جنگ افغانستان جنگ استخباراتی است

جنرال دوستم معاون اول ریاست جمهوری در راستای آمدن صلح گفته است که با نیروهایی بیست هزار نفری توانمندی این را دارد که صلح را در تمام افغانستان به وجود آورده و طالبان را ریشه کن سازد. طالبانی که بیشتر از چهل کشور دنیا برای مبارزه با آن آمدند و بیشتر از چهارصد و پنجاه هزار نیروی امنیتی برای مقابله با تهدیدهای امنیتی که کشور را از سوی گروه طالبان تهدید می کند دست به ماشه هستند اما چه رمز و چه سحر و جادویی دراین عملکرد جنرال دوستم می تواند نهفته باشد که با بیست هزار نیرو توانمندی ریشه کن ساختن طالبان را دارد.

مهندس توریالی غیاثی پژوهشگر امور سیاسی در برنامه «راه حل» گفت: ما ابتدا باید تعریفی دقیق از جنگ و دوست و دشمن داشته باشیم تا به صلح برسیم ماهنوز دوستان خود را به درستی شناسایی نکردیم تا بتوانیم با کمک آنها و اراده ای آهنین کشور را از آتش جنگ نجات دهیم.

این پژوهشگر امور سیاسی، در ارتباط با تصمیم جنرال دوستم برای از بین بردن طالبان عنوان کرد: شاید جنرال دوستم به این نکته توجه کرده باشد که جنگ دو طرف، یک جنگ متناسب با هم نیست. یک طرف جنگ، پیش مرگ های بسیار مفت و رایگان از مدارسی با انگیزه های ضد حکومت افغانستان، انگیزه های دینی، ضد نیروهای خارجی هستند، با امکانات فراوانی که از کشورهای دیگر تامین می شود و یک طرف جنگ هم، جبهه ای از داخل حکومت با امکانات بسیار کم هستند.

وی طرح جنرال دوستم را برای مقابله با طالبان ارزشمند تلقی کرد و گفت: حرکتی را که جنرال دوستم می خواهد به راه بیندازد از یک حرکت قومی شروع شد. این حرکت می تواند در یک چارچوب ملی شروع شود. مهم این است که چگونه و چه کسی این وطن را از این وضعیت نجات دهد. جنرال دوستم یک طرح را مطرح کرده است. روی این طرح و همه افت و خیزهای آن باید کار و آسیب های آن باید شناسایی شود. طرح، خوب به نظر می رسد خوبی آن در این است که نیرویی منسجم و با انگیزه را ایجاد می کنیم و هدف آن نیرو این است که با تمام قوا آماده برای مقابله کردن با دشمن می شود اما باز هم قبل از اجرای طرح باید آسیب شناسی شود و جوانب کار بررسی شود و بعد به مرحله اجرا برسد.

غیاثی قوی شدن نظامی را لزوم صلح با طالبان دانست و افزود: جنگ در افغانستان جنگی استخباراتی است. جنگهای استخباراتی بسیار سردرگم هستند در این نوع جنگها حتی اگر بتوانیم بخشی از آن را بررسی کنیم مشکلات دیگری در بخش های دیگر به وجود می آید. طالبان هم پروژه ای استخباراتی هستند. با توجه به تعاریفی که رهبران و سیاستمداران ما از دشمنان دارند تشخیص دشمن هم سخت است. در این میان باید خود را از لحاظ نظامی تثبیت کنیم و اعلام کنیم که ما شکست ناپذیر هستیم و بعد راه حل مذاکره سیاسی برای صلح را پیش ببریم. طالبان باید بدانند که ما که خواهان صلح با آنها هستیم از لحاظ نیروی نظامی هم قوی هستیم و در صورت عدم وجود صلح با جنگ هم می توانیم با آنها مقابله کنیم. مردم افغانستان اراده دارند که در برابر طالبان و دشمنان بجنگند چرا که هرروز تلفات زیادی وجود دارد هر روز فرزندان وطن در اردو شهید می شوند اما هیچ خللی در اراده مردم به وجود نمی آید.

وی ادامه داد: گفته می شودکه حکومت مذاکره با طالبان را هم آغاز کرده است. هنوز نمی دانیم چه کسانی از حکومت با طالبان مذاکره داشته اند و حرف شنوی طالبان از آنها چقدر است. نمادی از قدرت سیاسی، وزارتخانه ها و نظام اداری دولت است. اگر بخواهیم با طالبان صلح کنیم باید تعدادی از وزارتخانه ها برای آنها در نظر گرفته شود. اگر دولت قدرت خود را تثبیت نکند و باهمین ضعف پیش برود یقیناً وقتی طالبان احساس کنند که دولت مقابل در حال سقوط است وارد صلح نمی شوند و می گویند: چرا با دولتی که در حال سقوط است وارد مذاکره شوم و شریک ده درصد آن شوم، ما توانمندی سقوط این دولت را داریم بنابراین پس از سقوط کل آن را تصاحب می کنیم. دولتمردان ما نباید این ذهنیت را به طرف مقابل بدهند.