5 قوس 1394 - یادداشت
عمرخیل راه رسیدن کشورهای غربی به اهدافشان در افغانستان اظهار کرد: دولت باید متوجه باشد که کدام کارها و یا نقاط ضعف است که مخالفان از آن استفاده می کنند. این دولت هنوز متوجه ضعف های خود هم نشده است.
شاهراه زابل، کابل ایستگاهی است برای آدم ربایی. بنابر گزارش ها چندی قبل نوزده مسافر هزاره از این شاهراه ربوده شده اند که از این میان نه تن رها شده اند اما از سرنوشت ما بقی خبری نیست. مورد تازه آدم ربایی هم داستان تازه ای دارد که شنیدنی است. به نقل از فرمانده پولیس زابل، گروگان گیری توسط طالبان بعد از آن صورت گرفت که رمه گوسفندان طالبان ربوده شد. این سناریوی گروگان گیری چرا پایان یافتنی نیست و چرا مسافر ربایی یک حربه درآمدزا برای طالبان تبدیل شده است؟
جنرال عتیق الله عمرخیل آگاه نظامی در برنامه «باخبر» گفت: تا جایی که تاریخ جنگ نشان می دهد، در شورای امنیت و در ملل متحد فیصله شده بود که در جنگ هیچ کس حق ندارد که به افراد و اشخاص ملکی که تفنگ به دست ندارند، آزاری برسانند. این حرکت حرکتی غیر انسانی است. مساله دوم مساله اسرای جنگی است. هیچ کس حق ندارد اسیران جنگی را بکشد. برای اسیران جنگی هم قوانینی وجود دارد. متاسفانه در کشور ما دشمنان هیچگونه از این قوانین را رعایت نکرده و به آزار و اذیت مردم پرداخته می شود.
وی در خصوص دلیل جنگ ها در کشور بیان کرد: جنگی که در افغانستان جریان دارد جنگ منافع است. این جنگ جنگی ایدویولوژیکی و قومی و مذهبی نیست. این جنگ بر سرپول، دارایی و قدرت است که کشورهای غربی آن را توسط گروه های تروریستی به راه انداخته اند. حتی همین جنگ ها هم از خود اصول دارند اما در افغانستان و در این منطقه هیچ اصولی رعایت نمی شود. برای تضعیف ساختن دولت و بالاخره حکومت هر عملی که نیاز باشد انجام داده می شود. حتی درون حکومت هم، افراد برای منافع خود و برای منافع پشتیبانان خود حکومت را تضعیف می کنند. این خود خیانتی بزرگ است اما برای رسیدن به منافع خود اگر به مردم ملکی آزار برسانند این دیگر نابخشودنی و جنایتی بزرگتر است.
عمرخیل راه رسیدن کشورهای غربی به اهدافشان در افغانستان اظهار کرد: دولت باید متوجه باشد که کدام کارها و یا نقاط ضعف است که مخالفان از آن استفاده می کنند. این دولت هنوز متوجه ضعف های خود هم نشده است. حتی متوجه نشده است که دشمن به کدام نقاط ضربه های خود را وارد می کند. دشمنان سعی می کنند که حکومت را از مردم جدا بسازند، حکومت را تضعیف بسازند. انتقادها بر حکومت زیاد شود. تا آنها به اهداف خود برسند. این سیاستی هرج و مرج گرایی است که برای تسلط بر یک کشور باید این حالت به وجود بیاید. کشورهای خارجی نیز همین کارها را انجام می دهند تا به اهداف خود برسند.
این آگاه نظامی وجود تروریست و گروگان گیری های اخیر را همه برنامه ای از جانب آمریکا دانسته و در توضیح آن گفت: اگر ما به سخنان رییس جمهور آمریکا و وزیر سابق خارجه این کشور نظری بیندازیم آنها به صراحت گفتند که طالبان را ما به وجود آوردیم، القاعده را نیز ما به وجود آوردیم چرا که می خواستیم توسط آنها به مخالفان خود ضربه بزنیم اما حالا در مقابل آنها می جنگیم. این جنگیدن در مقابل آنها دروغ است. قسمت اول حرفشان درست است. آمریکا و ناتو در اینجا متوجه کشورهایی مانند چین و روس هستند. این اقدامی است که علیه روس انجام می شود. طالبان و داعش لشکری هستند که آمریکا می تواند از آنها استفاده کند. طالبان از خود مفکوره و اراده خاصی ندارند و هر برنامه ای که اجرا می کنند از کشورهای غربی به خصوص آمریکا به آنها داده می شود. بهترین راه بی ثبات ساختن افغانستان هم است که آنها اقوام را به جان هم بیندازند. این گروگان گیری ها هم توسط طالبان جزیی از همان برنامه است که آمریکا متفکر آن است.
طالبان وسیله هایی هستند که بر ضد افغانستان و مردم افغانستان استعمال می شود. اینکه از جانب چه کسانی تقویت می شود همه می گویند پاکستان این کار را می کند اما باید بدانیم که پاکستان نیز بازیچه ای در دستان کشورهای غربی است که آنها آن را تقویت می کنند.
وی در خصوص راه حل پایان گروگان گیری ها گفت: اگر ما بخواهیم گروگان گیری در افغانستان خاتمه پیدا کند، یک پلان خیلی دقیق نیاز است. که در آن برنامه نه تنها نیروهای نظامی شامل است بلکه نیروهایی که در خود محل است، ریش سفیدان، بزرگان و افراد با نفوذ است. اگر ما بتوانیم آنها را به طرف خود جلب کنیم که آنها به ما کمک کنند و زمانی که تروریست ها در آن مناطق جمع می شوند گزارش دهند دولت به وقت و زمانش آنها را شدیداً سرکوب بسازند این موضع قطع خواهد شد.