کرزی و طالبان این بار بر سر سفره ی چینی ها

همانگونه که در خبرها خوانده و شنیده اید محترم حامد کرزی رییس جمهور پیشین برای یک سفر شخصی و بدون انگیزه ی سیاسی در چین به سر می برد و خوب است بدانید که براساس گزارشهای رسیده هیاتی بلندپایه از طالبان نیز با هماهنگی اسلام آباد در چین هستند بدون انگیزه سیاسی.

روزنامه وال‌ استریت ژورنال در گزارشی اعلام کرده طی چند روز گذشته مقامات شورای عالی صلح بصورت محرمانه با مقام های سابق رژیم طالبان پای میز مذاکره نشسته اند که این نشست در شهر اورومچی در شمال شرقی چین برگزار شده است.

براساس نوشته وال استریت ژورنال این نشست در سطح بلندپایه مقام های طرفین برگزار شده و سازمان استخبارات پاکستان وظیفه ی هماهنگی این دیدارها را بر عهده داشته است. حال اینکه چقدر سفر یکباره جناب کرزی به چین مربوط به این حضور طالبان در چین است، خود جای تامل دارد.

چرا که حامد کرزی دو هفته ی پیش در گفتگو با سی ان ان گفت: من می خواستم با طالبان گفتگو کنم و با کمک اعضای آن گروه که افغانستانی هستند، افغانستان را بسازم! نصیحت من به طالبان این است که دست از منازعه بردارد و برای بدبخت کردن مردم افغانستان دنبال بهانه نباشند. از طالبان تقاضا می‌کنم که اگر ما با هم به توافق برسیم و با همدیگر وطن را بسازیم، دیگری نیازی به حضور نیروهای خارجی در کشور ما نخواهد بود.

کرزی که تا آخرین روز حکومتش تلاشی برای ساختن وطن نکرد (ولو با همکاری با طالبان) اکنون به دنبال یافتن متحدانی برای خود در داخل کشور است و به همین جهت هم به دنبال تماس با طالبان افتاده تا از یکسو نشان دهد با آمریکاییها دیگر رابطه ای ندارد و از طرف دیگر خود را قدرت مستقل کشور نشان دهد.

ولی تاسف اینجا است که باز هم پای پاکستانیها در میان است. پاکستانی که هم در کشتار مردم افغانستان نقش اول را دارد و هم در مشروعیت بخشیدن به طالبان نقش اول را دارد. در حالی که تا زمانی که دولت کابل (چه با ریاست کرزی و چه با ریاست اشرف غنی و عبدالله) تعریف دقیقی از طالبان نداشته باشد، هر نوع تلاش سیاسی به خاطر مصالحه در افغانستان ناکام است و ثمره ای ندارد.

امروز همگان می دانیم که طالبان جز به نیابت از پاکستان نمی جنگند. وقتی که دولت این را قبول دارد که طالب به نیابت از پاکستان می جنگد ما باید دو کار انجام دهیم. اول: با طالبان بجنگیم تا جایی که به این گروهک اجازه ندهیم یک وجب زمین را در افغانستان در سیطره خود داشته باشد و سپس با پاکستان مذاکره کنیم زیرا اسلام آبا است که طالبان را ساپورت می کند.

ولی نه کرزی و نه اشرف غنی و عبدالله نمی خواهند این حقیقت را بپذیرند و فقط به دنبال این هستند که طالبان را بزرگ جلوه دهند که این طرز تفکر حلقاتی در ارگ است که مزدور غرب و حامی طالبان هستند.

به هر حال موضوع مذاکره با طالبان هزارتوی پیچیده ای است که معلوم نیست کی مردم افغانستان از آن نجات خواهند یافت. ولی یک چیز روشن است آن هم اینکه تا آمریکاییها نخواهند و نگذارند، صلح و ثباتی در کشور ما ایجاد نخواهد شد.