اراده برای مبارزه با مواد مخدر وجود ندارد

دفتر كنترول مواد مخدر و جرایم سازمان ملل متحد گزارشي در خصوص وضعيت كشت و توليد مواد مخدر در افغانستان منتشر كرد كه نشان مي‌داد كشت خشخاش در افغانستان در سال 2013 به ميزان 38 درصد افزايش يافته و ركورد بالايي را به خود اختصاص داده است.

مبارز راشدی سرپرست سابق مبارزه با مواد مخدر در برنامه «صد روز نخست» گفت: چند سال است که کشت در افغانستان رو به افزایش است. امسال، برای افغانستان از همه لحاظ سال بدی بود. هم از لحاظ حکومتداری، هم کمک دونرها، هم از نظر تمام ابعاد زندگی. این سال برای من سخت گذشت و هراس داشتم از اینکه گراف کشت تریاک بالا نرود.

سرپرست وزارت مبارزه با مواد مخدر افرود: در سال 2013 ، 38 درصد کشت و 46 درصد در تولید افزایش یافته بود، در سال 2014 با توجه به وضعیت بدی که در کشور داشتیم این گراف بالایی نیست اما برای افغانستان خبر بدی است. زیرا گراف کشت تریاک باید رو به پایین حرکت کند.

وی عنوان کرد: بودجه هایی که برای تریاک مصرف می شود بودجه های غیر اختیاری است. به حکومت افغانستان پول های اختیاری در این مورد داده نمی شود. سال قبل 3693 هکتار زمین را تخریب کردیم. در برنامه 21000 هکتار زمین را هدف تخریب قرار داده بودیم. پلان آن را در شورای امنیت ملی برده بودیم که مورد امضای شورای امنیت ملی، وزیر دفاع، وزیر داخله، وزیر مواد مخدر و امنیت ملی قرار گرفت. ولی متاسفانه هنوز 89 درصد ولایاتی که تریاک افغانستان را کشت می کنند به طور گسترده، به آن ادامه می دهند. مانند هلمند که 46 درصد تریاک افغانستان را کشت می کند و یا ننگرهار، قندهار و فراه که به ضمیمه هلمند 69 درصد تریاک کشور در این ولایات کشت می شود.

راشدی پیرامون بودجه اختیاری توضیح داده گفت: معنای بودجه اختیاری این است که دونر پول را در اختیار حکومت افغانستان می گذارد و کشور اولویت ها را می سنجد و خود مصرف می کند. غیر اختیاری این است که پول پیش دونر است، ما اولویت ها را مطرح کردیم که بسیاری از اوقات پذیرفته نمی شود. موضوع بودجه های غیر اختیاری بر افغانستان تحمیل شده است، علت آنهم وجود فساد در دولت افغانستان است. تمام پروژه هایی که به دیگر وزارت خانه ها می دهند هم پروژه های غیر اختیاری است.

سرپرست وزارت مبارزه با مواد افزود: به ما هیچ پول اختیاری داده نمی شود. پول را سازمان ملل برای بالا بردن ظرفیت مبارزه بامواد مخدر، کاهش تقاضا و پروژه های تحقیقی ما مصرف می کند. آمریکا و انگلستان بزرگترین دونر ها در این زمینه هستند. پروژه ها کاملاً غیر اختیاری است. به طور مثال پروژه کاردف برای تقویت زراعت است. نام پروژه هم «تقویت زراعت برای مبارزه با مواد مخدر» است. انگلستان کارهای فنی اش را انجام می دهد، رهبری آن با وزارت مبارزه با مواد مخدر است، وزارت زراعت و وزارت احیا و انکشاف دهات شریک های آن هستند و اجرایش می کنند. هیچ پولی از آن نه وزارت مبارزه با مواد مخدر و نه دو وزارت نام برده شده نمی توانند دخالت کنند. بودجه دست دونر است، پروژه را با آنها هماهنگ و اجرا می کنیم.

