آیا حکومت در پروژه داعش دخیل است؟

با گذر ماه ها دامنه جنگ در افغانستان گسترده تر می شود. چنانچه در ماه مارچ ولایت هایی که تاکنون امن به شما ر می رفتند، نا امن گشته و وضعیت بدی پیدا کرده است. همزمان تلفات این جنگ هم پر رنگ است. تنها هشتصد و هشت تن جان های شان را در این جنگ تعریف نشده از دست داده اند. در این ماه جنگ افغانستان صورت دیگری به خود گرفته است. افزایش حضور جنگجویان داخلی و گروهی به نام داعش در این میان به صورت واضح به چشم می خورد. حکومت در این راستا چه کاری انجام داده است و اگر کاری انجام نمی دهد دلیل آن چیست؟

جاوید کوهستانی آگاه مسایل سیاسی در برنامه «کنکاش» گفت: ما در وضعیتی بسیار بی ثبات قرار داریم، درجه خشونت در افغانستان آمار بسیار بالایی دارد. متاسفانه با روی کار آمدن حکومت وحدت ملی و صحبت ها و سفرهایی که رهبران حکومت داشتند و خوش بینی هایی که نسبت به صلح و پاکستان داشتند نوعی امیدواری به وجود آورد که خشونت ها در افغانستان کاهش پیدا می کند. از طرفی دیگر پایان ماموریت نیروهای خارجی در کشور این امید را در دل مردم به وجود آورده بود که با خروج آنها مخالفان مسلح دولت از خشونت خود کم کنند اما دیدیم که همزمان با زمان پایان ماموریت سربازان خارجی گروه جدید داعش در افغانستان شکل می گیرد و هیچ گونه تغییری در جنگ افغانستان به وجود نمی آید. حتی خشونت ها در ولایت های سردسیر افغانستان ادامه پیدا می کند.

این نشان دهنده عمق بحران و بازی های استخباراتی پیچیده ای که در سطح منطقه روان است می باشد.

وی در ارتباط با گروه داعش در افغانستان اظهار کرد: همانطور که چندین سال قبل طالبان به عنوان یک پروژه مطرح شد پروژه جدید داعش را غربی ها و بازیگران منطقه ای وارد افغانستان ساختند. یعنی می خواهند داعش نقشی را که در کشورهای سوریه، یمن و عراق انجام دادند در اینجا نیز انجام دهند.

کوهستانی، پاکستان را یکی از کشورهای دخیل در جنگ تازه افغانستان دانست و گفت: بازیگر قدرتمند این عرصه در کشور ما هنوز پاکستان است. این کشور با خروج نیروهای بین المللی تلاش دارد که از نظر نظامی و اقتصادی کلید بازی را در منطقه در کنترل داشته باشد. این کشور از جانب عربستان و برخی قدرتهای بزرگ بین المللی حمایت می شود.

این آگاه سیاسی اظهار می کند که گمان هایی مبنی بر این که حکومت در پروژه داعش دخیل است وجود دارد و عنوان کرد: هنگامی که برای اولین بار اخبار شکل گیری داعش در افغانستان به گوش ها رسید، به خاطر سکوت حکومت افغانستان در برابر آن اخبارهمه فکر می کردند که دولت شریک این پروژه است. چرا که هیچ گونه ترتیب اثری در این مورد نداد. حتی برای سی و یک نفر از هم وطنان ما که گفته می شود توسط گروه داعش ربوده شده اند هیچ اقدامی صورت نگرفت. حتی درون طالبان هم در این مورد سکوت وجود دارد هیچ برخوردی تقابلی نسبت به داعش ندارند.

کوهستانی اوضاع جنگ های داخل افغانستان را اینگونه تشریح می کند: داعش پروژه ای تعدیلی است و آن را پاکستان مدیریت می کند. رقابت هند و پاکستان در اینجا جریان دارد پاکستان تلاش می کند با حمایت گروهی که دارد منافع هند را در اینجا به عقب راند و هند نیز در برابر آن به خاطر روابط سنتی که با مردم و حکومت افغانستان داشتند مقاومت می کند. حالا هم که متاسفانه اشرف غنی از عربستان در جنگ نیابتی در یمن حمایت کرده و خشم ایران را برانگیخته است و این باعث می شود ایران هم یک جنگ نیابتی را در کشور ما آغاز کند.

وی آمار جنگ ها و تلفات را در حال افزایش می بیند و می گوید: وقتی به آمار ها نگاهی می اندازیم نوع خشونت ها در حال متفاوت شدن است. تاکیتیک های دشمن تغییر می کند. گروه ها تعدیل می شوند. آنها شیوه مبارزات خود را تغییر می دهند. با گذشت هر ماه آمار خشونت ها بیشتر است. هیچ شکی در این نیست که آمار تلفات نیروهای امنیتی ما بیشتر شود. اگر برای این مورد تدابیر دقیق گرفته نشود یعنی به اطلاعاتی که از نفوذ دشمن به دست می آوریم در وقت و زمانش پرداخته نشود به سمت بحرانی بزرگتر از چیزی که حالا هست می رویم.

کوهستانی، معتقد است اگر حکومت به موقع به اوضاع رسیدگی نکند دشمن قوی تر عمل می کند، وی افزود:هر چقدر جنگ گسترش پید کند مردم محلی و متنفذینی که از حکومت حمایت می کنند آهسته آهسته به دشمن گرایش پیدا می کنند. مناسبات خود را با دشمن ایجاد می کنند به خاطر اینکه خود و خانواده هایشان آسیب نبینند. به این ترتیب دولت جایگاه و مشروعیت خود را از دست می دهد.این موضوع به ما آسیب می رساند و زمینه ای می شود که دشمن با استفاده از خانواده هایشان و کنترل جغرافیایی که در محیط خانوادگی و اجتماعی وجود در میان اردوی ملی و افسران نفوذ کنند دارد و این موضوع در آینده باعث می شود که ما از داخل آسیب پذیر شویم.

وی در پایان گفت: بیشتر بحران های اقتصادی و سیاسی برخاسته از اختلافات دو رهبر حکومت است اگر آنها اختلافات سلیقه ای را کنار بگذارند، با نخبه های سیاسی افغانستان کار کنند، برنامه های دقیق و همه جانبه بریزند، در سیاست های بین المللی با عاطفه و احساسات خودشان مردم افغانستان را به بازی نگیرند.