیا نمی تواند تغییر کند. ما کشورهای مهمی در همسایگی خود داریم از جمله: پاکستان، ایران و چین. ما خواهی نخواهی باید روابطی خوب با این کشورها پیدا کنیم. ما در موضعی قرار نداریم که بتوانیم با آنها مقابله کنیم. این کار اشتباهی بود که ما طالبان پاکستانی را در سرحدات افغانستان جای دادیم. اشتباه ما در این بود که ما توان خود را از آنچیزی که داشتیم بیشتر می دیدیم و در آخر روابط ما با آمریکا و روابط ما با پاکستان رابطه شخصی آقای کرزی شده بود.

آصفی در ارتباط با خطراتی که کشور را تهدید می کند غیر از طالبان گفت: علاوه بر داعش، برای کشور افغانستان بیکاری یک خطر است. نبودن یک نظام و تطبیق نشدن قانون در آن نیز خطرات جدی هستند. در روابط با پاکستان به انزوا کشیدن هندوستان نیز از خطراتی است که می تواند کشور را تهدید کند.

این آگاه سیاسی در پایان افزود: برای ما بسیار خطرناک است که در این بازی های منطقه ای داخل شویم. یعنی اگر ما می خواهیم با پاکستان رابطه خوبی داشته باشیم نباید هندوستان را فراموش کنیم. در این روابط باید تعادل حفظ شود. خطر این کار در این جاست که ما با چشم خود در دوره گذشته دیدیم که فراموش کردن پاکستان موجب تشدید دشمنی این کشور با کشور ما شد. حالا اگر این اشتباه را درمورد هندوستان انجام دهیم ممکن است خطراتی از جانب این کشور نیز متوجه ما شود.