3 جوزا 1394 - یادداشت
تفاهمنامه استخباراتی میان پاکستان و افغانستان که توسط شورای امنیت و رهبران حکومت وحدت ملی به امضا رسیده است موج اعتراضات را به همراه داشته است. آگاهان سیاسی، نمایندگان مجلس، فعالان جامعه مدنی و بسیاری دیگر بر این عقیده اند که پاکستان کشوری فریبکار است و نباید چنین تفاهمنامه ای که به استخبارات و رمز و راز کشور مرتبط است با این کشور امضا شود. این کار را خلاف منافع ملی دانسته و امضای آن را خیانت به خون شهدا می دانند. اما آیا واقعاً این تفاهمنامه به ضرر کشور است و خیانت به مردم و خون شهدا محسوب می شود؟ هیچ پهلوی مثبتی ندارد و اگر اینگونه است چرا به امضا رسیده است؟
فرشید حکیمیار تحلیلگر مسایل سیاسی در برنامه «بازنگاه» گفت: هردو رهبر حکومت وحدت ملی در دوره کمپاین پیام آور بسیاری از نوآوری های خوب بودند اما بعد از به قدرت رسیدن و تشکیل قدرت جدید دیدیم که زمان بسیاری طول کشید تا کابینه تشکیل شد و هنوز هم وزیر دفاع معرفی نشده است، وضعیت کلی اجتماعی و اقتصادی مردم تغییری نکرده است. امنیت در چندین ولایت به اوج وخامت خود رسیده است.
وی در خصوص تفاهمنامه با پاکستان ابراز کرد: قضاوتی بر این نمی کنم که تفاهمنامه خوب و یا بد است. چرا که در بسیاری از کشورهای جهان چنین تفاهمنامه هایی وجود دارد. به طور مثال دو کشور آمریکا و شوروی دو کشور دشمن با هم بودند، آنها همدیگر را با حملات هسته ای تهدید می کردند ولی در همان زمان که تنش ها بسیار زیاد بود، آنها بارها به قرارداهایی رسیدند که بتوانند از طریق آنها تهدیدات خود را کم کنند، میزان موشک های خود را کم کنند. در تاریخ بین الملل این گونه قراردادها زیاد بوده است.
حکیمیار ادامه داد: اگر ما متن قرار دادها را داشته باشیم، می توانیم بگوییم در کدام سطح منافع افغانستان تامین می شود و کدام سطح منافع پاکستان تامین می شود. در این تفاهمنامه قرارداد شده که ما معلومات استخباراتی خود را با پاکستان شریک بسازیم، اگر ما فکر کنیم که با این تفاهمنامه، امنیت و استخبارات افغانستان، تمام سر و راز خود را می برند و به پاکستان تقدیم می کنند اشتباه فکر می کنیم. اتفاق برعکس هم نمی افتد و پاکستانی ها هم تمام معلومات خود را در اختیار ما قرار نمی دهند.
این تحلیلگر سیاسی افغانستان در حال حاضر را توانا در شرکت در روابط پیچیده با دیگر کشورها می داند و می گوید: در سالهای اخیر کشور در انواع کنفرانسهای بین المللی عرض اندام کرده و به طور مستقل شرکت کرده است. دستاوردهای بزرگی به دست آورده و اردوی سیصدهزار نفری تشکیل داده است. حالا ما می توانیم داخل یک سری روابط پیچیده نظامی و امنیتی با کشورهای دوست و دشمن در منطقه شویم، این باید پختگی ما را نشان دهد که چقدر می توانیم از آن استفاده کنیم.
وی در پایان گفت: تاریخ روابط بین الملل نشان داده است که دوست دایمی دشمن دایمی نیست. ما باید به خاطر منافع خود همیشه داخل یک دیپلماسی فعال شویم. ما باید همیشه با حفظ منافع خود داخل روابط با دیگر کشور ها شویم.