آریانا نیوز: یک شاهد عینی بعد از یک ماه شرح این واقعه را چنین روایت می کند…
محمد حسین رضایی یکی از دوستان این دو پناهجوی کشته شده بعد از یک ماه شرح این واقعه را چنین روایت می کند:
روز پنجشنبه ۶ جون دو نفر از دوستان من از حصار کنار خط آهن در ایستگاه آراو بالا رفتند و بعد از برخورد با قطار باری کشته شدند. طبق گزارش پولیس این این اتفاق از اثر درگیری بین طرفین، رخ داد است. من در آن لحظه در صحنه حضور داشتم. فراموش کردن تصویر برخورد قطار با دو دوستم، برایم غیر ممکن است. ما امین الله و افتخار را از دست دادیم. اما گزارش پولیس و رسانه ها درباره این حادثه درست نیست و تصویر بدی را به مردم نشان می دهد.
آنها در گزارش خود نوشته اند که قبلا درگیری بین دو نفر اتفاق افتاده و بعد آنها روی خط آهن قطار دویده اند. این با واقعیت مطابقت ندارد.
حقیقت این است که یکی از آنها تصمیم گرفته بود خودکشی کند. او از روی حصار کنار خط آهن وارد محوطه ممنوعه شد، خودش را روی خط آهن قرار داد و منتظر ماند تا قطار با او برخورد کند.
دوست دوم من به دنبال او دوید تا او را از خطر قطاری که در حال نزدیک شدن بود نجات دهد. قبل از این اتفاق هر دو در مورد این موضوع جروبحث داشتند تا بتواند دوستش را از خودکشی منصرف کند.
زنده گی برای ما جوانان، کسانی که بدون خانواده هایشان در سویس زنده گی می کنند، آسان نیست. این وضعیت برای دوست من قابل تحمل نبود. او در یک کمپ زیرزمینی همراه با مردان دیگر در یک اتاق زنده گی می کرد. او تلاش کرد تا زبان جرمنی را یاد بگیرد، دوره کار آموزی یا یک کار برای خودش فراهم کند، اما وضعیت دشوار او را به این تصمیم وا داشت، تا در نتیجه به زنده گی اش پایان دهد.
چیزی که برای من باقی می ماند، تصویری خالی و وحشتناکی است که هیچگاه فراموش نخواهم کرد و کمنت های مردمی که نوشته بودند: مقصر خودشان استند، این طور حوادث اتفاق خواهد افتاد، وقتی کسی به مقررات در سویس پابند نباشد، هر دو زنده گی شان را به خاطر یک دعوای احمقانه به بازی گرفتند.
سخنگوی سارنوالی کانتون آرگاو اظهار داشته است که تحقیقات در مورد این دوسیه هنوز به اتمام نرسیده است. آنچه که ما از اظهارات اشخاص مختلف بدست آورده ایم این است که قبل از این حادثه بین دو طرف اختلافاتی وجود داشته است. با این حال دلیل و اصل محتوای این مشاجره، علیرغم توضیحات پراکنده افراد مختلف، به صورت قطعی مشخص نیست.
یک تعداداز افغانها هیچگاه نه (به میشوند و نه تابع ) فکر میکنند در منطقه شان هستند و هنوز هم قوماندان ها هستند در حالیکه کشور های دیگر از خود قوانین دارند که هر افغان باید مطابق قانون آن کشور ها خود را اعیار نمایند . اما متآسفانه که اعیار نمیشوند.