آریانا نیوز: طی پنج سال گذشته، هالند کشور مبداء و مقصد ترانزیت مردان، زنان و اطفال برای بهره برداری جنسی و کار اجباری بوده است…
سالیانه حدود 7 هزار مرد، زن و طفل بر اساس آمار سال 2018 در هالند قربانی قاچاق انسان می شوند و مهاجران افغان در هالند با جمعیتی بالغ بر 60 هزار نفر بیشترین آسیب را از این موضوع متحمل شده اند.
در میان قربانیان قاچاق انسان در هالند که مهاجران افغان بخش عمده ای از آن را تشکیل می دهد، قربانیان استثمار جنسی بیشترین تعداد را در این کشور به خود اختصاص می دهند که این امر به زنان و دختران محدود نمی شود و شامل بهره برداری و استثمار جنسی پسران، مردان خارجی و پناهجو نیز می گردد.
از دیگر گروههای قربانی، اطفال پناهجو از جمله از افغانستان استند که بدون والدین به هالند پناهنده شده و از مراکز پناهجویان ناپدید گردیده اند. در سال 2015 تعداد اینگونه اطفال 160 نفر بوده که تا سال 2017 به 360 نفر افزایش یافته است. براساس گزارش حقوق بشری امریکا در سال 2018 طی پنج سال گذشته، هالند کشور مبداء و مقصد ترانزیت مردان، زنان و اطفال برای بهره برداری جنسی و کار اجباری بوده است.
اسناد حقوق بشری سازمان ملل متحد نیز ضمن اذعان به قاچاق گسترده انسان در هالند، خواهان افزایش تلاش های دولت این کشور برای مقابله با این پدیده استند. در این راستا دفتر کمیشنری عالی حقوق بشر در گزارش 24 فبریوری 2017 خود ضمن اشاره به ناپدید شدن تعداد زیادی از اطفال پناهجو در هالند، در بخش ممنوعیت تمامی اشکال برده داری، به ابراز نگرانی کمیته منع تبعیض علیه زنان، از قاچاق زنان و دختران برای استثمار جنسی در این کشور پرداخته و به درخواست کمیته منع شکنجه برای تحقیق، پیگرد و مجازات قاچاق انسان و حمایت کافی از قربانیان و ایجاد راهکارهای لازم برای جبران خسارات وارده به آنها، اشاره کرده است.
در واقع، گردش مالی و اقتصادی قابل توجه فحشا در هالند، یکی از عوامل بالابودن قاچاق انسان در این کشور می باشد بطوریکه فحشا یکی از عوامل جذب توریست به هالند می باشد و دولت مالیات زیادی را از دست اندرکاران فحشا اخذ می کند. بنا به اظهار آقای هرمان بولهار- گزارشگر ملی قاچاق انسان هالند، در این کشور تنها یک نفر از هر پنج قربانی قاچاق انسان در رادار مرکز هماهنگی مقابله با قاچاق انسان هالند (Comencha) قرار می گیرد.
علیرغم اینکه هالند همواره خود را به حیث داعیه دار حمایت از حقوق بشر در کشورهای دیگر مخصوصاً کشورهای آسیایی و خاورمیانه ای مطرح ساخته است اما در ایجاد مکانیزم های مناسب در مقابله با پدیده قاچاق انسان در کشور خود ناتوان بوده و مهاجران افغان در میان آسیب پذیرترین قشر مهاجران غیراروپایی در هالند بیشترین آسیب را از این سیاست منفعلانه دولت هالند متحمل شده اند.
در این میان آگاهی افکار عمومی هالند از وضعیت وخیم قاچاق انسان در این کشور می تواند باعث ایجاد فشار بر دولت هالند برای مبارزه واقعی با این موضوع فارغ از عواید مالیاتی آن برای دولت گردد و کمپاین غیرقانونی کردن روسپیگری در این کشور با عنوان من خریدنی نیستم که بیش از 43 هزار نفر از آن حمایت کرده اند از جمله اقدامات موثر مردمی می باشد.