7 حوت 1390 - خارجی
علی رغم گذشت بیش از صد دور مذاکره میان سران دو قبرس،سازمان ملل متحد نتوانسته است در حل معمای اتحاد دو بخش ترک نشین و یونانی نشین این جزیره اقدامی صورت دهد.
به نقل از مرکز اطلاع رسانی In Cyprus ،الکساندر داونر نماینده ویژه سازمان ملل متحد در خصوص پرونده مذاکرات قبرس اعلام کرده است که مقامات سازمان متبوعش در حال تهیه و تنظیم گزارش مربوط به پروسه مذاکرات دو جانبه قبرس یونانی نشین و ترک نشین هستند.داونر در تازه ترین اظهارات خود تاکید کرده است که حل مسئله قبرس پروسه ای چالش برانگیز و زمانبر است و سازمان ملل نیز در این خصوص نهایت تلاش خود را صورت می دهد.
همچنین داونر اعلام کرده است که آخرین دور مذاکرات میان درویش اراوغلو رئیس جمهور بخش ترک نشین و کریستوفیاس رئیس جمهور بخش یونانی نشین قبرس برگزار شده و به مدت یکساعت و نیم به طول انجامیده است .در این ملاقات موضوع مربوط به دارایی های طرفین مورد فحص و بررسی قرار گرفته است.قرار است این مذاکرات همچنان تحت نظر سازمان ملل متحد ادامه پیدا کند.
شکست علنی بان کی مون در حل بحران قبرس
الکساندر داونر در سال 2010 میلادی بارها ابراز امیدواری کرده بود که تا آغاز سال 2011 میلادی گامهای بلندی در مذاکرات دو قبرس برداشته شود.این در حالیست که هم اکنون بیش از یکسال از وعده داونر و مقامات سازمان ملل گذشته و هنوز بحران قبرس به قوت خود باقیست.در چنین شرایطی مذاکرات سران دو قبرس ادامه دارد.بدون شک مقامات دو بخش ترک نشین و یونانی نشین قبرس نیز دیگر نسبت به نقش آفرینی موثر بان کی مون و سازمان ملل متحد امیدی ندارند.طولانی شدن مذاکرات و عدم تحقق پیشرفت در مذاکرات طرفین سبب شده است تا مذاکرات دو قبرس به امری عادی و ملال آور تبدیل شود.بان کی مون در سال 2010 میلادی در ابتدا مسئله قبرس را بسیار سهل تصور کرد .دبیر کل سازمان ملل متحد در ابتدا تصور می کرد که می تواند با حل سریع معمای دو قبرس از خود به عنوان یک میانجی موفق بین المللی نام برده و حل مناقشه دو قبرس یونانی نشین و ترک نشین را به سود خود ثبت کند.اما گذشت زمان نشان داد که بان کی مون قدرت تحلیل مسئله قبرس را نداشته است.تاکید مدام بان کی مون و الکساندر داونر در خصوص حل بخش اعظم مسئله قبرس تا پایان سال 2010 میلادی نشان از عدم درک صحیح مسئله اختلافات دو قبرس توسط آنها بوده است .تا کنون دو قبرس در میدان مذاکرات دو جانبه نرمشی از یکدیگر نشان نداده اند.به عبارت بهتر هیچ یک از دو قبرس نمی خواهند از سهم مورد نظر خود در مذاکرات کوتاه بیایند.اساسا دلیل انتخاب دروش اراوغلو به عنوان رئیس جمهور بخش ترک نشین قبرس همین گرایشات ملی گرایانه وی بوده است.بر این اساس شهروندان قبرسی خواستار حضور فردی به عنوان رئیس جمهور خود بوده اند که در میدان مذاکرات کمترین امتیازی به طرف یونانی نشین ندهد.
