برنامه سقوط قندوز از سوی حکومت است

هیچ شک و تردیدی وجود ندارد که برنامه سقوط قندوز از سوی حکومت است. آنها هیچ فکر نمی کردند که سقوط قندوز منجر به سقوط افغانستان و در نهایت منجر به سقوط حکومت خودشان شود.

با وجود اینکه هشدارهای زیادی از سوی مردم و مسوولان شهر قندوز مبنی بر سقوط قندوز به حکومت داده شد، حکومت عمداً یا قصداً اعتنایی به آن نکرده و طالبان به دروازه های شهر قندوز رسیدند. این در حالی است که جنرال دوستم نیز می گوید: ما از قبل در خصوص حمله طالبان بر قندوز می دانستیم و اقدامات زیادی را نیز برای جلوگیری از سقوط انجام دادیم. پس چرا با وجود این آگاهی ها و اقدامات قندوز سقوط کرد و به دست طالبان افتاد؟

عبدالحفیظ منصور عضو مجلس نمایندگان در برنامه «فراخبر» گفت: سران دولت افغانستان از چهارده سال قبل بدین سو علاقمند بدین بودند که طالبان نابود نشوند و در آستانه نابودی طالبان، اعلام کردند و گفتند که طالبان دیگر برای ما خطر نیست. خطر، سران مجاهدین یا به قول آنها جنگ سالاران هستند و برای حذف آنها در ادارات دولتی و سیاسی کوشیدند. علاوه بر این آنها سعی داشتند برای تضعیف بیشتر مجاهدین که اکثر آنها در شمال افغانستان هستند، هسته هایی از طالبان را در آنجا بسازند و تقویت کنند.

وی در خصوص سقوط شهر قندوز اظهار کرد: هیچ شک و تردیدی وجود ندارد که برنامه سقوط قندوز از سوی حکومت است. آنها هیچ فکر نمی کردند که سقوط قندوز منجر به سقوط افغانستان و در نهایت منجر به سقوط حکومت خودشان شود. حکومت کنونی میراث حکومتی قبلی را برده است. کرزی هیچگاه طالبان را دشمن و تروریست نمی خواند و تا حالا نیز آنها را برادر ناراضی می خواند و برای رهایی آنها از زندانها زمینه سازی می کند. در گذشته هم برای تضعیف مجاهدین برنامه های دی دی آر و امثال آن را طرح کرد. حملات شبانه علیه طالبان راممنوع کرد از بمباران نیروهای خارجی نیز جلوگیری کرد. حتی از آمریکا کمک خواست تا بتواند مجاهدین را تضعیف کند.

منصور معتقد است حکومت مدیریت بسیار ضعیفی دارد و افزود: سران دولت وحدت ملی، در راس آن اشرف غنی، با سیاست به خصوصی که اتخاذ کرده است، انحصار طلبی، تمامیت خواهی و دیکتاتوری، در حقیقت به طالبان کمک می کند. به طور مثال، معاون اول ایشان که از مردم رای گرفته و تمام تخصص وی در جنگ است در این حیطه کار نمی کند. آیا شایسته نیست که رییس جمهور بخش امنیتی را به وی بسپارد. این در حالی است که حتی جنرال دوستم باید برای اظهار نظر در بخش های امنیتی نیز تقلا کند تا به وی اجازه داده شود.

این نماینده مجلس مردم را خشمگین از اعمال و اهمال کاری های دولت می داند و می گوید: صبر فرماندهان جهادی به پایان رسیده است. آنها نمی توانند افغانستان را در این اوضاع ببینند. نه دولت خود، کاری می کند و نه اجازه می دهد که فرماندهان کارکشته قبلی روی کار بیایند و اوضاع را سرو سامان دهند. حتی از فعالیت جنرال دوستم برای پاکسازی طالبان نیز جلوگیری کرد. اکثر فرماندهان جهادی هم اکنون در شمال افغانستان مسلح شده اند. دولت باید آنها را در چارچوب قانونی برای دفاع جای دهد. اگر دولت این کار را نکند، آنها جداگانه فعالیت خواهند کرد که این هم برای دولت و هم برای نظم آینده افغانستان خطرناک خواهد بود.

وی سیاست حکومت وحدت ملی را باعث نابودی کشور دانسته و افزود: شعار همه سران حکومت وحدت ملی مبارزه با فساد بود اما چه شد؟ هم اکنون رییس جمهور خود، به فساد مشغول است. همینکه ستون های پنجم درون حکومت آزادانه فعالیت می کنند، همینکه رییس جمهور هیچ اقدامی برای از بین بردن آنها نمی کند در حالیکه آنها کشور را به سوی نابودی برده اند. چه فسادی بالاتر از این وجود دارد؟ سیاست انحصار طلبانه و دیکتاتوری وی فساد است. به معاونین خود اعتماد نمی کند، به رییس اجرایی خود اعتماد نمی کند، به وزیر خود اعتماد نمی کند، در حالیکه باید تقسیم کار داشته باشد تا به خوبی از پس همه کارها برآید و خود فقط مدیریت و نظارت داشته باشد. ساده ترین مدیر در این زمانه زمینه مشارکت و تفاهم و همکاری را مساعد می کند. نه اینکه همه کارها را به دست خودبگیرد و هیچکاری هم نتواند انجام دهد.