7 دلو 1393 - یادداشت
نارضایتی رهبران جهادی و افراد بانفوذ ار ترکیب کابینه به مشکلاتی که افغانستان درگیر آن است افزوده است. آیا این نارضایتی ها به خاطر سهم نداشتن در قدرت است؟ آیا رهبران حکومت وحدت ملی توانایی بیرون رفت از این چالش ها را دارند؟ چقدر می شود به حکومت خوش بین بود؟
محبوبه سراج عضو شبکه جامعه مدنی در برنامه کنکاش گفت: این دو رهبر که حکومت وحدت ملی را شکل دادند دو شخص کاملاً متفاوت از یکدیگر بودند. مشخص بود که این دو رهبر نمی توانستند باهم حکومت وحدت ملی شکل دهند. حکومت وحدت ملی این است که دو نفر عقایدشان را درون یک ظرف بریزند و بعد از آن عقاید استفاده کنند در حالی که این دو رهبر حتی درون حکومت حالت ایتلافی خود را حفظ کرده اند و دو گروه هستند.
وی برای راه حل این اوضاع، عنوان کرد: راه حل این است، کابینه ای که معرفی شده پس از رای شورای ملی شروع به کار کنند. کابینه که شروع به کار کرد، بسیاری از واقعیت ها مشخص می شود. در این میان پارلمان افغانستان و جامعه مدنی می توانند اقدام کنند و از بسیاری از کم کاری ها و تخلفاتی که درون حکومت انجام می شود جلوگیری کنند و از آن کابینه بخواهند کاری را انجام دهند که مردم افغانستان از آنها می خواهند.
سراج در ارتباط با ویژگی های کابینه معرفی شده از سوی رهبران حکومت گفت: کابینه ای که در این دوره معرفی شده است، بسیار بهتر از کابینه های قبلی است که در دوره های قبلی معرفی شده بودند. بیشتر اعضای این کابینه تحصیلات عالیه و دانش دارند. افرادی که به این کابینه معرفی شده اند، گذشته تاریکی ندارند.
این فعال مدنی تصمیم رد صلاحیت هفت نامزد وزیر را عجولانه توصیف کرده افزود: نمایندگان مجلس تصمیمی احساساتی گرفته اند که به هفت نفر از آنها، به خاطر دو تابعیتی بودن رای نمی دهند. دو تابعیتی بودن نشانه این نیست که آنها بتوانند کار خلاف قانونی انجام بدهند و بعد به کشور دوم شان فرار کنند. در دوره های گذشته یک تابعیتی هایی بودند که فسادهایی کردند و به کشورهای دیگر گریختند. پس معیار نباید دو تابعیتی بودن باشد. معیار باید مطالعه گذشته افراد باشد.