غربیها، غیرت را از جوانان افغانستان گرفته اند

با عرض هزار تاسف باید گفت آمارها نشان می دهد تعداد معتادین به مواد مخدر به ویژه هرویین امروزه در کشور ما به یک میلیون و پنجصد هزار نفر رسیده است در حالی که همین آمار در سال 2005 میلادی سیزده هزار معتاد بود. از طرف دیگر نگرانی عمده آن زمان، کشت و تولید خشخاش بود اما اکنون سالانه حدود ۷۰۰ تن هرویین در افغانستان تولید می‌شود که این میزان تولید، به ورود سالانه ۱۳ هزار تن مواد پیش‌ساز بستگی دارد.

و کسی از مسوولان نیست که ازخود بپرسد این مقدار مواد پیش ساز چگونه وارد کشور می شود؟ این مواد پیش ساز چیزی نیست که به آسانی در دسترس عموم قرار گیرد و جز مافیا کسی توان ورود آن را ندارد. به حدی که اگر از ورود پیش‌سازها به داخل افغانستان جلوگیری شود، تولید هرویین در افغانستان متوقف خواهد شد.

گفته می شود محموله‌های مواد پیش‌ساز به‌صورت قانونی و با عناوین جعلی به داخل کشور ترانزیت می‌شوند. با این توضیح که اغلب محموله‌های مواد پیش‌ساز به‌صورت قانونی و در قالب بارهای ترانزیتی و با عناوین جعلی از مبدا کشورهای اروپایی و آسیایی از مسیرهای شمالی، جنوبی و غربی به افغانستان ترانزیت می‌شود و باندهای مافیای مواد مخدر نیز به دنبال تولید بیشتر هستند.

با اینکه بسیاری از دست اندرکاران مدعی اند که مقامات ارشد نظامی آمریکا در این امر دخیل هستند و با حمایت همه جانبه آنها این تولیدات به ثمر می رسد، اما متاسفانه وزارت مبارزه با مواد مخدر در این زمینه هیچگاه پاسخگو نبوده و تا به حال هیچ گزارشی در این رابطه ارایه نکرده است.

آنچه مسلم است اینکه ادامه این روند، مشکلات جدی را برای کشور خود ما و حتی کشورهای منطقه به وجود خواهد آورد چرا که گسترش روز افزون مواد مخدر در دهه اخیر و پیامدهای زیانبار آن بر ساختارهای اقتصادی، اجتماعی و سیاسی جوامع بشری، باعث بروز مشکلات عدیده و نابسامانی‌های عمده در سطح جهان شده است.

تا پیش از این کشت و قاچاق مواد مخدر جز معضلات اساسی افغانستان بود که شاید برای برخی بسیار سودآور بود اما چند صد هزار مرد و زن افغانستانی را آلوده کرد به نحوی که روز به روز نیز بر تعداد معتادان اضافه می شود.

اما تهدید جدی و اساسی دیگری که در بخصوص جوانان در معرض آن قرار دارند، تولید، قاچاق و ترانزیت مواد مخدر صنعتی و روند تغییر الگوی مصرف به مواد روانگردان و صنعتی و استفاده از فضای مجازی اینترنت به‌منظور ترویج مصرف، آموزش ساخت و تولید و ترانزیت این مواد و همچنین انجام اقدامات غیرقانونی است.

تا قبل از این نگرانی ها این بود که چرا 90 درصد تریاک مورد نیاز جهان در افغانستان کشت می شود تا هم جوانان ما در معرض اعتیاد قرار گیرند و هم در سطح جهانی باعث آبروریزی باشد، اما اکنون استفاده و تولید مواد مخدر صنعتی مثل کریستال و شیشه از جدی ترین معضلات رو به گسترش در کشور است.

متاسفانه در فضای مجازی اینترنت نحوه تولید و مصرف این مواد در اختیار کسانی قرار می گیرد که در فقر و نبود کار به سر می برند. شاید بسیاری با این موضوعات اجتماعی کنار بیایند اما جوانانی هم هستند که بر اثر سختی زندگی و البته با ترغیب یک جریان خاص و زنجیره ای، رو به تولید، توزیع و حتی ترانزیت این مواد افیونی جدید روی می آورند.

این مطلب را بدان جهت ارایه کردیم که مسوولان و مردم بدانند که برخی کشورهای غربی در تلاش اند تا با افزایش تولید و قاچاق این مواد خطرناک، به‌صورت هدفمند و انسجام یافته، هرویین فشرده را در سطح گسترده به بازارهای مصرف جهانی در اروپا ارایه نمایند.

اما شاید برای برخی سوال باشد که چطور با وجود این همه نیروی خارجی و ناتو باز هم آمارها اینگونه تاسف بار است؟ بسیاری از آگاهان بر این باورند که تروریزم و مواد مخدر دو روی یک سکه هستند که اگر با هر یک از آنها به تنهایی مبارزه شود، به نتیجه نخواهد رسید و اگر در کنترول و کاهش تولید و قاچاق مواد مخدر در افغانستان توفیق حاصل نشود، مبارزه با این جریان بی فایده است.

که البته به دلیل دست داشتن برخی مقامات داخلی و خارجی و زد بند وزارت مبارزه با مواد مخدر با این افراد و گروه ها، نباید امیدوار به روند رو به کاهش این مسیر باشیم. هرچند باید خطاب به دولتمردان دولت وحدت ملی به ویژه عالی جنابانی که در وزارت مبارزه با مواد مخدر مستقر می شوند، بگوییم کشت و تولید تریاک و ننگ آن را شاید بتوان تحمل کرد ولی اینکه افغانستان تبدیل به منبع تولید مواد مخدر صنعتی شود، واقعا قابل پذیرش نیست زیرا آفات و اثرات بسیاری مضر و مخربی برای جوانان کشور در پی خواهد داشت.

هرچند که باید اعتراف کرد که این سیاست شوم استکبار جهانی (آمریکا و انگلیس) بوده و هست که جوانان غیور افغانستان را درگیر خوانندگی و رقاصگی و اعتیاد کنند تا فرداها دیگر غیرتی برای جهاد در برابر ظلم در جامعه ی ما وجود نداشته باشد.