بیعت آمریکایی – سعودیِ گلبدین با داعش!!!

اخیرا در برخی رسانه ها خبری مبنی بر اینکه عربستان سعودی نامه‌ای محرمانه به گلبدین‌حکمتیار رهبر حزب اسلامی افغانستان ارسال کرده است، نشر شد که در آن آمده بود: از آنجا که دولت پاکستان به درخواست عربستان برای اعزام نیرو به منظور جنگ در یمن مخالفت کرد، پادشاهی عربستان سعودی به منظور انتقام‌گیری از این اقدام اسلام آباد، از رهبر حزب اسلامی افغانستان خواسته است تا در خاک پاکستان عملیات تروریستی انجام دهند.

هرچند در این مطلب از کمیت و کیفیت اجرای این عملیات چیزی مشخص نشده، اما ظاهرا عربستان از حکمتیار خواسته تا سلسله عملیات‌های تروریستی در بین قبایل پاکستان و شخصیت‌های پاکستانی صورت دهد.

گلبدین جزو اشخاصی بود که در اوایل تجاوز نظامی عربستان به یمن، هم از این اقدام عربستان حمایت کرد و هم اینکه در مقطع زمانی دیگری رسماً برای اعزام نیروی کمکی به عربستان برای حمله به یمن اعلام آمادگی کرد. همچنین گفته می شود وی همان ماه حمل از اقامتگاه اش در امارات متحده عربی (شارجه) به شهر ریاض عربستان نقل مکان کرد و تاکنون موفق شده یک گروه پنج هزار نفری از اعضای حزب اسلامی را تنظیم نماید تا در چوکات ارتش چند ملیتی عربی برای مبارزه با حوثی های یمن وارد آن کشور نماید.

اگر این مطلب که تاکنون از سوی حزب اسلامی افغانستان تایید یا تکذیب نشده صحت داشته باشد، به این معنا است که گلبدین حکمتیار که سال ها ادعای مبارزه با آمریکایی ها را داشت و به این بهانه در کشتار مردم بیگناه شریک گردید، اینک تحت فرماندهی آمریکا در حال سربازگیری برای عربستان سعودی است تا اینبار تحت فرماندهی آمریکا به جنگ با یمن برود و موضوع اختلافش با طالبان نه بر سر زکات کشاورزان بلکه بر سر این مسایل است.

چرا که روزهای گذشته رسانه ها اخباری از درگیری طالبان و نیروهای حکمتیار در بغلان منتشر کردند که علت این درگیری اختلاف بر سر گرفتن زکات از کشاورزان بیان شده بود. اما اگر دقیق تر به این موضوع نگاه کنیم هر دوی این ها نیازی به مال زوری که از مردم تحت نام زکات می گیرند ندارند و درآمدهای کلان کشورهای عربی برایشان زیاد هم می آید.

به بیان دیگر حزب حکمتیار و طالبان، هویت خود را باجنگ ساخته‌اند و با جنگ نیز بدنبال ادامه حیات سیاسی خودشان هستند. حزب حکمتیار و طالبان سالها است که شعار مخالفت علیه خارجی‎ها را سرمی‎دهند؛ اما اساس اتکا و امید هر دو را منابع بیرونی تشکیل می‎دهد؛ یعنی در قطع امید از مردم و منابع داخلیِ افغانستان و چشم‎داشتن به منابع بیرونی نظیر یکدیگر هستند.

به هر حال مهندس حکمتیار نشان داده که از فراست و زیرکی خاصی برخوردار است و همین سیاستمداری اش بوده که بعد از سالها هنوز حزب اسلامی حزب درجه یک افغانستان هم به لحاظ کمیت هم به لحاظ کیفیت است. وی اکنون جنگ در داخل افغانستان را بدون سود دانسته و تصمیم گرفته با کمی چرخش در سیاست های خود، آینده اش را تضمین کند با یک بیعت آمریکایی – سعودی که احتمالا انتهایش به داعش ختم شود!