وی اظهار داشت: یکی از پروژه های خوب، پروژه ی کاردف است که برای تقویت زراعت افغانستان و تغییر زندگی دهقان، بسیار مفید است به همین دلیل یکی از برنامه های امسال من این بود که برای پروژه ی کاردف دونر بیشتری پیدا کنیم. حتی از کشورهای دیگر دعوت نمودم که اگر نمی خواهند مستقیماً به افغانستان بودجه ای دهند، به انگلستان بپردازند تا این پروژه از 5 ولایت به ده ولایت ارتقا یابد و در سال بعد این پروژه همه ی ولایات افغانستان را تحت پوشش قرار دهد.

به باور راشدی، یکی از نقص هایی که در طول 13 سال در مورد مبارزه با مواد مخدر و فساد، داشتیم، این بود که اراده ی جدی و قاطعیت در عملکرد وجود نداشت. به طور مثال، دو منطقه در کشت کوکنار داریم، یک منطقه در تصرف مخالفین دولت افغانستان است، و یک منطقه در تسلط حکومت افغانستان است که در این منطقه به هیچ عنوان نباید کوکنار کشت شود. خلاف قانون است، جزای آن مشخص است. زمیندار، حمایت کننده و قاچاقچی باید جزای آن را ببیند. متاسفانه وقتی پروژه ای برای تخریب کوکنار می گیریم، وزیر دفاع، وزیر داخله، مشاور امنیت ملی امضا می کنند و رییس جمهور حکم می کند اما در بعضی ولایات قوماندان و والی حکم را اجرا نمی کند.

مبارز راشدی در ادامه گفت: اراده سیاسی در افغانستان برای مبارزه با مواد مخدر وجود ندارد. همگان باید به این باور برسند که تریاک از کشور باید نابود شود. خیلی ها بر این باور نیستند. حتی بعضی از کشورهای کمک کننده می گفتند: «دهقان هم حق دارد کشت کند چرا که زندگیش از این راه می گذرد.» این حرف بهانه به دست دهقان می دهد. در حال حاضر 15 ولایت عاری از کشت تریاک است. این ولایات فقیرترین ولایات هستند. این دهقانان چگونه زندگی خود را می گذرانند. چرا باید این دلیل نسبت به ولایتی استعمال شود و نسبت به ولایت دیگر نشود. بهانه ی دیگری که تریاک را افزایش داد این بود که گفته شد: «ابعاد کشت تریاک بسیار بزرگ است و مبارزه با آن آسان نیست» مبارزه با تریاک آسان است. تریاک یک مشکل است.

محترم راشدی تصریح کرد: حکومت فعلی افغانستان با تریاک باید به طور جدی مبارزه کند و والی هایی که در ولایات شان گراف کشت تریاک بالا است، جزو نقاط منفی بیوگرافی کاریشان قرار بگیرد. والی ها، قوماندان امنیه و مسوولین امنیتی و ولسوالی ها که براساس گزارشها به کشت تریاک چراغ سبز نشان می دهند و به وظیفه عمل نمی کنند باید مجازات شوند.

وی گفت: بدون شک تا زمانی که قدرت دارها در حمایت از کشت مواد مخدر نباشند، کسی به راحتی نمی تواند قاچاق کند، به راحتی زمینهای بزرگ را زیر کشت تریاک ببرد، از قانون نترسد و کسی مانع آنها نشود. من قبل از این که کشت صورت بگیرد، تمام والی ها، قوماندان امنیه و رییس های مبارزه با مواد مخدر را به کابل دعوت کردم. گفته شد که امسال تمام عملکردها بررسی می شود. اگر در ولایتی با کوکنار مبارزه نشود، تخریب درست صورت نگیرد، سهل انگاری شود، جزو بیوگرافی کاریشان محسوب می شود و از جکومت افغانستان می خواهیم که ذرصورت محرز بودن کارشان، در برابر قانون پاسخگو باشند.

ایشان به آینده خوشبین بوده اضافه کرد: اگر حکومت وحدت ملی به اصلاحات و تغییراتی که به مردم وعده داده، جدی عمل کند، وضعیت مواد مخدر هم تغییر خواهد کرد.