کدام یک را باید باور کرد؟

آریانا نیوز: حکومت وحدت ملی با همکاری ناتو، درحالی از یکسو بر طبل هراس افکنی از هراس افکنان به جان مردم ملکی می کوبد که از سوی دیگر ولع چندانی برای اسارت هراس افکنان از خود نشان نمی دهد و از دیگر سو به اطعام و پذیرایی همه جانبه از زندانیان تروریست می پردازد؛ کدام یک را باید باور کرد؟!

افراد عموما بیسواد، فقیر، بیکار، جامانده از پلوخوری های دولتی و چکرزنی های غیردولتی یا زخم خورده از ارگ ریاست جمهوری که معمولا به صفوف مخالفان مسلح می پیوندند؛ رستگاری دو عالم را برای خود و خانواده خود به ارمغان می آورند.

بدین معنا که دنیای فلاکت بار و در انزوای این گونه افراد که بخشی از مردم ملکی را تشکیل می دهند، به یکباره تبدیل به بهترین و بالاترین امکانات رفاهی و وجهه اجتماعی و تبلیغاتی چه در زمان رهایی و چه در زمان اسارت می شود.

تفاوت چندانی نمی کند که این مخالفان مسلح در دارودسته طالبان باشند یا القاعده یا داعش یا لشکر کریمه؛ در هر حال در زمان جنگ و جهاد با انواع و اقسام موترهای زرهی لوکس، زنان حوری مانند به اسارت گرفته شده یا داوطلب برای جهاد نکاح و غذاهای لذیذ سنتی و فرنگی تکریم می شوند.

در زمان اسارت و زندانی شدن توسط نیروهای ناتو یا اردوی ملی نیز در زندان های همگانی ولی با امکانات متفاوت و بندهای جداگانه و امتیازات و تسهیلات خاص به گونه ای تکریم و تجلیل می شوند که هر بیننده ای را برای پیوستن به گروهک های تروریستی به وجد می آورند.

این درحالی است که زندانیان غیر سیاسی با جرایم جزئی و کوچک اجتماعی و اقتصادی در بدترین وضعیت بدون رسیدگی به پرونده های شان و در معرض دید امتیازات و تسهیلات اعضای مخالفان مسلح به ظاهر زندانی شده ولی در حال پادشاهی قرار دارند.

این ها همه تبلیغات بسیار تاثیرگذار و بسیار زیرکانه برای ملتی است که عموما در شرایط دشوار و نابسامان امنیتی، صحی و بهداشتی، اقتصادی، تغذیه ای و روانی بسر می برند و همه درهای حکومت را بروی خود بسته می بینند.

حکومت وحدت ملی با همکاری ناتو، درحالی از یکسو بر طبل هراس افکنی از هراس افکنان به جان مردم ملکی می کوبد که از سوی دیگر ولع چندانی برای اسارت هراس افکنان از خود نشان نمی دهد و از دیگر سو به اطعام و پذیرایی همه جانبه از زندانیان تروریست می پردازد؛ کدام یک را باید باور کرد؟!