دلیلی نداشت به گفتگوهای صلح با طالبان بروم

گفتگوهای مختلفی با اقشار مختلف از جامعه افغانستان در کشورهایی مانند دبی، ناروی، چین و قطر برگزار شده است. این گفتگوهای گفتگوهایی غیر رسمی برای رسیدن به صلح بوده است اما تا کنون و بعد از گذشت مدت ها از این گفتگوها اثری در روند صلح و یا قطع جنگ در کشور وجود نداشته است. در این مذاکرات طالبان ادعای تغییر بینش داده اند و بسیاری از مواردی که قبلاً با آنها مخالف بوده اند را پذیرفته اند. اما با وجود این مذاکرات و تمایلات صلح جنگ افغانستان هر روز شدت می گیرد؟

فوزیه کوفی عضو مجلس نمایندگان در برنامه «به روایتی دیگر» گفت: به تازگی گفتگوها میان گروه های مختلف و طالبان تشدید شده است. این گفتگوها هیچ کدام، مذاکرات اصلی میان دولت و طالبان نیست. به همین دلیل هیچکدام تاثیرگذار نیستند. طالبان تقریباً در حال تغییر موضع و تغییر بیرق هستند. ممکن است امروز طالبان تعهدات شان تغییر کند و تمایلات شان و تعهد شان به داعش بیشتر شود. به همین دلیل گروه طالبان به داعش اخطار داده اند و گفته اند که از تفرقه افکنی جلوگیری کنند.

وی در خصوص تاثیر گفتگوها با طالبان اظهار کرد: این گفتگوها می تواند یک اعتماد و یک روند اعتمادسازی را آغاز کند. مخصوصاً در باره مسایل بزرگی که ما تشویش آن را داریم. به طور مثال مساله حقوق زن و چگونگی برخورد طالبان در دوران حکومتشان، مسایل حقوق بشری و آزادی های فردی. آنها با گروه های مختلف که دیدار می کنند تغییر دیدگاه های خود را بیان می کنند اما این گفتگوها در قسمت تغییر وضعیت امنیتی و تاخیر استراتژیک جنگ در افغانستان تاثیرگذار نخواهد بود.

کوفی، حرف و عمل طالبان را در تناقض می بیند و می گوید: من هم برای گفتگوهای صلح دعوت شده بودم، اما دلیلی نداشت که بروم. اگر می رفتم باید به عنوان نماینده ای از دولت افغانستان صحبت می کردم. آنهم در صورتی که آنها یک حسن نیت در ختم جنگ از خود نشان می دادند. حداقل به ماه رمضان احترام می گذاشتند و آتش بس می کردند. منطقی نداشت که من با طالبان گفتگو کنم در حالی که همین طالبان ده ها تن از فرزندان ما را در ساحه ای که من از آن نمایندگی می کنم سربریدند و یا به بدترین شکل ممکن کشتند. اگر این افرادی که در افغانستان می جنگند مربوط به طالبان نیستند اعلام کنند که جنگنده ها مربوط به ما نیستند. درست است که قبل از مذاکرات هر گروه می خواهد قدرت بیشتری از خود نشان دهد ولی این در ذهن عموم تاثیری بسیار منفی می گذارد.

این نماینده مجلس در خصوص دلیل علاقمندی پاکستان به روند صلح گفت: ضعف طالبان در برابر داعش، یک عامل علاقه مندی طالبان برای پیوستن در روند صلح است. از طرفی دیگر، طالبان این تشویش را دارند که سطوح مختلف جنگی شان آن فرمانبرداری قبلی را از آنها نداشته باشند و تا دیر نشده باید یک جایگاه سیاسی برای خود پیدا کنند. از طرفی دیگر، پاکستان هم در این اواخر با رفت و آمدهای زیاد راحیل شریف تمثیل کرد که به روند صلح بی علاقه نیست و این کار هم تحت تاثیر همین داعش سازی در افغانستان قرار گرفته است. چرا که پاکستان می داند داعش مانند طالبان نیستند که گوش به فرمان آی اس آی باشند. به همین دلیل می خواهند تا دیر نشده افراد خود را در ساختار سیاسی افغانستان جابه جا کنند تا نفوذ و تاثیر خود را از آن طریق در آینده ها در افغانستان داشته باشند.

وی در خصوص وظیفه کنونی دولت اظهار کرد: حکومت افغانستان شدیداً نیاز دارد که کارهای خانگی خود را انجام دهد. حکومت فعلی معیارهای یک حکومت سالم را ندارد. حکومت بر مبنای قانون اساسی موظف است که از استقلال و تمامیت ارضی کشور دفاع کند، بعد از آن تامین امنیت وظیفه اصلی حکومت است اما متاسفانه حکومت هنوز وزیر دفاع ندارد آن هم در شرایط کنونی کشور که آتش جنگ آن را می بلعد.

کوفی در پایان گفت: این خوب است که طالبان تغییر دیدگاه و تغییر موضع داده اند و به دولت های مختلف می روند و در مورد صلح گفتگو می کنند اما چیزی که اهمیت دارد این است که گفتگوها چقدر بر تامین امنیت در افغانستان تاثیر دارد. دولت هم باید بداند از این تغییر موضع چگونه در تامین امنیت و صلح در کشور استفاده کند نه اینکه ما تعدادی را در قدرت شریک بسازیم و گروه دیگری در کشتن و سربریدن مردم همچنان فعال باشند.