از تضرع و امتیاز دادن دست بردارید

حامد کرزی می گوید بدون پشتیبانی خارجی ها امکان ندارد که گروه های هراس افکن به فعالیت های شان در منطقه ادامه دهند و داعش نیرویی کاملاً بیگانه در افغانستان است که در میان شهروندان کشور هیچ جایی ندارد. داعش را چه کسانی تمویل می کنند؟ خاستگاه آنها از کجا است و در افغانستان چه می خواهد؟ موضوع صلح با طالبان چه ارتباطی با گروه داعش دارد؟

صالح محمد ریگستانی تحلیلگر مسایل سیاسی در برنامه «آوند» گفت: داعش یک جنبش عربی است. خاستگاه آن کشورهای عربی است و می دانیم که تشکیل آن گروه یک عکس العمل در برابر تجاوز آمریکا است که این کشور را اشغال کرد و تمام قوانین بین المللی و تمام عرف سیاسی را زیر پا گذاشت. حتی ملل متحد آن را به عنوان یک گروه اشغالگر شناخت.

وی در خصوص وجود داعش در افغانستان گفت: داعش در افغانستان همان طالبانی هستند که تغییر بیرق داده اند. هدف پاکستان از این کار این است که اگر یک گروه از طالبان را به صلح می پیوندد گروه دیگری باشد که اهدافش را دنبال کند. هدف دوم این است که خود داعش در عراق و سوریه تحت فشار قرار دارد و آهسته آهسته در یک اجماع جهانی در یک مبارزه جدید، علیه داعش به وجود می آید و داعش آن را احساس می کند که باید این فشار را تقسیم کند. هر چه داعش کشورهای بیشتری را تهدید کند یک اجماع بزرگتر علیه خودش به وجود می آید.

ریگستانی وجود داعش را در کشور خطرناک دانسته و افزود: خطر داعش نباید دست کم گرفته شود درست است که داعش در کشور ما هم اکنون در حال شکل گیری است اما از حالا باید برنامه ریزی علیه آن انجام شود. گفته می شود این گروه در کشور ما در حال سرباز گیری است نباید اجازه داده شود که آنها این کار را کنند.

وی در خصوص مصالحه با طالبان اظهار کرد: افغانستان در طی سیزده سال گذشته تلاش زیادی برای مصالحه کرد. هرچه امتیاز بود یکجانبه برای طالبان داد اما در آخر کار وقتی با پاکستانی ها در این مورد حرف زد آنها گفتند شما باید دیورند را به رسمیت بشناسید، روابط تان را با هند قطع کنید و موضوع آبهای افغانستان پاکستان را مشخص کنید. نتیجه گیری ما در این سالها این بوده است که تا پاکستان به اهداف خود نرسد صلح نمی کند و به جنگ ادامه می دهد. اهداف آن هم به ضرر افغانستان است. به نوعی جنگ و صلح برای ما نتیجه ای یکسان دارد چه در صلح و چه در جنگ مردم ما کشته می شوند. پس بهتر است از دادن امتیازهای یک جانبه و سیاست تضرع دست برداریم.

این آگاه سیاسی راه حل بیرون آمدن از وضعیت ناامن کشور را این گونه بیان کرد: دولت نماینده مردم است. دولت از طرف مردم مسوول شده است و دو وظیفه مهم دارد یکی تامین امنیت و دیگری اجرای عدالت و اگر دولت نتواند تامین امنیت کند باید تغییر کند. حالا در این شرایط کنونی تغییر آن آسان نیست. چیزی که امکان دارد این است که یک، دولت باید به کشمکش های داخلی خود پایان دهد. دوم، دولت برای تامین امنیت باید با مردم مشورت کند. نقش مجاهدین در برابر تجاوز جدید و در دفاع از این سرزمین بیشتر شود. سوم، جهان را متوجه تهدید جدید در افغانستان کند و کمک و حمایت آنها را جلب کند. چهارم، نیروهای امنیتی توسط همه پشتیبانی شوند.