اختلافات عمیق دو قبرس ادامه دارد
اختلافات عمیق و اساسی میان دو بخش ترک نشین و یونانی نشین قبرس همچنان ادامه دارد .این اختلافات به اندازه ای عمیق است که نمی توان با برگزاری جلسات و مذاکرات رسمی تحت نظر سازمان ملل نسبت به حل اصولی آنها به توافقی رسید.حل بحران دو قبرس کوتاه آمدن دو طرف یونانی نشین و ترک نشین از برخی خواسته های خود را می طلبد اما هیچ یک از طرفین حاضر به چنین گذشتی نیست.از سوی دیگر،گذشت زمان سبب شده است تا برخی حساسیتها در خصوص بحران دو قبرس از بین برود و عملا شهروندان قبرسی ساکن در دو سوی جزیره نسبت به وضعیت موجود عادت پیدا کنند.این سازگاری سبب شده است تا دیگر موضوع حل اختلاف دو قبرس اهمیت اولیه خود را در نزد شهروندان قبرسی از دست بدهد.یکی از مسائلی که میان دو قبرس لاینحل باقی مانده است به نحوه تشکیل دولت و پارلمان باز می گردد.جمعیت یونانی تبارهای قبرس به طور طبیعی از جمعیت ترک تبارهای آن بیشتر است . همین مسئله سبب شده است تا بخش یونانی نشین خواستار احاطه کامل بر اوضاع باشد و از سوی دیگر بخش ترک نشین نیز نسبت به تحت سلطه قرار گرفتن از سوی یونانی تبارها احسسا خطر کند.همین احساس خطر سبب شده است تا قبرس ترک نشین حفظ وضعیت موجود را در دستور کار خود قرار دهد.از سوی دیگر اجرای طرح دو دولت و دو پارلمان و یک کشور نیز به هیچ عنوان از سوی قبرسی های یونانی تبار مورد پذیرش قرار نگرفته است.مسئله دیگری که منجر به حضور سران دو قبرس با دستانی بسته در مذاکرات شده است ،دارایی های ملکی و غیر ملکی موجود در جزیره و اموال غیرمنقولی است که تکلیف آنها هنوز مشخص نیست.در این خصوص سران دو قبرس در صددند تا موقعیت ملکی خود را در مصاف با طرف مقابل تقویت کنند.
سیاستمداران بی انگیزه و شهروندان ناامید
به نظر می رسد سیاستمداران دو بخش یونانی نشین و ترک نشین قبرس عملا به نتیجه رسیدن مذاکرات را منتفی دانسته و صرفا از روی رفع تکلیف در مذاکرات و گفت و گوهای ترسیم شده از سوی بان کی مون و سازمان ملل متحد شرکت می کنند.اگرچه ممکن است شورای امنیت سازمان ملل متحد در این خصوص از ابزارهای تنبیهی خود استفاده کرده و طرفین را در خصوص ادامه مذاکرات و به نتیجه رسیدن اجباری تحت فشار قرار دهد اما این فشارها منجر به حل واقعی بحران دو قبرس نخواهد شد .
در این میان ساکنان دو قبرس شمالی و جنوبی،یا همان دو قبرس ترک نشین و یونانی نشین از بازی بی فایده و طولانی مدت سیاستمداران خود و سازمان ملل متحد احساس یاس و ناامیدی می کنند.بدون شک حتی در صورت توافق سیاستمداران دو بخش ترک نشین و یونانی نشین قبرس در خصوص حل و فصل نهایی این بحران،تا زمانی که ساکنان دو بخش ترک نشین و یونانی نشین نسبت به این موضوع اقناع نشوند نمی توان قوانین و توافقات صورت گرفته را اجرایی کرد.از این حیث سیاستمداران دو قبرس حتی در صورت توافق با یکدیگر در مرحله سخت دیگری به نام اقناع شهروندان خود گرفتار خواهند شد .از این حیث هنوز گره های پیچیده ای در بحران دو قبرس وجود دارد که گشوده نشده و گشایش آنها نیز در حالت عادی زمانبر است.در این میان ممکن است سازمان ملل متحد از طریق شورای امنیت فشارهایی را بر روی دو قبرس در راستای حل بحران جزیره وارد کند که خود این مسئله اعتراض ساکنان دو بخش ترک نشین و یونانی نشین قبرس را به دنبال خواهد داشت .