آمریکا افغانستانی با ثبات نمی خواهد

پرسش هایی که درمورد حضور آمریکا در افغانستان وجود دارد، این است که آمریکا واقعاً در کشور ما به دنبال چه بود؟ آیا آمریکا به آنچه که می خواست رسیده است؟ از نبرد طولانی خود در این منطقه چه خروجی و برآیندی به دست گرفته است؟ با سفر دو رهبر افغانستان به آمریکا یک جمله بر روی زبان ها افتاد و آن این است که «این سفر شاید فصل تازه ای باشد» اما در این مورد هم زمان پاسخگو است.

سردار محمد رحیمی استاد دانشگاه در برنامه «آماج» گفت: در سیزده سال گذشته روبط کشور ما با آمریکا فراز و نشیب های فراوانی داشته است اما در چارچوب کلانی در تعامل با آمریکا قرار می گیرد که افغانستان را به عنوان یک کشور نفوذ پذیر، آسیب پذیر و شکننده در منطقه تعریف می کند و مستعد نفوذ پذیری سیاست های آمریکا می کند. از این لحاظ در این دوره فصل نوینی در روابط با آمریکا نداریم. بلکه تعاملی طبیعی را در روابط با آمریکا، براساس برنامه هایی که سیاست خارجی آمریکا در منطقه دنبال می کند، دنبال کرده ایم. مهره ای از آن کرزی بوده است و مهره دیگر اشرف غنی است که در همان سیاست بازی می کنند.

وی در ارتباط با دستاوردهای سفر دو رهبر به آمریکا اظهار کرد: سفر رییس جمهور و رییس اجرایی به آمریکا به صورت مقطعی می تواند خوشایند باشد. به طوری که ماهشتصد میلیون دالر کمک عاجل دریافت کرده ایم اما به طور کلی به دستاورهای این سفر چندان خوش بین نیستم. این سفر پیام های خطرناکی برای افغانستان داشت که پس لرزه های آن را بعدها در کابل مشاهده خواهیم کرد.

رحیمی ادامه داد: این پس لرزه ها ایجاد شکاف میان دو رهبر حکومت وحدت ملی از جانب آمریکا است که سعی می کنند آنها را در نوعی تقابل با هم نگاه دارند. این شکاف باعث می شود که بتوانند گاه از داکتر عبدلله و گاه از اشرف غنی استفاده نمایند تا به آن هدف که همان نفوذ آمریکا به افغانستان است برسند.

استاد دانشگاه اوضاع الان کشور را برآمده از سالهای قبل دانست و اظهار کرد: چشم اندازی که ما هم اکنون از افغانستان مشاهده می کنیم برآمده از موارد و مسایلی است که در سیزده سال گذشته اتفاق افتاده است. زمانی این بستر وجود داشت که اگر ما نتوانیم در بحث گفتگوهای صلح و مدیریت جنگ و صلح در افغانستان و در تعامل با پاکستان به یک دستاورد منطقی برسیم، پرونده افغانستان به پاکستان واگذار خواهد شد.

وی افزود: آن حرف فراموش شد اما اگر دقت کنیم امروز نوع تعاملاتی که بین پاکستان و افغانستان وجود دارد و نگرانی هایی که کرزی و همکارانش دارند همین است که شاید واقعاً آمریکایی ها به این نتیجه رسیده اند که باید پرونده افغانستان را به پاکستان واگذار کنند اما به شکلی دیپلماتیک. این شکل دیپلماتیک همین است که وانمود می شود روابط ما با این کشور بهبود پیدا کرده است و ما می خواهیم روابطی منطقی و تنش زدا را ایجاد کنیم.

استاد دانشگاه در ارتباط با هدف آمریکا در افغانستان گفت: ما نمی دانیم آمریکا در منطقه یک افغانستان امن و با ثبات را می خواهد که دستاوردهای دموکراتیک ما را حفظ می کند یا می خواهد افغانستان یک کشور شکننده و آسیب پذیر باشد و بتواند از این طریق به آسیای میانه نفوذ کند.

وی افزود: تصور ما همیشه این بوده و هست که افغانستان به لحاظ جغرافیایی برای آمریکا اهمیت داشته است. این موضوع به خصوص درمورد ایران، آسیای میانه، روسیه و چین اهمیت فراوانی دارد. همه اینها باعث می شود که آمریکا نخواهد افغانستان را کشوری با ثبات و آرام بخواهند. این عدم امنیت در افغانستان می تواند این بار کانون آشوب برای روسیه، ایران و چین تبدیل شود.