حضور نظامی آمریکا در افغانستان بیهوده است!

حالا که موضوع تمدید حضور نیروهای آمریکایی در افغانستان به میان آمده است، اگر بازهم سیاست مماشات با نظامیان پاکستانی و استخبارات پاکستان دنبال شود، حضور بیشتر نیروهای آمریکایی هیچ دردی را دوا نخواهد کرد و نقطه پایان برای ناامنی های افغانستان نخواهد بود.

مقام های ارشد آمریکایی گفته اند که با افزایش فشارها بر کاخ سفید پیرامون حفظ شمار کنونی سربازان آمریکایی در افغانستان و یا آهسته ساختن روند خروج تجدید نظر خواهند کرد. به نظر می رسد اوباما علاقمند است نیروهای خود را در افغانستان نگاه دارد.

نظری استاد دانشگاه در برنامه «پس از خبر» گفت: در حال حاضر وضعیت امنیت افغانستان با روندی چند لایه و پر معما مواجه شده است و این مساله سبب شده که نخبگان سیاسی افغانستان و سیاست گذاران حوزه امنیتی به این فکر بیفتند که احتمالاً چالش های جدی و جدیدی فراراه دولت افغانستان طی ماه ها و سال آینده وجود خواهد داشت.

وی معتقد است داعش و طالب تهدید های جدی برای دولت افغانستان هستند و افزود: در حال حاضر احیا و بازسازی قدرت طالبان می تواند یک چالش برای دولت افغانستان به خصوص در حوزه ساختارهای امنیتی ارزیابی شود اما مهم تر از آن تقویت شدن گروه تروریستی به نام داعش است که نگرانی های گسترده را در محافل سیاسی، دیپلماتیک و رسانه ای افغانستان برانگیخته و این سبب شده است که دولت افغانستان با تدابیر پیش گیرانه برنامه های امنیتی خود را به گونه ای مورد توجه و دقت قرار دهد که افغانستان طی ماه های آینده و به خصوص سالهای آینده با کمترین چالش در حوزه امنیتی رو به رو باشد. این مباحثات میان دولتمردان افغانستان باعث شده است که کشورهای حامی حکومت، به خصوص آمریکا هم تدابیر امنیتی خود را مورد بازبینی مجدد قرار دهند.

نظری ادعای آمریکا مبنی بر مبارزه با تروریست را مورد سوال می داند و می گوید: برخی کارها و سیاست های غلط آمریکا در افغانستان باعث شد که گروه های تروریستی در افغانستان ظهور و افزایش پیدا کنند و آن را با چالش مواجه کنند. آمریکا در برابر گروه های تروریستی سیاستی مماشات گونه به پیش گرفت و آنها را از فهرست گروه های تروریستی خارج کرد. این یک نوع پاداش به روند رادیکالیزم در منطقه بود. در حالیکه قرار بود با آن مبارزه جدی صورت بگیرد. یکی از عوامل مهم دیگر این است که منابع تمویل و تجهیز تروریست ها هیچ گاه از سوی آمریکا زیر فشار قرار نگرفت. پاکستان همچنان آزادانه به تولید و حمایت تروریست ادامه داد و امروز افغانستان در این وضعیت مشاهده می شود. شماری از کشورهای عربی نیز از منابع تمویل مالی گروه های تروریستی به شمار می آیند که آمریکا هیچ فشاری بر آنها نیاورد و همین موارد پرسش های زیادی را در مورد عملکرد آمریکا نسبت به مبارزه باتروریزم مطرح می کند.

وی حضور نظامی آمریکا را برای افغانستان بیهوده دانسته و افزود: حالا که موضوع تمدید حضور نیروهای آمریکایی در افغانستان به میان آمده است، اگر بازهم سیاست مماشات با نظامیان پاکستانی و استخبارات پاکستان دنبال شود، حضور بیشتر نیروهای آمریکایی هیچ دردی را دوا نخواهد کرد و نقطه پایان برای ناامنی های افغانستان نخواهد بود.

