امتیاز به پاکستان سیاست خام حکومت وحدت ملی

دیدگاه حکومت جدید در رابطه با دو کشور هند و پاکستان تغییر بزرگی کرده است. حکومت گذشته سیاستی ضد پاکستان داشته و این کشور را دشمن خود می دانست در برابر آن با هند روابطی حسنه داشته و همکاری های زیادی داشت. حکومت جدید در حال عملکرد درست برعکس آن است و در حال دوستی با پاکستان و دوری از هندوستان می باشد به طوری که به خاطر رضایت پاکستان پیشنهادهای همکاری هند را به حالت تعلیق نگاه داشته است. آیا این سیاست حکومت وحدت ملی کشور را به سوی ثبات و صلح و آبادانی می برد یا آن را بیشتر دچار بحران می کند؟

مولانا فرید آگاه مسایل نظامی در برنامه «خبر تودی» گفت: از بدو تولد پاکستان تا به امروز روابط افغانستان با این کشور همیشه پر فراز و نشیب بوده و هیچ وقت روابط حسنه و مطلوب وجود نداشته است. خواست مردم از دو رهبر حکومت این است که قبل از اینکه با پاکستان و چین رابطه ای ایجاد کند یکبار روی سیاست خارجی افغانستان در پارلمان کشور بحثی جدی صورت بگیرد و موضوع اولویت بندی شود که با کدام کشور چگونه روابطی و با چه کیفیتی داشته باشیم.

وی امیتاز دادن به پاکستان و قطع روابط با هند را از سوی حکومت وحدت ملی سیاستی خام دانست و افزود: حکومت جدید در حال حاضر به خاطر رضایت پاکستان خواست های هند را در ارتباط با همکاری نظامی به حالت تعلیق در آورده است. از نظر حکومت با این کار توازن مناسبات را حفظ می کند. این وضعیت ضرر جدی را متوجه افغانستان می کند. از این لحاظ این موضوع ضرر است چرا که پاکستان دشمن افغانستان بوده و در طی سی سال همیشه افغانستان را به سوی بحران برده است و حال ما می خواهیم به آن امتیاز بدهیم. در این میان با هند که در طی سالهای گذشته دو میلیون دالر کمک کرده است، دهه ها هزار محصل ما در آن کشور از بودجه حکومت هند تحصیل می کنند، در بخش نظامی افسران زیادی از آنها از گذشته تا کنون با حکومت افغانستان همکاری کرده اند و در بخش اقتصادی به خاطر نجات ما از شر پاکستان در نیمروز سرمایه گذاری کرده اند، می خواهند روابط را کمرنگ کنند.

مولانا فرید، اعتماد اشرف غنی به پاکستان را امری بیهوده و مضر دانست و گفت: رییس جمهور زمانی که سفری به پاکستان داشتند و گفتند ما برای پاکستان موعدی تعیین کردیم و باید سیاست این کشور در برابر افغانستان روشن و واضح باشد. قابل توجه است که ما نمی توانیم برای حکومتی که از ما به مراتب قوی تر است تعیین تکلیف کنیم. پاکستان در این موعد نود روزه تعیین شده تنها کاری که کرد این بود که چند نفر از افسران ما را تحت تعلیم خود قرار داد که این هم کار درستی نیست. چرا که پاکستان برنامه دارد افغانستان را از طریق صاحب منصبان خودمان بیشتر ویران بسازد پس این اعتماد امری بیهوده و مضر است.

وی پاکستان را کشوری ضد منافع افغانستان دانست و عنوان کرد: پاکستان کشوری است که بچه ای را که می خواهد قرآن و حدیث و اصول دین یاد بگیرد تروریست بار می آورد، از مهاجرانی که به خاطر مجبوریت ها به پاکستان وارد می شوند، لشکرجنگی می سازد و آن را بر علیه افغانستان پس می فرستند. این حرفها به این معنا نیست که هیچ نوع روابطی با پاکستان نداشته باشیم. پاکستان همسایه ما است و باید با آن روابط داشته باشیم اما این روابط را باید بر اساس همکاری متقابل کشورها ایجاد کنیم نه براساس امیتاز دهی های یکطرفه.