27 قوس 1390 - خارجی
“سكته قلبي؟! استفاده بيش از حد از دارو و يا فرار از ارتش؟ رئيس‌جمهوري پاكستان از يك هفته پيش ناپديد شده است. اكنون رسانه‌ها، سياستمداران و مردم پاكستان در شرايطي غيبت وي مشغول گمانه‌زني درخصوص علت‌هاي حقيقي نبود وي هستند. در بحبوحه بدترين بحراني كه روابط پاكستان و آمريكا را تحت تاثير قرار داده است، آصف علي زرداري، رئيس‌جمهور پاكستان در كشورش حضور خارجي ندارد و پسر 23 ساله و بي‌تجربه وي متصدي امور در اين كشور قدرت هسته‌اي است.”
“حسنين كاظم”، خبرنگار مجله آلماني اشپيگل در مطلبي تحت عنوان “قدرت اتمي بدون رئيس‌جمهور” به خروج آصف علي زرداري، رئيس‌جمهوري پاكستان از كشور اشاره كرد و آورده است: تنها مساله‌اي كه مي‌توان از صحت آن درخصوص علل واقعي نبود آصف علي زرداري، رئيس‌جمهوري پاكستان اطمينان داشت اين است كه وي در شرايط كنوني مطمئنا در دوبي جايي كه داراي خانه و فرزند است و جايي كه همسرش بي‌نظير بوتو در دسامبر سال 2007 دوران تبعيدش را سپري كرد، به سر مي‌برد. گفته مي‌شود زرداري در دوبي و در يك بيمارستان تحت درمان است. طبق اظهارات سخنگوي زرداري، وي براي درمان به دوبي سفر كرده است و حداقل يك هفته ديگر نيز در آنجا خواهد ماند. اما سوالي كه همچنان وجود دارد اين است كه دقيقا چه بر سر زرداري آمده است؟! اين سوال و جواب‌هاي احتمالي آن از مواردي است كه طي روزهاي جاري در مورد آن در اسلام‌آباد، پايتخت پاكستان بحث و تبادل‌نظرهاي بسياري شده است؛ به گونه‌اي كه وزير حقوق‌بشر پاكستان اخيرا با طرح اين سوال كه آيا زرداري واقعا يك سكته قلبي خفيف داشته يا خير، يا به دليل يك حمله قلبي تحت درمان قرار گرفته است، به گمانه زني‌ها درخصوص نبود زرداري و علل آن دامن زد. اكنون اين سوال مطرح است كه چرا سخنگوي زرداري ابتدا دليل سفر زرداري به دوبي را ديدار با فرزندانش و انجام برخي معاينات هميشگي و معمول عنوان داشت.
پيشتر مجله آمريكايي “فارن پاليسي” گزارش داده بود كه زرداري در يك گفت‌وگوي تلفني در 4 دسامبر با باراك اوباما به بحث و تبادل نظر در خصوص حمله سربازان آمريكايي به سربازان پاكستاني پرداخته است.
در شرايطي كه برنامه‌هاي تلويزيوني پاكستان به بررسي دلايل غيبت رئيس‌جمهور كشورشان سرگرم هستند، مقامات مختلف پاكستاني درخصوص پايان احتمالي دوران رياست‌جمهوري زرداري گمانه‌زني مي‌كنند.
زرداري طي ماه‌هاي گذشته و قبل از سفر به دوبي با فشارهاي زيادي روبه‌رو بود، يك تاجر آمريكايي پاكستاني تبار ادعا كرده بود كه حسين حقاني، سفير پاكستان در واشنگتن، وي را بعد از مرگ اسامه بن‌لادن، رهبر القاعده در ماه مه موظف كرده است كه نامه‌اي را به دست ژنرال مايك مولن، رئيس ستاد مشترك ارتش آمريكا برساند. نويسنده ناشناس در اين نامه از آمريكا درخواست مي‌كند كه از كودتاي نظامي احتمالي عليه زرداري جلوگيري كند و به طريقي قدرت ژنرال‌ها در اين كشور را كم كند. با آنكه حقاني اين مساله را به شدت رد كرد و در آمريكا نيز چنين نوشته‌اي بي‌اعتبار ارزيابي شد، اما در پاكستان همچنان اين شايعات وجود دارد كه زرداري از نيروهاي امنيتي كشورش هراس دارد. روابط وي با اشفق پرويز كياني، رئيس ارتش پاكستان با تنش بسياري همراه است. سفير پاكستان نيز به دنبال اين مساله سمت خود را از دست داد، از اين رو بسياري سفر زرداري را با توجه به ترس وي از ارتش تفسير و تحليل مي‌كنند چرا كه در صورت وقوع يك كودتاي نظامي، زرداري بايد منتظر دستگيري‌اش باشد.
گمانه‌زني‌هاي ديگر از ترس رئيس‌جمهور پاكستان از دادگاه عالي اين كشور، جايي كه وي در صورتي كه كارش به آنجا بيفتد، مصونيت خود را از دست خواهد داد، حكايت دارد. در صورت حضور زرداري در دادگاه، وي به دليل اتهاماتي مبني بر ارتشاء به سختي بازخواست خواهد شد. زرداري فردي است كه در دوران رياست همسرش ثروت بسياري را براي خود اندوخت. زرداري از آن زمان تاكنون عنوان “زباله 10 درصدي” را به خود اختصاص داده است چرا كه “10 درصد” همه درآمدهاي دولتي را به جيب خود سرازير كرده است.
زرداري كه بعد از مرگ همسر خود، سوار بر موج همدردي مردم توانست بر كرسي رياست جمهوري تكيه بزند، در بين مردم كشورش فردي است كه از محبوبيت برخوردار نيست، به گونه‌اي كه شايعاتي مبني بر معتاد بودن وي و حضور وي در دوبي براي ترك اعتياد و يا حضور در كنار يك معشوقه و يا صرفا استراحت در اين روزهاي پراسترس، مطرح است.
فاروق فائق، رئيس سناي پاكستان اكنون اجراي برخي وظايف زرداري را در پاكستان، اين قدرت اتمي، برعهده دارد؛ علاوه بر اين همكار وي يعني “بيلاوال زرداري بوتو”، پسر زرداري نيز در اين زمينه به وي كمك مي‌كند. بيلاوال اخيرا تحصيلات خود را در آكسفورد به اتمام رسانده است و زندگي خود را در لندن و دوبي مي‌گذراند. وي 23 ساله است و به سختي مي‌تواند به سياست در پاكستان اعتماد داشته باشد.