نظری ادامه داد: حضور نظامی آمریکا به این منظور صورت می گیرد که می خواهد کنترل و مهندسی منطقه را در اختیار داشته باشد. پایگاه های آنها هم در مناطقی در نظر گرفته شده که به گونه ای بتواند وضعیت کشورهای منطقه را رصد کند. اگر آمریکا سیاست خود را نسبت به منابع تمویل گروه های تروریستی تغییر ندهد و اصلاح نکند، پایگاه های نظامی آمریکا در افغانستان می تواند به بی ثباتی بیشتر افغانستان کمک کند.

این کارشناس سیاسی آمریکا را ملزم می داند که طبق پیمان امنیتی با تروریست در افغانستان مبارزه کند در غیر این صورت این پیمان ارزشی نداشته و افزود: با توجه به اینکه آمریکا با افغانستان پیمان امنیتی امضا کرده است، دو طرف ملزم هستند که به مفاد آن عمل کنند در غیر این صورت باید مورد بازبینی و بازخوانی مجدد قرار بگیرد. طبق این پیمان پایگاه های نظامی آمریکا در افغانستان باید مطابق با منافع افغانستان قرار بگیرد و آمریکا باید متعهد باشد که در این راستا کار کند و در برابر تهاجمات کشورهای همسایه به افغانستان دفاع کند.

وی در خصوص پیشنهاد کمک روسیه به افغانستان گفت: هم اکنون روسیه هم برای مبارزه با تروریست در افغانستان پیشنهاد کمک تجهیزات جنگی داده است. پذیرفتن این پیشنهاد به دولت افغانستان باز می گردد که تا چه حد روابط خود را با کشورهای دیگر تنظیم کند. بی شک آمریکا که دشمن روسیه محسوب می شود به هیچ عنوان نخواهد خواست که افغانستان این پیشنهاد را بپذیرد اما اگر آمریکا به مفاد پیمان امنیتی عمل نکند، منافع ملی ایجاب می کند که با کشورهای منطقه از جمله روسیه پیمان های راهبردی یا پیمان های امنیت جمعی را امضا کند و از این طریق بتواند در مقابل گروه های تروریستی یک سپر دفاعی مشترک ایجاد کند. آنچه که برای ما مهم است این است که افغانستان نباید بیش از این در چرخه خشونت و ناامنی قرار بگیرد و منافع ملی ما قربانی سیاست های زیاده خواهانه قدرت های منطقه و فرامنطقه ای شود.

نظری معتقد است افغانستان باید روی پیشنهاد روسیه به خوبی فکر کندو افزود: افغانستان می تواند با مدیریت بحران و ایجاد تحول در فرآیند نظام تصمیم گیری خود، هم ساختار داخلی خود را مستحکم تر سازد و هم با شکل دادن اجماع منطقه ای، در واقع جبهه مبارزه با تروریزم را در منطقه تقویت کند و با هر کشوری که منافع ملی مشترک دارد روابط متقابل ایجاد کند. البته این منوط به داشتن شهامت در کنش گران سیاسی افغانستان است که آیا افغانستان می تواند به عنوان یک واحد سیاسی مستقل روابط چند جانبه را با کشورهای منطقه، همسایه و قدرت های فرامنطقه هم زمان مورد توجه و دقت نظر قرار دهد یا خیر.

وی در پایان گفت: دولت باید تغییرات را با یک روند اصلاحی مورد توجه قرار دهد، از نیروهای متخصص کمک بگیرد و همچنین رهبران جهادی در مشوره دهی به این حکومت نقش بازی کنند، در این شرایط افغانستان می تواند با گروه های تروریستی مبارزه کند و هم می تواند یک اجماع و همگرایی منطقه ای را مورد توجه و دقت نظر قرار دهد.