نژادپرستی وکلا به موانع وزرا افزوده شد

عباس بصیر نامزد وزارت فواید عامه، فیض الله ذکی نامزد وزارت ترانسپورت و هوانوردی، سردار محمد رحیمی نامزد وزارت تجارت و صنایع، برنا کریمی نامزد وزارت مخابرات و سردار رحمان اوغلی نامزد وزارت اقتصاد درحالی از چوکی و مسند قدرت دور ماندند که نه دارای تابعیت دوم و نه سوء پیشینه بودند.

شاید تنها جرم غیرقابل گذشت و خصیصه ناپسند اینان نژاد و قومیت ازبیک و هزاره بود که نمایندگان فاشیست و ضد نوع دوستی پارلمان را نتوانست متقاعد کند بجز عده کثیری از پشتون تبارها و عده قلیلی از تاجیک ها، دیگر اقوام نیز حق حضور در قطار اشرف غنی و عبدالله را دارند.

سوالاتی اینچنین در اذهان عمومی بی پاسخ مانده اند: چنین بازماندن وزرای پیشنهادی برای کابینه هایی که نه دارای تابعیت دوم و نه مانع اصلی برای احراز کسب این پست ها بودند چه معنایی می تواند داشته باشد؟ چرا نامزدان نماینده از اقوام هزاره و ازبک بیشترین بازماندگان از قطار ارگ را شامل می شدند؟

از ابتدا نیز بر سر تبعیض های فراوان هم در نقسیم بودجه عادی و انکشافی سال مالی آتی و هم در تعیین نمایندگان برحق اقوام و قبایل مختلف و محق حضور و سهیم شدن در قدرت حرف و حدیث های بی شماری بود که ناگهان مسکوت شد و مورد تحریم رسانه ای قرار گرفت.

همه ی اقوام و قبایل و احزاب و نژادهای حاضر در افغانستان به زعم خود و متناسب با توان خود در راه استقلال و آبادانی کشور کمابیش کوشیده اند و شایسته نیست به جنگ سرد داخلی و برادرکشی نسل های گذشته از طریق مانع تراشی کسب قدرت دیگر اقوام ادامه دهیم.

گذشته از تمام این تفاسیر، بازماندن نامزد وزرای هزاره و ازبک از تایید صلاحیت وکلا بلا استثنا این امر را به ذهن متبادر می کند که نژادپرستی و قومیت گرایی وکلا نیز به موانع وزرا برای تکیه زدن بر مسند قدرت افزوده شد… هیهات!

مایه بسی تاسف است که در عصر ارتباطات و فناوری اطلاعات که امریکا و روسیه موشک های نظامی دوربرد خود را می ازمایند و انرژی هسته ای به سرتیتر قدرت و توسعه یافتگی ممالک غربی و شرقی بدل شده است افغانستان هنوز اندر خم یک کوچه است و تایید صلاحیت یا رد وزیر را منوط به آبا و اجداد وی می داند و بس.