7 حوت 1393 - یادداشت

خارجی ها اجازه صلح نمی دهند

خارجی ها اجازه صلح نمی دهند

در حال حاضر پروسه صلح در افغانستان اذهان بسیاری از سیاستمداران افغانستان را به خود مشغول ساخته است. پاکستان کشوری که سالها جنگی خونین را در کشورما هدایت و حمایت می کرد اکنون تغییر سیاست داده و خواهان صلح شده است. آیا این کشور می تواند تمامی طالبان را متقاعد کرده و به میز مذاکره بنشاند؟ آیا جنگ در افغانستان پایان می یابد یا این جنگ به وسیله گروه دیگری جز طالبان خواهد بود؟

 

عبدالهادی ارغندیوال وزیر پیشین اقتصاد و عضو شورای عالی صلح در برنامه «تحول» گفت: فشارهای جامعه جهانی و فعالیت های طالبان پاکستانی در کشور سبب شده است که پاکستان بخواهد پروسه صلح با افغانستان اجرا شود. جامعه جهانی باید در رابطه صلح با پاکستان، به دولت افغانستان ضمانتهایی را بدهند که پاکستان در این دیپلماسی خود صادقانه عمل می کند و سبب نمی شود که حرکتهای جدید را با عناوین مختلف در افغانستان دامن بزنند که در نحوه جنگ هیچ نوع تغییری نیاید.

 

وی به عنوان عضوی از شورای عالی صلح درارتباط با دستاوردهای این ارگان اظهار کرد: دستاورد شورای عالی صلح بیشتر بستگی به نحوه کار شورای صلح داشت، در صورتی که متاسفانه کار در جایی دیگر گیر کرده است. تا زمانی که کشورهای دیگری در رابطه با صلح افغانستان دخیل باشند ابتکارات عملی شورای صلح به چالش کشیده می شود چنانچه این کار در گذشته شده بود. از کار شورای صلح باید تعریفی مشخص شود. باید اینگونه تعریف شود که آیا شورای عالی صلح خود باید در این رابطه طرح و ایده بدهد یا اینکه به عنوان یک ارگان اجرایی در رابطه با تطبیق فیصله های دولت افغانستان در رابطه با صلح عمل کند. صلاحیت و تکلیف شورای عالی صلح مشخص نیست.

بیشتر بخوانید  رابطه نزدیک طالبان و تحریر الشام از نگاه لطیف پدرام

 

ارغندیوال در ارتباط با شرایط طالبان برای پیوستنن به صلح عنوان کرد: مخالفان مسلح افغانستان باید به مذاکرات صلح تن در دهند. مسایل بعدی مانند خارج شدن نیروهای خارجی، تغییر در قانون اساسی مسایلی هستند که در نتیجه مذاکرات می توانند مورد بحث قرار بگیرند. تا به امروز ما طرح مشخصی از مخالفان مسلح افغانستان به جز مواردی از قبیل: خارج شدن نیروهای خارجی و دوم آزادی زندانیان و تعدیل قانون اساسی چیز دیگری را از آنها نشنیدیم.

 

وزیر پیشین اقتصاد در خصوص صلح صادقانه پاکستان تردید داشته و گفت: مردم افغانستان با مردم پاکستان مانند برادر هستند. این دو کشور کشورهایی مسلمان هستند و باید با هم روابطی حسنه داشته باشند اما ای کاش واقعیت این طور باشد، ای کاش در پس پرده کارهایی نباشد که بنابر شرایط منطقه ای و محیطی و فشارهای بین المللی تن به صلح بدهند و در پس پرده کارهایی که خود می خواهند انجام بدهند.صلحی که پاکستان امروز می کند، نوعی تاکتیک سیاسی به خاطر تعقیب اهداف خودش است.

 

وی در پایان اضافه کرد: امیدوارم تحولاتی به وجود آمده باشد که داکتر اشرف غنی به آن باورمند شده و امیدهایش را برای صلح بیشتر ساخته است. ما باید محتاطانه گام بگذاریم. ما با افغانهای خود هیچ مشکلی نداریم. چه طالبان باشند چه دیگر حرکتهای مخالف دولت افغانستان. آنها افغانهای ما هستند و باید با آنها صلح کنیم. باید راه حلهایی را پیدا کنیم که افغانها بتوانند در فضایی امن و صلح زندگی کنند. ولی متاسفانه در پشت بسیاری از این موارد دستهای خارجی ها وجود دارد و این خارجی ها چون هدف تداوم جنگ در افغانستان را داشتند و از این تداوم جنگ منفعت های زیادی را بردند، نخواستند در کشور ما صلح بیاید. به همین دلیل اگر حکومت فعلی گامی را در این رابطه می گذارد قابل تایید است ولی باید با دقت و هشیاری تمام آن را به پیش ببرد.

بیشتر بخوانید  ۲۰ سال تجربه ناکام امریکا؛ سیگار از شکست بازسازی افغانستان می‌گوید
همرسانی کنید!