تا خارجی ها هستند جنگ ادامه دارد

چندی قبل، نشستی غیر رسمی در قطر با حضور برخی از رهبران طالبان، چند تن از اعضای شورای عالی صلح افغانستان و نمایندگانی از سازمان ملل برگزار شد. در این نشست در خصوص صلح گفتگو شده و خواست های طالبان از دولت افغانستان و شرایط صلح آنها مطرح شده است. آیا طالبان تمایل به صلح دارند یا این دولت افغانستان است که همیشه دست به سوی طالبان دراز کرده و نتیجه ای نمی بیند؟ آیا طالبان حاضر به مذاکرات رسمی خواهند بود؟ درخواست های طالبان از دولت افغانستان چه چیزهایی خواهد بود؟

مولوی شهزاده شاهد عضو شورای عالی صلح در برنامه «به عبارت دیگر» گفت: این یک کنفرانس تبلیغاتی بود که به طور غیر رسمی با طالبان در دهه برگزار شد. عوامل و منشاً جنگ در افغانستان از نظر طالبان وجود خارجی ها است. من به عنوان یک شهروند افغانستان و به عنوان یک صلح جو در کشور معتقدم تا زمانی که عوامل جنگ از بین نرود، جنگ توجیه خواهد داشت. خارجی ها می توانند به نیروهای افغانستانی کمک کنند و برای تمویل و تجهیز آنها برنامه داشته باشند اما حضور آنها غیر ضروری است و باید از افغانستان خارج شوند در غیر این صورت جنگ ادامه خواهد داشت.

وی در خصوص صحبت هایی که در این نشست مطرح شده عنوان کرد: ما مواردی با نماینده های تحریک طالبان در قطر در میان گذاشته ایم از جمله اینکه جنگ بسیار طولانی شده است. سی و هفت سال می شود که در افغانستان جنگ جریان دارد و تلفات ملکی زیادی داده ایم. مردم ما دیگر توان تحمل جنگ را ندارند. خارجی ها از چهارده سال قبل، به افغانستان آمده اند. قبل از آن خارجی ها نبوده اند اما شما باز هم جنگ می کردید، حالا هم جنگ می کنید. شما باید در مذاکرات صلح بین الافغانی حاضر شوید و خواسته های خود را در مذاکرات مطرح کنید. خواست های معقول شما پذیرفته می شود و هنگامی که بین دولت و طالبان صلح برقرار شد خارجی ها خود به خود خارج می شوند و در اینجا باقی نمی مانند. حتی حالا هم ماموریت جنگی به نیروهای داخلی سپرده شده و تعداد کمی از نیروهای خارجی در افغانستان باقی مانده است.

شاهد در خصوص پاسخ طالبان به مذاکره کنندگان گفت: خوشبختانه طالبان هم موافق ادامه مذاکرات به خاطر صلح بوده اند. مواردی که قبلاً مخالفت سرسختانه با آنها می کردند دیگر نداشتند. به طور مثال با تعلیم و تربیه و کار زنان مخالف نبودند. مخالف رعایت حقوق بشرنیز نبودند. مسایلی که آنها درخواست می کردند خروج نیروهای خارجی، تعدیل قانون اساسی، بیرون شدن نام آنها از لیست سیاه و تغییر در نوعیت نظام افغانستان بود.

وی در جواب این پاسخ که اگر طالبان ادعای صلح می کنند، چرا هر گاه حرف از مذاکرات صلح به میان می آید حمله های انتحاری و انفجاری افزایش می یابد پاسخ داد: تا به حال گفتگو و مذاکره صلح رسمی با آنها انجام نگرفته است و هیچ حرفی از آتش بس با آنها زده نشده و در ضمن خواسته های آنها هم هنوز محقق نشده است. باید نمایندگانی از دولت افغانستان به طور رسمی با آنها برای آتش بس مذاکره کنند.

عضو شورای عالی صلح طالبان را حاضر به صلح دانسته و افزود: در گفتگو با طالبان در قطر دریافتیم که آنها خواستار انحصار نیستند. طالبان همه مسایل جامعه مدنی را پذیرفته اند و مخالف آنها نیستند. مذاکرات با روحیه ای حوصله مند و دوستانه انجام شد.

وی در پایان گفت: قتل، جنگ و کشتار در افغانستان بسیار طولانی شده است، مردم دیگر تحمل این جنگ ها را ندارند. تحمل این جنگ ها از هر طرف که باشد چه از طرف مخالفان مسلح و چه خارجی ها سخت شده است. مشخص شده که این جنگ غالب و مغلوب هم ندارد و در نهایت به صلح می انجامد. باید با مذاکره و تفاهم، با اعتماد با یکدیگر و با عفو و گذشت پایان یابد. امیدوارم که مذاکرات به نتیجه ای مطلوب برسد و همه افغانستانی ها در افغانستان و در زیر یک چتر زندگی کنند. همه گروهها هم از راه سیاسی، مدنی و انتخابات بتوانند حکومت و خدمت کنند. چرا که هیچ کس از ناحیه جنگ، زور، عملیات وحشیانه ، انتحاری و انفجار نمی تواند بر افغانستان حکومت کند.